En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Sien (28) koos tweemaal voor een badbevalling. Robin (36) en zij zijn de trotse ouders van Aster, het kleine broertje van Emma (6).
‘De zwangerschap en bevalling van ons eerste dochtertje Emma verliepen als een droom’, vertelt Sien. ‘Robin en ik raakten vlot een tweede keer zwanger, maar helaas stopte het vruchtje na negen weken met groeien. Na het zwangerschapsverlies besloten we even te wachten met opnieuw zwanger te worden. Ik gaf mijn lichaam en geest even de rust om alles te verwerken. Maar toen mijn beste vriendin zwanger was, begon het toch weer te kriebelen!’
Nog meer mooie, inspirerende en ontroerende verhalen van mama’s over het moederschap vind je onder onze rubriek Babyb(r)abbels.
Badbevalling
‘Toen mijn regels te laat waren, ging ik met een zwangerschapstest naar het toilet. Ik had geen verwachtingen, want ik voelde helemaal niks. Mijn verbazing was dan ook groot toen de test positief was. Ik was dolgelukkig, maar ook bang voor nog een zwangerschapsverlies. De eerste weken had ik schrik om me te hechten aan dat nieuwe leventje dat in me groeide, maar stilaan begon ik mijn lichaam weer te vertrouwen. Toen we te weten kwamen dat ons tweede kindje een jongetje was, kon ons geluk niet meer op.’
Ik voelde een oerkracht over me komen en amper vijf minuten later kwam ons zoontje ter wereld!
‘Ik ging toen ik 39 weken ver was op controle waar de gynaecoloog me stripte, dar wil zeggen dat ze de vliezen wat losser maken als er al ontsluiting is’, gaat Sien verder. ‘Dit verhoogt de kans op een bevalling zonder inleiding. Nog die dag zelf begonnen mijn weeën! Ik wilde net zoals de eerste keer in bad bevallen, dus eenmaal in het ziekenhuis kreeg ik een lavement en niet veel later begonnen we aan de bevalling. Door het heerlijk warme water, vielen de weeën even stil. Even later braken mijn vliezen en mocht ik beginnen persen. Ik voelde een oerkracht over me komen en amper vijf minuten later kwam ons zoontje ter wereld!’
Reflux
‘Ik bleef tien minuutjes met hem op m’n borst in het bad liggen, genietend’, zegt Sien. ‘Daarna moest ik gehecht worden, maar merkte de vroedvrouw op dat het bloeden niet stopte. Ze masseerde mijn baarmoeder en zorgde er zo voor dat alles in orde kwam. Ik had gemengde gevoelens vlak na de bevalling. Ik was opgelucht dat ik nooit meer over mijn pijngrenzen zou moeten gaan, maar verdrietig dat ik nooit meer die oerkracht zou ervaren.’
Ik had gemengde gevoelens vlak na de bevalling. Ik was opgelucht dat ik nooit meer over mijn pijngrenzen zou moeten gaan, maar verdrietig dat ik nooit meer die oerkracht zou ervaren.
‘De kraamperiode verliep goed, ondanks de hechting na een scheur voelde ik me heel goed’, zegt Sien. ‘Emma mocht zelfs enkele dagen thuis blijven van school om tijd door te brengen met haar kleine broertje en te wennen aan de nieuwe thuissituatie. Ze moest namelijk plots haar ouders delen met een huilende baby. Gelukkig was ze net als ons ook ook snel verliefd op haar kleine broertje. Toch was niet alles rozengeur en maneschijn, want Aster had reflux. Hij was vaak ontroostbaar en dat was voor ons een zoektocht. Tegen het einde van de dag was ik meestal doodop! Mijn man nam het dan over en ik probeerde energie te zoeken om met onze dochter te spelen.’
Onvoorwaardelijke liefde
‘Ik voel me als mama volledig in m’n element’, zegt Sien. ‘Ik wilde van kleins af aan al mama worden en ik geniet elke dag van deze prachtige rol. Mama is de mooiste naam die ik ooit kreeg. Het allerleukste is de onvoorwaardelijke liefde die je van je kleine spruiten krijgt! De fases die elkaar (veel te snel) opvolgen en waarin je je kinderen ziet groeien en bloeien tot echte persoontjes. Het minst leuke is dat je jezelf volledig aan de kant schuift. Ik probeer me-time in te plannen, maar ik ben al blij als ik al eens ongestoord een douche kan nemen.’
Ik was acht maanden zwanger en ik wilde een herinnering hebben aan mijn zwangere buik. Ik heb me nog nooit zo mooi gevoeld, zelfs met die striemen. Ze horen nu eenmaal bij wie ik ben. Mijn buik is negen maanden lang het huis geweest van zo’n prachtig wezentje, en daar ben ik supertrots op.’
Bij een krachtige wee hield ik mijn man vast, en automatisch gaf hij een tegendruk in mijn rug die de pijn verlichtte. We wiegen samen de wee weg.
Dit is het moment dat Aster net geboren was. Hier komt Asters gezicht net boven water en nam hij voor de eerste keer adem.
Aster kwam na zijn eerste huiltjes tot rust bij mij. Die 10 minuten dat we samen zo in bad lagen, waren magisch. Mijn man stond achter ons, streelde mijn haar en keek liefdevol toe.
Mijn man knipte de navelstreng door. Dit deed hij ook na de bevalling van onze dochter.
Ik ben de vroedvrouw eeuwig dankbaar. Ze legde ons heerlijk in de watten. Ze gaf advies, had een luisterend oor en hielp in het huishouden. Na drie maanden zat de hulp erop, en we missen haar enorm!
We kozen voor een regenboog op de geboortekaartjes. Die regenboog verwees voor ons naar onze regenboogbaby én naar een regenboog op het einde van een regenbui. Het was namelijk een pittige zwangerschap.
Ik liet een 3D-scan van mijn zwangere buik maken en kreeg enkele weken later een beeldje toegestuurd in de afwerking van mijn keuze.
Aster wil vaak niet in zijn buggy liggen, dus wandel ik met hem rond in een draagzak. Dat vindt hij zalig en hij valt meestal meteen in slaap.
We kregen als trouwcadeau van mijn beste vriendin en haar man een bon voor een gipsafdruk van de handen van al onze gezinsleden. Als quote staat erbij: ‘Al kijkend naar jouw kleine handje, krijgt ons geluk een gouden randje.’
Fotograaf: DEWINTERLAURA FOTOGRAFIE.
Nog meer mama’s over het moederschap:
