Jullie houden van elkaar, dus het basisgevoel zit goed ! Het enige wat tegenwerkt, zijn de omstandigheden. En de uitdaging ligt er in jullie liefde in een leefbare vorm te gieten. En niet anders dan bij gewone gezinnen vraagt dit veel begrip en overleg. Zoek een goed compromis. Hij respecteert dat je graag af en toe rust hebt en wil daar moeite voor doen. Accepteer zijn voorstel om de kinderen af en toe elders te laten logeren. Op die manier hebben jullie de gelegenheid de relatie verder uit te bouwen en kan ook hij eens bijtanken zonder de voortdurende zorg voor de kinderen. Bewaak dat hij de kinderen ook voldoende aandacht geeft, zonder dat jij er bij moet zijn. En bouw het contact met zijn kinderen rustig op, doe eens leuke dingen met hen samen maar verplicht jezelf niet om er eindeloos mee bezig te zijn. Ook de kinderen moeten wennen aan jouw aanwezigheid. Wellicht moeten ze ook het feit dat ze verlaten werden door hun moeder verwerken, en op die leeftijd kan dit zich vertalen in lastig en tegendraads gedrag. Forceer het tempo niet, geniet van wat zich aandient en wees soepel in het bedenken van oplossingen.
27 January 2011
Bijgewerkt: 20 September 2021
Mijn vriend heeft twee kinderen van 5 en 8, die voltijds bij hem zijn omdat zijn vrouw de kinderen achterliet. Wanneer wij samen zijn zonder die kinderen, gaat alles prima. Maar van zodra zijn kinderen er zijn, loopt het fout. Ze maken veel ruzie, zijn lastig en druk, en aanvaarden geen gezag. Ik kan niet goed tegen de drukte en wil daarom niet samenwonen. Mijn vriend brengt zijn kinderen steeds bij hun oma omdat hij bij mij wil zijn, maar dat wil ik dan weer niet. Co-ouderschap of een andere regeling zit er niet in, dus we zullen nooit zonder zijn kinderen kunnen samenzijn. Soms wil ik de relatie stoppen, maar ik zie hem graag. Wat kan ik doen?