De beleefdheid zegt dat je een vrouw niet naar haar getallen vraagt. De leeftijd, cupmaat en financiën zijn verboden terrein, maar niet voor ons. Amina* (23) zit in haar laatste jaar van de master communicatiewetenschappen en werkt 20 uur per week als student in een kledingwinkel. Ze praat open met ons over haar financiën.
‘Ik geniet momenteel van mijn laatste jaar als student. Ik strijd voor een master in communicatiewetenschappen aan de Universiteit Antwerpen. Momenteel woon ik gelukkig nog thuis, wat financieel echt een zegen is, zeker omdat ik naast mijn studies ook werk als jobstudent in een kledingwinkel.
Jobstudent én werken
Dat baantje doe ik al sinds mijn achttien jaar, vroeger maar één dag in het weekend, maar momenteel al zo’n 20 uur per week omdat ik wat meer ruimte heb in mijn lessenrooster. Ik verdien daar ongeveer € 900 per maand mee. Daarbovenop doe ik af en toe vertalingen vanuit het Engels of Frans voor bedrijven in de buurt. Dat levert me nog eens € 100 à € 200 extra op als het een goede maand is.
Ik betaal € 250 aan mijn ouders als bijdrage in kost en inwoon, en daarnaast heb ik nog een gsm-abonnement, Spotify, wat schoolgerief dat ik zelf voorzie en vervoer. In totaal kom ik op zo’n € 320 vaste kosten per maand.
Eten en personeelskorting
Mijn uitgaven zijn niet altijd even goed in te schatten, maar ik gok dat ik gemiddeld € 150 per maand uitgeef aan eten buiten de deur – koffietjes met vriendinnen, een snelle lunch of af en toe iets bestellen. Ik kook niet zo vaak zelf, mijn mama voorziet altijd eten, maar ik geniet ervan om op restaurant te gaan.
Aan kledij geef ik verrassend weinig uit, ironisch genoeg, aangezien ik in een kledingwinkel werk. Door personeelskorting en gewoon veel in de winkel zelf te dragen, blijf ik onder de € 50 per maand.
Door personeelskorting en gewoon veel in de winkel zelf te dragen, blijf ik onder de € 50 per maand voor kleding.
Sporten doe ik niet in een fitness, maar ik loop twee keer per week met een vriendin. Helemaal gratis en ideaal om mijn hoofd leeg te maken. Uitgaan doe ik minder dan vroeger, maar ik zet wel altijd € 60 opzij voor spontane dingen zoals concerten of een avondje naar de cinema.
Sparen voor een buffer
Sparen doe ik bewust: elke maand probeer ik minstens € 400 apart te zetten. Ik heb momenteel zo’n € 9000 op mijn spaarrekening staan. Geen gigantisch bedrag, maar het is toch een stevige buffer voor iemand van 23 die geen spaargeld meekreeg van de ouders of andere familieleden.
Onzeker over de toekomst
Wat me wel zorgen baart? Volgend jaar studeer ik af, en ik twijfel enorm of ik werk ga vinden in mijn richting. Ik heb nog nooit een stage gedaan in communicatie, want heel mijn cv is retail. En hoewel ik daar veel uit heb geleerd, ben ik bang dat recruiters me daardoor zullen overslaan.
Het idee dat ‘het echte leven’ dichterbij komt, is soms beangstigend.
Toch probeer ik positief te blijven. Als het écht niet lukt, zou ik misschien eerst freelance blijven vertalen of tijdelijk iets in retail doen, zoals in een kledingwinkel werken bijvoorbeeld. Dat vind ik op zich wel leuk als jobstudent, maar dat is niet wat ik voor de rest van mijn leven wil doen. Ik zou met mijn diploma in communicatie graag in de media belanden. Het idee dat ‘het echte leven’ dichterbij komt, is soms beangstigend.
Voorlopig ben ik dankbaar dat ik thuis nog mijn tijd krijg om dat rustig uit te zoeken. Zo kan ik nog wat sparen en binnen enkele jaren misschien meteen iets kopen. Maar daar ben ik nu nog niet mee bezig (lacht).’
* Deze lezeres bleef liever anoniem.
Lees ook: