IK GA TROUWEN! In het jaar voor de grote dag neem ik je mee achter de schermen van alles wat er komt kijken bij het plannen van een huwelijk. The real shit: van de planning, de stress, de kosten (ja, ook die!) tot de liefde in de reeks ‘The Road to I Do’.
Deel vier van ‘The Road to I Do’: mijn bruidsmeisjes vragen (budgetproof).
Lees hier deel één van ‘The Road to I Do’: ‘Na 12 jaar samen vroeg hij me eindelijk ten huwelijk en ik had het niet zien aankomen’
I love my girls! Over de jurk, de muziek en de decoratie twijfel ik nog, maar mijn bruidsteam? Dat staat al jaren vast. Dus toen we écht begonnen plannen, stond ik te popelen om mijn zussen en vriendinnen de grote vraag te stellen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Budgetproof, maar stressvol
Maar hoe pak je dat aan? Paniek in mijn hoofd. Moet ik iedereen apart vragen? In welke volgorde? En hoe lang gaat dat dan duren? Uiteindelijk besloot ik het anders te doen: ik nodigde iedereen tegelijk bij mij thuis uit. Spannend, want het is al een mirakel om één datum te vinden waarop álle agenda’s matchen. Maar HALLELUJAH, het lukte. Iedereen kon er zijn. Ik hield de uitnodiging mysterieus: ‘Hou de avond vrij, je wordt bij mij thuis verwacht.’ That’s it.
Lees hier deel twee van ‘The Road to I Do’: ‘Weten dat ik de ochtend van mijn huwelijk niet nog zelf vazen moet vullen, geeft me zoveel rust’
Toen de datum dichterbij kwam, sloeg de stress opnieuw toe. Ik had nog niets geregeld en ik had véél te weinig tijd. Online bestellen was mijn redding. Via Amazon haalde ik ‘Will you be my bridesmaid’-kaartjes, ballonnen, tafeldecoratie, kleine geschenkverpakkingen (in het roze, hoe kan het ook anders) en ik reed ook naar Action voor kleine cadeautjes. Alles wat ik nodig had om er een bijzonder moment van te maken, zonder mijn budget te laten ontsporen.
Lees hier deel drie van ‘The Road to I Do’: Wat er op mijn wedding-moodboard staat (en wat écht haalbaar is met ons budget)
Bruidsmeisjes vragen
Voor mijn getuige, mijn allerbeste vriendin, wilde ik graag een apart moment. Daarom vroeg ik haar een kwartiertje vroeger te komen. Nog voor de rest arriveerde, nam ik haar mee naar buiten, gaf ik haar het kaartje en stelde ik de vraag. Ze begon meteen te huilen, en ik ook natuurlijk! Het werd intiem en heel mooi, precies zoals ik het in mijn hoofd had.
Daarna was het wachten op de rest: mijn twee zussen, mijn twee schoonzussen en vier van mijn beste vriendinnen. Acht bruidsmeisjes in totaal. Samen met mijn getuige en mezelf: een team van tien vrouwen. De tafel stond al mooi klaar met kaartjes en cadeautjes. Toen iedereen aanwezig was, liet ik hen meteen de kaartjes lezen. Iedereen zei volmondig ja en ik voelde me de gelukkigste bruid in spe ooit.
Creatieve avond
Omdat ik graag meer wilde doen dan enkel cadeautjes uitdelen, had ik twee activiteiten voorzien. De dag zelf reed ik naar de pluktuin en voor veertig euro plukte ik een hele mand (echt héél veel) verse bloemen. Een pak goedkoper dan de bloemist, en iedereen kon er een eigen miniboeketje mee samenstellen. Zo had iedereen nog een extra souvenirtje mee naar huis.
Daarna was het tijd voor de moodboards. Ik had gekleurd papier klaargelegd en een stapel oude Flairs (what else?) verzameld. Het idee was dat iedereen een moodboard maakte over hoe zij mijn trouw zien. Er werd geknipt, geplakt, gegiecheld en vooral: veel inspiratie opgedaan (met dank aan onze rubriek Wedding Wednesday). Sommige moodboards waren hilarisch, andere verrassend realistisch, maar allemaal waren ze ontzettend lief.
Om de avond vast te leggen, liet ik een wegwerpcamera van Fujifilm rondgaan. Er staan nog wat foto’s op, dus die neem ik sowieso mee naar de vrijgezellen en dan laat ik ze daarna ontwikkelen. Ik ben benieuwd!
Veel eten en een vuurkorf
Voor het eten zorgde ik zelf: een buffettafel vol wraps, quinoa, verse quiche en ander lekkers. Simpel, maar meer dan genoeg voor tien hongerige vrouwen. Iedereen was fan en ik was blij dat het zo goed in de smaak viel.
Eén ding had ik wel wat onderschat: het weer. Alles was voorzien op mijn terras, maar hoe dichter de datum naderde, hoe kouder het werd. Last minute haalde ik nog een vuurkorf bij mijn schoonouders. Achteraf gezien de beste zet ooit. Na de activiteiten staken we het vuur aan en roosterden we marshmallows. Het was zo gezellig dat ik even vergat dat het eigenlijk gewoon een donderdagavond was.
En zo werd een simpele avond thuis één van de gezelligste én meest betekenisvolle momenten van mijn trouwvoorbereidingen. Budgetproof, persoonlijk en met mijn favoriete mensen rond mij. Beter had ik het me niet kunnen voorstellen.
Met dank aan Zoé, Ellen, Shyra, Kyara, Betty, Eline, Silke, Gaëlle en Maart. De liefste bruidsmeisjes die ik me kan wensen. <3
Lees ook:
