It’s complicated. Het zou een relatiestatus op Facebook kunnen zijn, maar het kan ook gaan over de band tussen moeders en dochters. Bij de ene is het rozengeur en maneschijn, bij de andere is het water en vuur. Acht lezeressen getuigen over de moeilijke, ingewikkelde of speciale band die zij met hun mama hebben.
Onderzoek heeft al lang geleden uitgewezen dat de relatie tussen moeders en dochters een van de meest fundamentele relaties in ons leven is. En die band bepaalt of we later net wel of net niet in moeders schoenen zullen treden. De band tussen moeder en dochter kan namelijk zowel een positief als een negatief effect hebben, legt klinisch psychologe Nathalie Cardinaels uit.
De band met je mama is dan vaak ook erg ingewikkeld: niet per se slecht, maar ook niet altijd gemakkelijk. Deze acht lezeressen getuigen over hun moeilijke, mooie, ingewikkelde of speciale band met hun moeder.
Nooit goed genoeg
Ellen (29): ‘Ik heb nog één jongere broer en hij is altijd het lievelingetje geweest. Wat hij doet, is geweldig. Wat ik doe, kan beter. Tot op de dag van vandaag. Of het nu over ons werk, onze vrienden, onze partners of onze huisdieren gaat: hij zal keer op keer winnen van mij. En dat frustreert me, omdat ik op een of andere manier alsnog blijf zoeken naar de bevestiging of goedkeuring van mijn moeder. Al is het maar voor één keer: het zou zo leuk zijn om eens een complimentje te krijgen in plaats van een opmerking.’
De grote boze buitenwereld
Ilke (33): ‘De comfortzone van mijn moeder beperkte zich tot ons huis. Alles daarbuiten was akelig volgens haar, wat haar een heel bange vrouw maakte. Zelf wilde ik zo niet worden, dus ik heb me daartegen afgezet. Zij vindt dat verschrikkelijk, maar ik zou het niet anders willen. Angst is geen goede raadgever. En mijn moeder is dat om die reden ook niet…’
Steeds meer begrip
Kim (32): ‘Mijn moeder heeft me lang onder haar vleugels willen houden. Langer dan nodig. Terwijl ik dat helemaal niet toeliet. Daarom stond ik als jongvolwassene al snel op eigen benen, en dat kon mijn moeder moeilijk aanvaarden. Het gevolg? Veel ruzies en onbegrip. Van beide kanten. Ondertussen besef ik dat zij waarschijnlijk handelde uit ongerustheid en ik vanuit een drang om los te breken. We zijn nu heel wat jaren later en de ruzies zijn bijgelegd, terwijl het begrip steeds groter wordt.’
Eigen weg
Kirsten (22): ‘Omdat ik enig kind ben, deden mijn mama en ik heel veel samen, soms gedroegen we ons alsof we meer zussen waren dan moeder en dochter. Door te gaan studeren, op kot te gaan en een eigen leven op te bouwen, ben ik meer mijn eigen weg kunnen gaan. En dat doet me deugd. Al merk ik wel dat het voor haar misschien wat moeilijker is om die weg zonder mij te zoeken.’
Mama-time
Johanne (27): ‘Mijn moeder heeft zichzelf altijd weggecijferd voor mij en mijn broers. Pas nu besef ik dat en heb ik daar respect voor. En stimuleer ik haar om eens iets voor zichzelf te doen, in plaats van voor ons. Want wat blijft er van haar over nu wij de deur uit zijn?’
I’ll be there for you
Annabel (28): ‘Ik ben eigenlijk net zoals mijn mama een heel zelfstandige vrouw. We trekken onze plan, zonder anderen of elkaar te claimen. We zien elkaar niet eens wekelijks. Maar als we elkaar nodig hebben, zijn we er. Mama is en blijft de eerste die ik zal bellen als ik nieuws heb of ergens mee zit.’
Lees ook:
