En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens over de zwangerschap tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Kimberly (29) zag haar roze wolk veranderen in een donderwolk toen haar baby aanvallen kreeg. Zij en haar partner Nicklas (33) zijn de trotse ouders van Noémie, het kleine zusje van Amélie.
‘Ik was na drie maanden proberen zwanger van ons tweede kindje’, vertelt Kimberly. ‘Het ging even vlot als bij ons eerste dochtertje Amélie. Iedereen wist dat we graag een tweede kindje wilden, dus het goede nieuws kwam voor niemand echt als een grote verrassing. Ik vond het enkel lastig om het aan m’n zus te vertellen omdat zij in een langdurig ivf-traject zat dat nog geen positieve uitkomst had. Ze was natuurlijk heel blij voor ons, maar voor mij was het toch dubbel om haar dit nieuws te vertellen.’
Grote ogen
‘Ik genoot volop van de zwangerschap omdat ik wist dat het de laatste keer zou zijn’, aldus Kimberly. ‘Nicklas en ik willen namelijk twee kindjes. Het was wel een heel drukke periode. Ik ontdekte een week voor ik m’n nieuwe job als verpleegkundige startte dat ik zwanger was en een paar maanden nadien beslisten we om een nieuw huis te kopen. Een moment dat ik nooit ga vergeten, is wanneer Amélie voor de eerste keer meeging naar de echo. Ze zag haar kleine zus in m’n buik bewegen op dat scherm en ze trok grote ogen!’
Wij mochten niet mee met de ziekenwagen en moesten onze baby alleen zien vertrekken met de zorgkundigen. Ons hart brak!
‘Ik ben ingeleid toen ik 39 weken ver was omdat ik heel veel pijn in mijn onderrug had’, zegt Kimberly. ‘De bevalling verliep eigenlijk heel vlot. Er bleef een vroedvrouw de hele tijd bij mij om me te ondersteunen en door de bevalling te loodsen. Op amper veertig minuutjes kwam onze kleine spruit ter wereld. Ze woog 3,470 kilogram en mat 50 centimeter. Ik voelde zoveel liefde toen ze haar op mijn borst legden. Ons gezinnetje is compleet!’
Gehoorafwijking
‘Jammer genoeg werd onze roze wolk snel een donderwolk’, gaat Kimberly verder. ‘Nog geen 48 uur na de geboorte werd Noémie plots grauw. Ze reageerde ook heel traag. De vroedvrouw mat direct haar zuurstof en deze was heel sterk gezakt. Op de neonatologie vonden ze niks, maar ze bleef toch een nachtje ter observatie. In de ochtend kreeg ze aanvallen en werd ze met de ambulance naar een ander ziekenhuis gebracht waar ze een intensieve neonatologie hebben. Wij mochten niet mee met de ziekenwagen en moesten onze baby alleen zien vertrekken met de kinderarts en verpleegkundige. Ons hart brak!’
Noémie heeft een aangeboren gehoorafwijking links, waardoor ze aan die kant doof zou kunnen worden.
‘In het ziekenhuis deden ze allerlei testen’ vertelt Kimberly. ‘Wij bleven uiteindelijk een week in het ziekenhuis. Haar grote zus mocht niet op bezoek komen omdat het risico op besmetting te groot was. Gelukkig kon ze terecht bij haar grootouders en konden we elke dag videobellen. Elke dag ging het beter met Noémie, maar ze vonden nooit waarom ze die aanvallen kreeg. Ze ontdekten wel dat haar linkerhersenhelft vergrote kamers heeft, wat dat kan betekenen, moet de toekomst uitwijzen. Ze heeft ook een aangeboren gehoorafwijking links, waardoor ze aan die kant doof zou kunnen worden. Voorlopig zijn alle onderzoeken gelukkig positief en onze kleine meid groeit goed. We zijn iedereen die ons hielp in beide ziekenhuizen enorm dankbaar.’
Puzzelwerk
‘Mama zijn is pittig’, vertelt Kimberly. ‘Op sommige momenten vraag ik me echt af waarom ik alweer kinderen wou. Het is zwaar en het vraag agendagewijs enorm veel puzzelwerk, maar ik zou het zo opnieuw doen. Als ze je knuffelen of je liefdevol aankijken met hun grote ogen, dan vergeet ik onmiddellijk die moeilijke momenten.’
Ik deed een test terwijl mijn man nog sliep. Ik zag tot mijn grote vreugde twee streepjes: ik was terug zwanger! Ik ging die dag iets leuks halen en maakte er een cadeautje van om aan Nicklas af te geven.
De eerste echo, het begin van ons avontuur. We waren toen al aan het dromen van ons gezinnetje van vier.
Dit is de foto die we deelden op onze sociale media om te vertellen dat we terug zwanger waren. Amélie vond het super om te helpen.
Het doopsuiker van Tout-petit is prachtig. Kitty luisterde enorm goed naar onze wensen. De stand knutselde ik zelf in elkaar en Kitty zorgde voor de bloemen om eraan te hangen.
Onze eerste foto met Noémie, we waren intens gelukkig!
Op intensieve zorgen waar Noémie aan allerlei buisjes en kabeltjes hing, onze kleine dappere meid.
Ons muurtje in het ziekenhuis. Het gaf ons afleiding om de tekeningen van Amélie en haar nichtje hier op te hangen. De vlaggetjes gemaakt door de afdeling gaven ons een duwtje in de rug.
Na een weekje mochten we eindelijk naar huis onder begleiding van de grote zus.
Enkele dagen na onze thuiskomst hadden we een newbornshoot gepland. We genoten er enorm van, want het was de eerste keer dat we met ons viertjes iets deden.
Fotograaf: Gracestorys
Onze eerste kerst samen was echt een hoogtepunt. Mama met haar 2 prinsesjes.
Nog meer mama’s over het moederschap:
