Ik ben een geldchaoot, een onbewuste big spender en heb soms het gevoel dat mijn geld gewoon verdwijnt. Ik wil beter leren sparen, begrijpen waar mijn geld naartoe gaat en EINDELIJK eens het gevoel hebben dat ik mijn financiën onder controle heb. Maar hoe begin ik daaraan? Ik deel het stap voor stap met jullie in de budgetreeks ‘Geld geteld’.
Ik ben nu bijna een jaar bezig met mijn budget bijhouden, en dat heeft me al veel duidelijkheid gegeven. In juli werd ik zelfs overmoedig optimistisch en stelde ik mezelf een groot spaardoel: € 16.000 tegen het einde van het jaar. Ondertussen weet ik dat ik dat niet ga halen. Ik ga al heel blij zijn als ik december afsluit met zo’n € 13.000 op mijn spaarrekening.
Cadeautjesmaand
Ligt dat aan de dure cadeautjesmaand? Een beetje. Maar misschien vooral aan het feit dat ik mijn doel gewoon te hoog gezet had. Niet eens omdat ik zo ambitieus ben, maar omdat ik compleet genegeerd heb wat november en december met een mens (en met een bankrekening) doen.
Kerstmis bij mijn familie alleen al is eentje om diep bij in de portemonnee te tasten. We doen Secret Santa met een budget van € 100, mijn petekindje krijgt € 30, en daarnaast koop ik voor iedereen (lees: vijf personen) nog een klein cadeautje van € 10. Bij de familie van mijn vriend herhaalt dat scenario zich : € 50 voor Secret Santa, en kleine cadeautjes van € 15 voor iedereen.
Mijn spaardoel lag te hoog. Niet omdat ik zo ambitieus ben, maar omdat ik compleet genegeerd heb wat november en december met een mens (en met een bankrekening) doen.
Dan is er nog het kerstcadeau voor mijn vriend, waarvoor ik op ongeveer € 100 reken, vier kerstfeestjes met vriendengroepen, waarvoor ik telkens ongeveer € 20 uitgeef aan cadeaus, en een cadeautje van € 30 voor mijn nonkel. Daarbovenop is mijn zus in december jarig, wat goed is voor nog eens € 100, én brengt Sinterklaas iets mee voor mijn petekindje, wat € 50 kost.
Het totaal? Een milde schatting van € 665 aan cadeautjes alleen al!
Onrealistisch spaardoel
Wat me dan weer geen euro kost, maar me wél een paar grijze haren oplevert, is de cadeaustress die bij dat bedrag hoort. En dan heb ik het nog niet eens over alles wat níéts met cadeaus te maken heeft: kerstdiners, kerstdecoratie waarvan ik overtuigd ben dat ik ze nodig heb, outfits voor kerstavond en oudjaar, en dat extra cadeautje dat ‘toch wel leuk zou zijn’. Gezelligheid kost nu eenmaal geld, en ik vind het lastig om dat tegen te houden.
Mijn spaardoel zal ik dit jaar niet halen. Maar ik mag fier zijn op wat ik dit jaar wél al kon sparen.
Als ik het allemaal optel, begrijp ik waarom mijn spaardoel onrealistisch was. Niet omdat ik niet kan sparen, maar omdat ik geen rekening had gehouden met hoe mijn leven eruitziet. Ik vergat hoe graag ik cadeaus geef, hoe belangrijk tradities voor me zijn en hoeveel kleine dingen erbij horen eens het feestseizoen begint.
Mijn spaardoel zal ik dit jaar niet halen. En ja, misschien zal ik zelfs iets van mijn spaarrekening moeten halen. Maar ik mag fier zijn op wat ik dit jaar wél al kon sparen. Ik kies er bewust voor om in deze periode niet streng te zijn voor mezelf, want ik krijg er wel een holly jolly tijd met de mensen die ik graag zie voor terug. En dat weegt voor mij veel meer door dan een getal op mijn spaarrekening.’
Lees ook:
