Ze heeft meer dan 80 jeansbroeken, -hemden en -jasjes in haar kast hangen.
Mijn zotte kleerkastverslaving: Marianne (38) is verslaafd aan denim
Van 25 paar schoenen tot 12 bikini’s: iedereen heeft wel een vestimentaire guilty pleasure. Bij Marianne is de situatie iets extremer. Zij komt eerlijk uit voor haar niet-alledaagse kleerkastverslaving.
‘Als je een schuldige zoekt voor mijn verslaving, verwijs ik je graag door naar mijn moeder. Zelf droeg ze zelden jeans, maar al van toen ik klein was, kleedde ze me in denim. Oversized jeansjasjes, brede broeken, double denim... Noem maar op. Enkele keren per jaar reden we naar ‘t Kolenboereke, een gigantische winkel in Ekeren waar de jeansbroeken tot aan het plafond lagen opgestapeld en de geur van pas geverfd denim je op de parking al tegemoetkwam. De eerste keer dat ik er kwam, was ik 10 jaar. Ik had een jeansjasje nodig voor het schoolfeest, want ik moest een dansje brengen op een nummer van Clouseau. Sindsdien ben ik volledig verknocht aan denim, en die liefde is door de jaren heen niet gesleten. Integendeel!’
Tweedehandsshoppen in het buitenland
‘Vandaag bezit ik zo’n 80 denimstuks, waaronder jeansbroeken, -jasjes en –hemden, maar ook salopettes en een trenchcoat. Ik shop zowel nieuw als vintage, zowel online als in de winkel. Het merk Levi’s is en blijft mijn nummer één: hun modellen en wassingen zijn iconisch. Ook Acne vind ik top, maar door het prijskaartje koop ik het vaak tweedehands. Rosier 41 in Antwerpen is daar een uitstekend adresje voor. In België is het vintageaanbod eerder beperkt, dus als ik in het buitenland ben, shop ik zo goed als altijd vintage. Na al die jaren heb ik zo m’n vaste winkels in elke stad. -Kiliwatch in Parijs en Pigsty in Tokio zijn mijn favorieten. -Verder grijp ik vaak terug naar Denham, Paige en het Belgische Façon Jacmin. Het zijn stuk voor stuk labels waarbij echt wordt nagedacht over de pasvorm en de materialen. Ze bevinden zich misschien in het iets duurdere segment, maar hun -broeken zijn onverslijtbaar, en dan vind ik ze de- -investering meer dan waard.’
Sinds ik moeder ben, merk ik dat ik hunker naar de essentie. Ik hoef echt geen 500 denimstuks in m’n kleerkast te hebben die ik toch niet draag.
Van verzamelaar naar detoxer
‘Of ik 80 jeansitems zelf niet wat overdreven vind? Wel, ik ben pas verhuisd en heb zeker 20 stuks weggedaan. Het hadden er dus nog meer kunnen zijn (lacht). Maar alle mopjes terzijde: ik hou meerdere keren per jaar een closet detox. Dat moet ook; ik heb nu eenmaal te veel spullen. Sinds ik moeder ben, merk ik dat ik hunker naar de essentie. Ik hoef echt geen 500 denimstuks in m’n kleerkast te hebben die ik toch niet draag. Ik mag dan wel veel geld uitgeven aan kleren, ik neem er ook heel makkelijk afstand van. Veel makkelijker dan vroeger, in ieder geval. Tot enkele jaren terug was ik een soort van dwangmatige verzamelaar. Dé regel wanneer je je kleerkast opkuist, is dat als je een stuk langer dan een jaar niet hebt gedragen, je het weg moet doen. Maar dat deed ik gewoonweg niet. Verschillende -kledingstukken hadden een sentimentele waarde voor me, waardoor ik ze koste wat het kost in m’n kast wilde laten hangen, ook al droeg ik ze allang niet meer. Maar daar ben ik van afgestapt. Door ouder te worden heb ik beseft dat een mens niet happy wordt van een (over)volle kleerkast. Ik wil ’s ochtends in maximaal vijf minuten een outfit kunnen samenstellen zonder eerst door stapels kleren te hoeven ploeteren op zoek naar de juiste broek of salopette.’
Online inspiratieplatform
‘In 2015 was er Buurtjongens, de eerste expo van de Antwerpse fotografe Sien Josephine Teijssen. Ik -organiseerde die mee, en naar aanleiding daarvan richtte ik het online platform Daily Dose of Denim op. Sien fotografeerde bekende mannen zoals Matteo Simoni, Adil El Arbi en Tom Barman in hun -natuurlijke habitat. Het viel ons op dat ze zowat allemaal voor een jeansoutfit kozen. Zo is het idee ontstaan om een denimplatform te bouwen dat mensen inspireert. Ik wilde niet gewoon klakkeloos persberichten overnemen, maar eigen content maken. Hoewel we er niet van kunnen leven, werk ik er vandaag bijna dagelijks aan, samen met een klein team. Zo shooten we bekende en minder bekende koppen in denim, maar brengen we ook verslag uit van een bezoek aan een jeansfabriek in het buitenland of interviewen we creatief directeurs van labels zoals G-Star en Denham. Ons concept werkt omdat haast iedereen een denimstuk in z’n kleerkast heeft hangen. Ik ken weinig mensen die geen jeans dragen.’
Nieuwe generatie staat klaar
‘Mijn echtgenoot heeft vrede met mijn denimcollectie, maar dat was ooit anders. Toen we pas samen waren, kon hij niet vatten hoe ik bij wijze van spreken op water en brood leefde zodat ik kleren kon kopen. Mijn loon ging op aan huur, water en elektriciteit, en wat overbleef, gebruikte ik om mee te shoppen. Dat is gelukkig een afgesloten hoofdstuk. Ik draag ook niet elke dag jeans, dus mijn obsessie blijft binnen de perken. -Alleen wanneer ik een salopette draag, bekijkt mijn man me scheef. Dan noemt hij me de hele dag door “houthakker”.
Is het een verrassing als ik zeg dat mijn dochters Léa (3) en Pauline (3) ook al een aardige denimcollectie in hun kast hebben hangen? Er is niets zo schattig als kleine meisjes in jeans. De tweeling draagt dan ook geregeld denimshortjes, -broekjes en -jasjes. Uiteraard in -stretchstof, want het moet wel comfortabel zijn. -Momenteel groeien ze als kool, dus ik koop zeker geen te dure items, maar eens ze wat groter zijn, zal hun verzameling zeker nog uitbreiden.’
Meer straffe verhalen:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
