De sportklik van Karolien (32):

“Voor ik ging fitnessen, raakte ik niet meer zonder hijgen de trap op.”

“Ik ben drie maanden geleden begonnen met fitness. Het was mijn doel om conditie op te bouwen en wat af te vallen. Ik ben leerkracht en voelde me te jong om steeds uitgeput de trap op te komen en het gegrinnik van mijn klas te moeten horen. Mijn streefdoel was om drie of vier keer per week anderhalf uur te sporten. Ik dacht dat ik dat nooit zou volhouden. Want ik hield eigenlijk helemaal niet van sport. Mijn vrienden vonden ook dat dat doel te hoog gegrepen was. En misschien is dat net de reden waarom ik het deze keer wél heb volgehouden. Ook al werk ik heel wat uren per week, ik haal die drie à vier keer probleemloos. Ik voel me beter, strakker en zelfverzekerder.”

De sportklik van Kristien (29):

“Ik ontdekte een fantastisch bos om in te joggen.”

“Ik heb erg lang gezocht naar een sport die me lag. Zoals sommige vrouwen alleen foute mannen ontmoeten, leek ik steeds de meest rampzalige scenario’s te beleven bij elke nieuwe keuze. Ik kreeg uitslag van het zwembadwater en tijdens mijn vierde avondje joggen ben ik zo erg gevallen dat ik mijn enkel brak. De wet van Murphy deed me beslissen dat sporten niet aan mij besteed was. Tot ik tijdens een verhuis mijn relatief nieuwe loopschoenen van onder het stof moest halen. Mijn nieuwe woonst lag vlak bij een prachtig park, het leek de uitnodiging om de draad weer op te pikken. De eerste weken moest ik mezelf verplichten om me aan mijn schema te houden, ik had de podcasts van Start to Run als steunpilaar, maar het bleef moeilijk. Toch werden die momenten gaandeweg een vaste waarde in mijn agenda. Joggen maakt mijn hoofd vrij. Ik kom lichter thuis en slaap veel beter.”

De sportklik van Tine (18):

“Na de dood van mijn vader begon ik na te denken over mijn gezondheid.”

“Bij mijn vrienden stond ik bekend als degene die er alles aan deed om de wandel- en fietsafstanden tot een minimum te beperken. Een wandeling van een paar minuten was soms zelfs een reden om niet mee te komen. Tot mijn vader vorig jaar overleed aan een hartslagaderbreuk. Hij is veel te jong ten prooi gevallen aan zijn torenhoge cholesterolgehalte. Plots dacht ik wél na over mijn gezondheid. Toen ik mijn beste vriendin vertelde over mijn verlangen om te sporten, nodigde ze me uit om mee te komen volleyballen. Die eerste avond was de toon meteen gezet, de sfeer in die groep was fenomenaal. Nu, enkele maanden later, blijft het me verbazen hoe die volleybalavonden zo’n belangrijk deel van mijn leven zijn gaan uitmaken.”

De sportklik van Katrien (30), vroegere body-experte van Flair:

“Ik wil mezelf op de koersfiets blijven uitdagen.”

“Mijn sportklik kwam er toen ik de koersfiets ontdekte. Geen groepsport meer voor mij, maar in m’n eentje afzien, steeds sneller en sneller rijden. De allergrootste motivatie kwam er door mezelf doelen te stellen: eerst het beklimmen van de Mont Ventoux. Dan van de Galibier. Daarna de Ronde Van Vlaanderen. Ik kick op de vinkjes die ik kan zetten op m’n sport-bucketlist. Ik denk dat het belangrijk is dat je de sport vindt die jou als gegoten zit en je dan héél concrete doelen te stellen. Helemaal ideaal is het als die doelen gepaard gaan met medailles of oorkondes waarmee je achteraf kan uitpakken.”