Daten voelt sowieso al vaak als een kansspel zonder duidelijke handleiding, maar wat als je ook nog een rugzakje meedraagt? Je bent ziek, lijdt onder een zwaar verdriet of hebt kinderen. Hoe pak je dan de liefde aan? De mama van Saskia (22) kwam in 2015 plots te overlijden. Sindsdien lijkt haar leven ‘on hold’ te staan.
‘In december 2015 is mijn mama gestorven. Op een dag kon ze niet meer spreken, een week later stierf ze aan de gevolgen van een acute bloedziekte. Een vreselijke klap was het voor mij, want ik ben altijd een moederskindje geweest. Ik woonde nog thuis, dus vanaf toen woonde ik bij mijn papa. De eerste weken deed ik niets anders dan huilen.’
Ik was altijd al een beetje onzeker voor afspraakjes en co., maar nu al helemaal.
‘Op een dag zat ik bij de dokter en vertelde ik hem dat ik “op” was. Hij verwees me naar een psycholoog die ik nu tweewekelijks bezoek. Het overlijden van mijn mama heeft mijn leven “on hold” gezet. Ik ben tweeëntwintig en wil het liefst op mijn vijfentwintig aan kindjes beginnen. Maar ik voel dat het verdriet me tegenhoudt om mijn hart open te zetten. Ik was altijd al een beetje onzeker voor afspraakjes en co., maar nu al helemaal.’
Ik ben bang om mensen, en zeker jongens, lastig te vallen met al mijn verdriet. Aantrekkelijk is het toch niet?
‘Onlangs heb ik het nog eens geprobeerd. De jongen was geweldig lief en strooide met aandacht en complimentjes, maar ik verkrampte. Enerzijds wil ik mijn hart uitstorten en praten over het enige wat mij nu echt bezighoudt: het verlies van mama. Maar ik heb schrik om mensen, en zeker jongens, lastig te vallen met al mijn verdriet. Aantrekkelijk is het toch niet? Laat staan dat ik hem meteen moet zeggen dat ik naar de psycholoog ga. Neen, ik denk dat ik nog heel wat te verwerken heb voor ik opnieuw voor de liefde kan gaan. Al verlang ik er tegelijk ook zo naar.’
Advies van de relatiecoach
Karianne Dewitte: ‘Het verlies van een moeder of een ander naast familielid, is voor de meesten onder ons een zware klap. Gemiddeld duurt het zo’n twee jaar vooraleer je opnieuw in balans bent. Amerikaans onderzoek heeft trouwens aangetoond dat het hart fysiek echt breuken kan vertonen door verdriet. Gun jezelf dus tijd om het te verwerken en klop zoals Saskia eventueel bij een therapeut aan.’
Misschien ben je door je grote verdriet nog niet aan daten toe. Dwing jezelf dan niet om het wel te doen.
‘Misschien ben je door je grote verdriet op zo’n moment in je leven niet aan het echte daten toe. Dwing jezelf dan niet om het wel te doen. Maar je hoeft daarom ook niet in het andere uiterste te vervallen en jezelf op te sluiten. Openstaan voor anderen kan ook in kleine stapjes: door te leren met een open lichaamshouding en met een glimlach anderen te begroeten. Door je bij een vereniging aan te sluiten, met collega’s na het werk op café te gaan of vrijwilligerswerk te doen. Stapje voor stapje kan je zo weer ruimte creëren voor contact met anderen en voor positieve ervaringen in je leven. Zo sta je ook stabieler en positiever in je schoenen wanneer het tot een echte date zou komen.’
