Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Mika Matin via unsplash

'Toen ik een jaar gele­den besloot mijn haar kort te scheren, leek dat voor vele mensen de finale stap om eindelijk helemaal uit de kast te komen.'

Door de vele opmerkingen begon Lotte (20) soms aan haar geaardheid te twijfelen



Biseksuele mensen moeten al jaren knokken tegen dezelfde clichés en fabels, ook binnen de holebigemeenschap. Ook Lotte (20) heeft het soms moeilijk met de pijnlijke opmerkingen die ze moet incasseren.


‘Ik kan me nog levendig herinneren dat ik als kleuter thuiskwam en heel trots aan mijn mama vertelde dat ik een lief had. Ze vroeg me hoe hij heette. “Laura. Echt een keimooi meisje”, antwoordde ik. Ik heb altijd al geweten dat ik zowel op jongens als op meisjes val, maar ben me er lang niet bewust van geweest dat dat niet voor iedereen de standaard was. De term “bisek­sueel” heb ik er rond mijn veertiende op geplakt. Ik was het woord online tegengekomen, en de definitie ervan vond ik meteen heel logisch. Zelf heb ik dan ook nooit met mijn seksualiteit geworsteld. Ik heb een les­bische tante, dus voor mij was het logisch dat je zowel op jongens als op meisjes kon vallen.’

‘Toen ik op de middelbare school kwam, ontdekte ik het concept “uit de kast komen”. Je moest het blijk­baar vertellen als je homoseksueel of lesbisch was. Toen besefte ik dat het iets was wat niet als normaal werd gezien. Op een bepaald moment zijn mijn beste vriend én mijn beste vriendin uit de kast gekomen; hij als homo, zij als lesbienne. Toen dacht ik: dit is ook míjn moment om officieel te vertellen dat ik bisek­sueel ben. Ze keken me allebei vol ongeloof aan en zeiden: “Wat zeg jij nu?” Ze vertelden dat ze daar niet in geloofden, dat biseksualiteit volgens hen niet be­staat. In hun ogen zou ik ooit een kant moeten kiezen, want dit was alleszins een seksualiteit die je niet echt kan hebben.’

Zelf ook sceptisch


‘Die reflex binnen de lgbtq+­-gemeenschap komt volgens mij door het feit dat ze als minderheidsgroepen met veel discriminatie te maken krijgen en niet dezelf­ de kansen kennen als hetero’s. Velen vinden het daar­ door waarschijnlijk frustrerend dat biseksuele mensen zogezegd iemand kunnen kiezen met wie ze nog steeds als de norm kunnen doorgaan. Als ik als vrouw met een man samen ben, is dat voor de buitenwereld een hetero­normatieve relatie. In dat geval hoef ik me niet te ver­bergen op straat. Als ik met een andere vrouw zou daten, wordt het meteen een heel ander verhaal. Dan zou ik in de kleine Antwerpse steegjes niet hand in hand durven te lopen. Als je elke dag moet vechten voor je identiteit, voelt het voor sommige homo’s, lesbiennes en trans­gender personen niet eerlijk dat een biseksueel persoon zich kan verbergen of onzichtbaar is.’

Mijn vrienden zeiden dat ik een kant moest kiezen, want dit was een seksualiteit die je niet echt kan hebben.


‘Door dergelijke reacties en clichés vond ik het soms heel moeilijk om zelf bij mijn “standpunt” te blijven en me te verdedigen. Sterk in je schoenen staan is immers niet altijd even makkelijk. Heel wat biseksuele mensen internaliseren die homo­fobie. Dat vreet aan je, en dan be­gin je zelf af en toe ook te denken: ben ik wel echt zo? Ben ik me niet aan het aanstellen? Als je dan verliefd wordt op een jongen, vraag je je zéker af of al die meisjes gewoon een manier waren om speciaal te doen. Je denkt ander­zijds ook dat alle jongens dienden om je achter te verstoppen. Jammer genoeg merk ik dat ik daardoor zelf niet altijd even tolerant ben. Veel meisjes durven zich tijdens het uitgaan bi-curious te noemen als excuus om zonder con­sequenties te tongen met vriendinnen. Ik erger me daar al snel aan. Ik moet me heel vaak bewijzen tegenover andere mensen, dus als iemand zegt dat ze ook heel even bisek­sueel zijn geweest, ben ik vaak sceptisch. Dat gebeurt onbewust, en ik vind dat ook heel spijtig van mezelf, maar dat komt omdat het er bij mij zo in gedramd is.’

Weinig rolmodellen


‘Je hoort allerhande vreemde uitspraken. Toen mijn geaardheid bekend werd, vroeg een jongen uit mijn klas bijvoorbeeld of het voor mij de ultieme fantasie was om seks te hebben met een intersekse persoon, iemand die zowel mannelijke als vrouwelijke lichaamsdelen heeft. Hij vroeg het ook heel duidelijk niet als grap. Andere mensen vroegen of ik dan niet eerst gewoon bij de jongens kon proberen. Alsof het een keuze was! Toen ik een jaar gele­den besloot mijn haar kort te scheren, leek dat voor vele mensen de finale stap om eindelijk helemaal uit de kast te komen. Maar het was gewoon te warm en ik wilde die coupe graag eens proberen.’

Als je dan verliefd wordt op een jongen, vraag je je af of al die meisjes gewoon een manier waren om speciaal te doen.


‘Er blijft een licht taboe rond biseksualiteit hangen. In de media wordt er heel weinig over gepraat en zijn er weinig rolmodellen. Onlangs zag ik op TikTok een trend waarbij mensen postten over historische figuren die biseksueel geweest zouden zijn. Ze waren heel wanhopig op zoek naar mensen die hen zouden representeren. Zelf kan ik niet meteen namen noemen. Voor veel jongeren is het zo’n dooddoener dat hetero zijn in 2020 nog steeds als de norm wordt gezien, terwijl seksualiteit en identiteit voor vele mensen anders ligt. Omdat er zo weinig rol­modellen zijn die kennis verspreiden, duurt het soms jaren voor je het juiste label op jezelf kan kleven of op z’n minst begrijpt wie je bent.’

Persoonlijkheid primeert


‘Het grappige is dat ik me zelfs niet kan inbeelden dat je maar op één geslacht valt of een partner kiest op basis van diens gender. Voor mij maakt het niet uit wat iemand tussen de benen heeft, want ik val op een persoonlijkheid. Momen­teel ben ik samen met een man.
Ik noem het een opposite sex relationship, omdat ik het gek zou vinden om als hetero gecategori­seerd te worden. Zelf is hij panseksueel, dus hij is even open­minded over het thema als ik. Ik kan dan ook niet close zijn met mensen die mijn geaardheid niet zouden begrijpen. Ik zou ook zeker niet in een relatie willen zitten waarvoor ik een deel van mijn identiteit zou moeten verstoppen.’

Voor mij maakt het niet uit wat iemand tussen de benen heeft, want ik val op een persoonlijkheid.


Wat ik tot slot nog kwijt wil, is dat biseksuele personen niet op iedereen verliefd worden, zoals regelmatig beweerd wordt. Vergeet niet dat wij ook standaarden hebben. Ook ik wil namelijk graag samen zijn met iemand die over een bepaalde persoonlijkheid en intelligentie beschikt. Ik vind het een grappig idee dat wij zomaar op elke man of vrouw zouden vallen. Soms zijn er meisjes die bang zijn dat je verliefd op hen zou worden of hoor je dat mannen hun vriendin niet toestaan om bevriend te zijn met andere mannen, uit angst dat er iets zou groeien. Hoe zit dat dan bij mij? Mag ik geen vrienden hebben? Mensen willen vaak iets raars en extreems van biseksualiteit maken, terwijl het een geaardheid als een andere is.’

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '