‘De Verraders’ heeft ook dit seizoen opnieuw heel Vlaanderen in de ban. Na enkele heftige beschuldigingen en veel tranen bij verschillende deelnemers moesten we in de aflevering van gisterenavond afscheid nemen van de eerlijkheid zelve: Anastasya Chernook (32). Redactrice Evi sprak haar over haar hobbelig avontuur tijdens het spel.
Anastasya Chernook (32) is een auteur, ondernemer en kunstenares. Je kent haar ongetwijfeld van haar ‘School of Confidence’-masterclasses en -podcast, vanop televisie of online. Ook zij nam dit jaar plaats aan de ronde tafel en speurde op haar eigenzinnige manier mee naar de saboteurs in de groep. Redactrice Evi sprak haar over de intensiteit van het spel en de stress die erbij kwam kijken. ‘Ik hoor van veel andere kandidaten dat ze nu anders naar bepaalde dingen kijken, maar dat heb ik niet. Ofwel heb ik iets gemist, ofwel was ik al de persoon die ik moet zijn (lacht).’
Heb je meteen ja gezegd toen ze je vroegen voor ‘De Verraders’?
‘Ik denk dat mijn man mij zou gewurgd hebben als ik nee had gezegd. “De Verraders” is echt zijn droomprogramma (lacht), I’m living his dream! René is echt een of andere gewiekste strateeg. Ik ben zelf nu niet meteen de Jeanne d’Arc van de strategie, maar ik vond het een hele leuke uitdaging om aan te gaan. Puur alleen al voor de sfeer, het kasteel en het mysterieuze: de vibes (lacht)!’
Het spel is al zo intens, en als je dan nog een keer de hele tijd moet liegen, is het nog tien keer erger.
Hebben jullie dan samen ter voorbereiding plannetjes gesmeed?
‘Hij heeft mij vanalles uitgelegd, maar ik ben een praktisch persoon. Ik moet iets meemaken en dan snap ik het veel beter. Het is wel zo dat ik meteen zei dat ik de villain wilde zijn, maar René zei meteen: “Schattebol, girliepop, neen. Je bent geen verrader.” Ik dacht meteen: wat? Denk je dat ik niet kan liegen misschien? Ik zal het je een keer laten zien (lacht), maar ja hij had gelijk. Ik had het graag gedaan, maar tijdens het programma besefte ik dat mijn man mij eigenlijk beter kent dan ik mezelf ken. Het spel is al zo intens, en als je dan nog een keer de hele tijd moet liegen, is het nog tien keer erger.’
Heb je bepaalde eigenschappen die je geholpen hebben tijdens het spel?
‘Ik heb eigenschappen die zich inderdaad hebben gemanifesteerd tijdens “De Verraders”. Was het in mijn voordeel? Dat denk ik niet per se (lacht). Dat betekent niet dat het slechte eigenschappen zijn, ik ben gewoon direct en niet bang voor confrontatie. En dat is één van de redenen waarom ik geen goede verrader zou zijn. Het idee dat je allianties moet smeden en mensen apart moet nemen om te bespreken wat zij gaan doen, werkt niet voor mij. Ik ben eerder een lone ranger. Dat is niet altijd in mijn voodeel, maar sommige dingen zijn zodanig vastgeroest dat ze niet meer te veranderen vallen. Ik heb geen zin om mijzelf helemaal te beginnen heruitvinden omdat ik meegedaan heb met dit programma. Ik hoor van veel andere kandidaten dat ze nu anders naar bepaalde dingen kijken, maar dat heb ik niet. Ofwel heb ik iets gemist, ofwel was ik al de persoon die ik moet zijn (lacht).’
Gaan we een andere kant van jou te zien krijgen?
‘Dat weet ik niet. Ik vond het wel grappig als het aangekondigd werd en ik de reactie kreeg dat ik cool, calm en collected ging zijn… (lacht). Wel, dat gaan we nog zien! Het hangt ervan af hoe het gemonteerd is (lacht).’
Denk je dat mensen je onderschat hebben tijdens ‘De Verraders’?
‘Ik ben het gewend dat mensen mij onderschatten in het algemeen. They shouldn’t! Ik was een keer grandioos fout, maar ook best vaak juist, en toch hing er nooit iemand zijn kar aan die van mij. Maar dat was omdat ik dus geen allianties smeed en geen stemmen ging ronselen.’
Ik ben het gewend dat mensen mij onderschatten in het algemeen.
En heb je het spel zelf onderschat?
‘Ik had wel onderschat dat je volledig ontworteld wordt. Je hebt geen contact met het thuisfront, dus je kan niets delen, maar je krijgt ook geen input uit de buitenwereld. Welk weer is het vandaag? Wat is er in het nieuws gebeurd vandaag? Je weet van niets. Je leeft alleen maar in dat kasteel. Ergens vond ik dat heel cool omdat het iets is wat je anders nooit zou meemaken, maar anderzijds zorgt dat er ook wel voor dat je er volledig ingezogen wordt.’
Kruipt het spel dan echt onder je huid?
‘Ik ben redelijk recht door zee. Daarnaast ben ik ook van het principe dat wij als deelnemers, grotendeels BV’s en entertainers, een hoop geprivilegieerde mensen zijn. Daarmee bedoel ik: we worden op voorhand psychologisch getest én goed bevonden om überhaupt te mogen meedoen. We worden tijdens de opnames vergoed, we krijgen eten, een slaapplaats en de productie zorgt supergoed voor ons. We zijn dus allemaal volwassen mensen die een spel mogen spelen, onder de meest gunstige omstandigheden die er zijn. Het is niet dat we in “The Hunger Games” zaten (lacht). Maar ik heb daar ook wel beseft dat niet iedereen dezelfde emotionele draagkracht heeft, en ik dacht vaak: moet ik wat milder zijn?’
Hoe bedoel je?
‘Enerzijds is en blijft het een spel, maar iedereen komt daar toe met zijn eigen rugzak, iedereen gaat anders om met de dingen des levens. Ik ben heel goed in de dingen loskoppelen, ongeacht wat er zich afspeelt in mijn leven. Maar iedereen gaat daar anders mee om. Je ziet alle deelnemers ook op hun meest kwetsbare manier. Voor de kijker is het uiteraard allemaal drama, maar het gaat wel om echte mensen en echte emoties.’
Gaan we een andere kant van jou te zien krijgen?
‘Dat denk ik niet. Al wordt er wel een maand lang gemonteerd aan één aflevering, en de helft van de beelden haalt het uiteraard niet om het mysterie erin te houden. Maar je hebt zoveel interviews en zoveel echte stukjes ertussen dat ze filmen. Daarnaast veranderen je theorieën drie keer op een dag, en moet je zo vaak naar die quoteroom, dat je op den duur ook niet weet wat daar net allemaal van verschijnt. Het is uiteraard waarheidsgetrouw, maar er is zodanig veel dat wordt samengeperst in die montage, want je kijkt naar een uurtje, maar wij zitten daar wel 24 op 7.’
Eigenlijk is “De Verraders” een perfecte representatie van onze maatschappij en met name ook de politiek. Hoe je het brengt, is hier belangrijker dan wat de waarheid is.
Wat vond je het moeilijkste aan het spel?
‘Ik denk dat ik vooral geconfronteerd bent met het feit dat ik recht door zee ben. Ik ben niet strategisch genoeg, waardoor ik soms aan het kortste eind trek. Daar wil ik niet per se op inboeten of verandering in brengen, dat was gewoon een weak spot waar ik me op het einde van het avontuur van bewust werd. Het ligt niet in mijn aard en ik heb er ook gewoon geen zin in om kliekjes te vormen. Ik heb er geen moeite mee om op iemand af te stappen en te zeggen: t’ es gie! (vertaling: jij bent het, red.) Het probleem is dat ik dat dan doe met te weinig mensen erbij. Eigenlijk is “De Verraders” een perfecte representatie van onze maatschappij en met name ook de politiek. Hoe je het brengt, is hier belangrijker dan wat de waarheid is, en ik leef in een wereld van dingen die er zijn. Maar mensen kopen dingen die aan hen verkocht worden, en ik ben geen verkoper (lacht).’
Hoe moeilijk was het om daarna weer in het gewone leven te komen?
‘Best vreemd. Mijn man kwam me ophalen in Parijs en ik bleef maar vertellen, in flarden en halve verhalen. Voor mij voelde het allemaal intens en meeslepend, terwijl hij zei: “Schat, ik wil je volgen, maar ik heb geen idee wie al die mensen zijn of wat er allemaal is gebeurd.” Het is alsof je in een soort vacuüm leeft, afgesloten van de buitenwereld, en dan plots weer moet landen in het gewone leven. Niemand lijkt precies te begrijpen waar je vandaan komt. Heel even voelde ik me daardoor bijna een personage uit een complotroman – eentje die zelf de draad wat kwijt was.’
Het is alsof je in een soort vacuüm leeft, afgesloten van de buitenwereld, en dan plots weer moet landen in het gewone leven.
De opnames zijn ondertussen bijna een jaar geleden, was het moeilijk om zolang te zwijgen?
‘Ik heb meer moeten liegen buiten het programma dan tijdens de opnames (lacht). In een interview afgelopen zomer vroegen ze mij of ik nog niet gevraagd was voor “De Verraders” en of ik daar niet graag aan zou willen meedoen (lacht). Eigenlijk is dat de beste verrader-tip: zwijgen is goud. Ik heb een te grote mond voor “De Verraders”.’
Gaan we jou nog vaker op televisie zien?
‘Ik mag er nog niet veel over zeggen, maar mensen in de televisiewereld leven in de toekomst. Sommige dingen worden opgenomen om dan een jaar later te worden uitgezonden, zoals nu. Dat vind ik wel moeilijk, maar er is wel vanalles in the works. Ik heb ook echt beseft door meer in de mediawereld te werken dat dat allemaal zo’n leuke mensen zijn, die ook gewoon heel hard werken. Wij zijn met de cast nu bij “De Verraders” zogezegd de sterren, wij staan in de spotlights, maar it takes a village om zo’n productie te maken en zoiets moois af te leveren. Dat is bij jullie op de redactie ook zo. Ik stond wel al eens op de cover, maar hoeveel lieve, zorgzame, intelligente mensen eraan meewerken en geen steken mogen laten vallen. Ik vind het heel leuk om met zo’n mensen samen te werken. Er mag wat schwung inzitten!’
Je bekijkt ‘De Verraders’ elke zondagavond om 19u55 op VTM en via VTM GO.
Lees ook:
