Machtelt: “Op mijn veertiende is een auto-immuunziekte op mijn ogen geslagen en ben ik blind geworden. Sindsdien zie ik niets meer, alleen maar zwart.
Ik zie doodgraag kindjes en vond dan ook dat mijn blindheid mijn droom om mama te worden niet in de weg mocht staan. Alleen een partner vinden, dat was moeilijker. Weinig mannen willen een kind met een blinde vrouw. Ik heb alles geprobeerd, zelfs op zoek gegaan via datingsites, maar ook dat is niets geworden.
Uiteindelijk heb ik op mijn tweeëndertigste een gynaecoloog gecontacteerd die gespecialiseerd is in in-vitrofertilisatie. Maar hij vond me nog te jong en zag het niet zitten om me te helpen. De ethische commissie zou ‘mijn geval’ nooit goedkeuren, zei hij, en... ‘Wist ik wel goed waar ik aan begon?’. Verschrikkelijk, want ik wilde het zo graag! Ik woonde al sinds mijn eenentwintigste helemaal alleen, met hulp van een persoonlijke assistente uiteraard, en kon perfect mijn plan trekken. Maar kijk, een paar jaar later vond ik toch een psychologe en gynaecologe die me wilden helpen.”
Lees in Flair hoe Machtelt bewijst dat moeilijk óók gaat.
