COLUMN: ‘Ik, een influencer? Lol. Hopelijk checken ze mijn Instagram niet’

Vorige week vond ik een uitnodiging in mijn mailbox en hij begon als volgt: ‘Liefste influencer, we hebben het genoegen jou te mogen uitnodigen voor de avant-première van Doctor Strange.’ Meteen schoot ik in een interne monoloog waarvan James Joyce jaloers zou worden: ‘Ik, een influencer? Lol. Ik bedoel, natúúrlijk. Hopelijk checken ze mijn Instagram niet. Zou ik snel wat volgers bijkopen? Grapje. Maar dus, een première! Wat moet ik aan? En wie the f*ck is Doctor Strange?’ Bleek een superheld met magische krachten te zijn, hoofdpersonage in de gelijknamige blockbuster van Disney en Marvel. Meer was er niet nodig om mij een enthousiast antwoord te laten typen, getekend ‘met invloedrijke groetjes, Catherine’.

‘Hey, jullie hebben zeker ook tickets gewonnen!’ Helemaal niet, wil ik zeggen, ik ben hier op in-vi-ta-tie, als influencer!

Fastforward naar een week later. Ik stap samen met mijn lief opgelaten de bioscoop binnen en spot een meterslange rij. ‘Ah, jullie zijn hier ook voor Doctor Strange!’ lach ik naar een aanschuivend koppel. ‘Euh nee, dit is de rij voor De Premier’, klinkt het antwoord. Hmm, twee premières. Naar de infobalie dan maar. ‘Hallo, wij staan op de lijst voor de avant-première van...’. De bioscoopbediende zegt dat we toch aan de balie in de inkomhal moeten zijn. Daar worden we begroet door de vriendelijke hostess van een niet nader genoemd radiostation: ‘Hey, jullie hebben zeker ook tickets gewonnen!’ Helemaal niet, wil ik zeggen, ik ben hier op in-vi-ta-tie, als influencer! Maar ik hou me wijselijk in en begin over de lijst. ‘Welke lijst?’ vraagt het meisje. Ik stamel: ‘Euh, die van Disney, denk ik?’ Ze kijkt me aan alsof ik gek ben. ‘Ik denk dat u het best bij de infobalie informeert.’ Iets met het kastje en de muur.

Ondertussen passeren we voor de derde keer de militairen aan de tassencontrole en ik vraag me af hoe lang het zal duren voor ze ons geijsbeer als verdachte activiteit doorseinen. Wanneer een verveelde bediende ons wéér terug wil sturen, wordt het mij te veel. Geagiteerd duw ik mijn iPhonescherm in zijn gezicht en bel ik vervolgens met grote gebaren de persattaché die me heeft uitgenodigd. Vijf minuten en één telefoontje van lifesaver N. later is er plots een miraculeuze tweede lijst opgedoken, mét onze namen erop. Eindelijk kunnen we richting zaal, waar we een ereplaats uitkiezen tussen de radiowedstrijdwinnaars en ons misselijk eten aan zure matjes en popcorn. Om af te ronden: de film was spannend, de special effects waren geweldig en de acteerprestaties – Tilda Swinton! Eggs Benedict Cumberbatch! – van topniveau. Hoeveel gram ik erbij heb gesnoept, weet de weegschaal mij morgen vast in avant-première te vertellen.

Deze column verscheen in Flair op 8 november.

Lees alle columns van Catherine op flair.be/columncatherine.