Goedele zat gevangen in een gewelddadige relatie: ‘Als ik in zijn weg stond, spuwde hij in mijn gezicht’

‘Op 23 maart 2016 zag ik Dieter voor het eerst. We leerden elkaar kennen via Tinder. Ik was toen al twee jaar single en niet echt op zoek naar een partner. Enkele maanden eerder had ik op mijn eentje een appartement gekocht omdat ik dacht dat ik alleen zou blijven. Maar plots was Dieter daar en omdat het online zo goed klikte, wilde ik het een kans geven. Als eerste date gingen we samen naar een concert en meteen was ik onder de indruk. Dieter was charmant en intelligent, maar ook vlot in de omgang en een zorgzame vader voor zijn dochter, die een levensbedreigende ziekte heeft en een week op twee bij hem verbleef. Vanaf onze eerste ontmoeting voelde ik me op mijn gemak bij hem en hing ik aan zijn lippen. Een week later spraken we opnieuw af en sindsdien waren we een koppel.’

‘Tijdens de eerste maanden droeg Dieter me op handen. Hij zei dat ik de vrouw van zijn leven was, dat ik in die korte tijd samen al meer betekende dan de moeder van zijn dochter, met wie hij acht jaar een relatie had. Dieter zei elke dag hoe geweldig ik was, wat voor een onzeker type als ik als muziek in de oren klonk.’

Halsoverkop verliefd

‘Dieter betoverde me met zijn mooie woorden, maar bewees zijn liefde voor mij ook met daden. Zo nam hij me regelmatig mee naar dure restaurants, verraste hij me met uitstapjes en overlaadde hij me met juwelen.’

‘In een mum van tijd veroverde Dieter dat speciale plekje in mijn hart. Ik was halsoverkop verliefd, noem het zelfs puberaal enthousiast. Ik kreeg maar niet genoeg van hem en dacht dat ik na al die tijd eindelijk vertrokken was op liefdesvlak. Ik was ervan overtuigd dat ik mijn prins op het witte paard had gevonden.’

Wanneer de spaghettisaus niet was klaargemaakt zoals hij het wilde, dreigde hij de saus over mijn hoofd te gieten.

‘Toen Dieter na zes maanden vroeg of ik bij hem wilde intrekken, hoefde ik daar niet lang over na te denken. Ik zette mijn appartement te huur, liet mijn hebben en houden achter en ging op dertig kilometer van mijn ouders en zussen wonen. Voor mij was dat een grote stap, want mijn zussen en ik zijn zes handen op één buik, maar ik had het over voor de liefde. Dieter maakte me dan ook gelukkig en ik dacht dat we samen een toekomst hadden. Niets was me te veel. Ik zorgde zelfs zonder morren voor zijn dochter, die me in het begin zag als een indringster die haar papa wilde afnemen.’

Waar maak jij je druk om?

‘Tot december 2016 was er geen vuiltje aan de lucht, maar geleidelijk aan begon ik dingen op te merken. Zo kon Dieter soms buiten proportie reageren, meestal zonder een echte aanleiding. Hij werd vaak agressief op momenten dat ik het helemaal niet verwachtte. Het leek of zijn lontje alsmaar korter werd. Uit het niets kon hij me persoonlijk aanvallen met uitspraken als: “Je hebt geen universitair diploma, dus je weet niet wat hard werken is”, of: “Jij moet zwijgen, want ik ben aan het woord”. Als ik bijvoorbeeld in zijn weg stond, gaf hij me een duw of spuwde hij al eens in mijn gezicht (stil). Wanneer de spaghettisaus niet was klaargemaakt zoals hij het wilde – te pikant of te flauw – dreigde hij de saus over mijn hoofd te gieten.’

‘In eerste instantie liet ik niet over me heen lopen. Meermaals maakten we als twee kleine kinderen ruzie. Als ik Dieter met zijn gedrag confronteerde, werd hij meestal nog kwader of lachte hij het gewoon weg. Zo kroop ik eens om 21u30 onder de lakens omdat ik de volgende ochtend vroeg uit de veren moest. Ik lag nog maar vijf minuten in bed toen Dieter naar boven stormde. Hij deed het licht aan, trok het dekbed van mij en schreeuwde: “Hoe oud ben jij, 11?! Is dat een uur om in je bed te kruipen?” Vervolgens ging hij terug naar beneden en zette hij de tv loeihard. Toen ik hem volgde en vroeg wat dit te betekenen had, keek hij me aan of ik gek was geworden. “Waar maak jij je druk om?”, zei hij dan, alsof er niets was gebeurd.’

Meestermanipulator

‘Eerst dacht ik dat Dieter door een moeilijke periode ging, dat hij te veel stress had door de hoge verantwoordelijkheid op zijn werk en de zorg voor zijn ernstig zieke kind. Dat gebruikte hij zelf ook als excuus en anders stak hij het op zijn hooggevoeligheid.’

‘Voor alles had Dieter een uitleg. Als ik hem betrapte op leugens, draaide hij de situatie om en was ik de ziekelijke controleur. Hij kon alles zodanig draaien en keren dat ik op den duur mezelf in twijfel trok. Als ik mijn zussen eens tijdens het weekend wilde bezoeken, zei hij dat ik me moest concentreren op mijn nieuwe gezin. Dieter kon me zodanig manipuleren dat ik zelfs dacht dat hij een punt had (stil).’

Dieter kon alles zodanig draaien en keren dat ik op den duur mezelf in twijfel trok en zelfs dacht dat hij een punt had.

‘Als hij dan toch eens toestemming gaf, pakte hij soms mijn autosleutels af of zette hij zijn wagen achter de mijne, zodat ik geen kant op kon en mijn zussen toch moest sturen dat ik hen een andere keer zou zien. Enkele ogenblikken later zei hij steeds dat het niet zo bedoeld was en dat ik de dingen steeds verkeerd opnam. Maar o wee als ik er wat van zei... Ik had het gevoel dat ik continu op mijn hoede moest zijn en mijn woorden moest wikken en wegen.’

Veel te lang gezwegen

‘Het leek of hij kickte op ruzies, altijd een reden zocht om mij in het nauw te drijven. Dat gebeurde niet dagelijks. We hadden ook nog goede momenten, maar steeds vaker veranderde Dieter van een zorgzame vader in een agressief beest, alsof hij twee verschillende persoonlijkheden had, al was hij voor de buitenwereld de perfectie.’

‘Ik heb veel te lang gezwegen over wat er thuis gebeurde. Ik geloofde oprecht dat ik hem kon veranderen, dat het aan mij lag en dat alles zou beteren als we samen een kindje hadden. Alles kwam uit op een zomerdag in 2017. We waren op de terugweg van een verjaardagsfeest toen zijn razernij weer begon. Hij trok meermaals mijn handrem op en draaide aan mijn stuur. Toen hij me verplichtte om uit te stappen, belde ik naar mijn zus zodat zij kon horen wat er gebeurde. Mijn zus wilde onmiddellijk in haar wagen springen, maar dat weigerde ik omdat ik mezelf wijsmaakte dat het wel zou beteren.’

‘Eenmaal thuis gooide Dieter mijn huissleutel weg en zei hij dat ik die nacht niet bij hem zou slapen. Ik ben toen naar mijn zus vertrokken, waar ik twee nachten verbleef en mijn hart even luchtte. Maar ik minimaliseerde de feiten en toen ontving ik een mail van Dieter waar ik van in zwijm viel en toch besloot om terug te keren.’

Wake-upcall

‘Na dat incident hebben we urenlang gepraat. Hij gaf toe dat hij veel te fel had gereageerd en zwoer op het hoofd van zijn kind dat zoiets nooit meer zou gebeuren. Exact 21 dagen later gooide hij mijn gsm kapot, stampte hij me in de ribben, wilde hij me van de trap duwen en wurgde hij me voor enkele seconden.’

‘Meermaals ging ik bij hem weg, om niet veel later weer terug te keren. Omdat ik dacht dat hij zou veranderen. Omdat ik mezelf nog steeds wijsmaakte dat ik de oorzaak was of dat ik hem kon redden.’

‘Ik had oogkleppen op, maar mijn zus is diegene die me met de neus op de feiten drukte. Ze gaf me een folder over partnergeweld en vroeg of ik morgen in de krant wilde staan (stil). Het was de wake-upcall die ik nodig had. In juli 2018, na de zoveelste ruzie, pakte ik mijn spullen en verliet ik Dieter definitief. Dat was niet gemakkelijk, want ik zag hem nog graag... Maar een narcist kan je niet veranderen, hoe je ook je best doet.’

Geen mannenhaatster

‘Dieter heeft heel veel kapotgemaakt. Ik heb mijn kinderwens moeten parkeren, ik ben mijn geloof in de mensheid kwijt en mijn zelfvertrouwen is vandaag onbestaande. Wanneer ik over straat wandel, denk ik dat mensen aan me kunnen zien dat ik zo’n onnozel wicht was dat zo lang bij zo’n monster bleef. Vroeger sprak ik vaak onbekenden aan in de winkel, nu ben ik het type dat zich voorbij laat steken aan de kassa (huilt). Ik ben nog een schim van mezelf.’

Ondanks alles wat ik heb meegemaakt, geloof ik diep vanbinnen dat er nog goede mannen zijn.

‘De afgelopen maanden zat ik enorm diep en worstelde ik met duistere gedachten. Maar nu ik uit zijn kluwen ben verlost en stilaan terug op adem kom, merk ik pas hoe toxisch hij was. Ondanks alles wat ik met Dieter heb meegemaakt, geloof ik diep vanbinnen dat er nog goede mannen zijn. Mijn schoonbroers zijn daar het levende bewijs van. Ik ben absoluut geen mannenhaatster geworden, maar het zal tijd vergen om dit te verwerken.’

Tekst: Marijke Clabots

Lees ook: 

• Veerle (27) koos door een depressie voor pleegzorg: ‘Het zorgen voor een kind zat er totaal niet in bij mij’
• Wendy’s ex misbruikte hun dochter: ‘Dat ik niet gemerkt heb wat hij met mijn dochter deed, doet intens veel pijn’
• De papa van Robinne (20) stapte uit het leven: ‘Als ik plezier maak of even niet aan hem denk, voel ik me slecht’