Een Vlaamse vrouw deelde een video op Facebook van een man die zichzelf voor haar ogen bevredigde op de trein.
OPINIE: ‘Ondertussen zijn we het hele #MeToo-verhaal allemaal om-te-kotsen-beu’
Of het verhaal van Elke Van den Ende over de man die zich voor haar ogen bevredigde op de trein mij shockeerde? Niet echt. Ik hoorde het al honderdeneen keer van meisjes en vrouwen uit mijn omgeving. Vaak op de trein of bus, maar ook in het midden van de straat, in een winkel tot zelfs in een klaslokaal. Maar de beelden van het incident, die ik tegen beter weten in bekeek, maken me absoluut misselijk. Enkele reacties op Elkes bericht versterken dat mottig gevoel alleen maar.
Dat ze het ‘om-te-kotsen-beu’ is, schrijft Elke bij het filmpje op haar Facebookpagina. De opmerkingen, de achtervolgingen en de aanrakingen. Dit incident, een man die zich tegenover haar zet op de trein en begint te masturberen, is de druppel. Ze filmt het, gaat ermee naar de conducteur en deelt het zelfs op Facebook, omdat ze nu eens niet niets wil doen.
Elke is volgens sommige fantasierijke Facebookgebruikers zélf de pervert in het verhaal, omdat ze het toch maar mooi heeft gefilmd. De reden waarom ze dat deed, daar lezen de aanklagers met veel plezier over. Alsof het feit dat je als vrouw zo zelden op je woord geloofd wordt en zo vaak verweten wordt te overdrijven – kan dit nog tot het irritantste woord van 2017 gestemd worden? – dat je besluit voor bewijsmateriaal van de intimidatie te zorgen, nog niet triest genoeg is. En zelfs dán moet er een non-believer zijn die in de beelden geen masturbatie maar eerder ‘irritatie op een lastige plaats’ ziet waaraan de arme kerel gewoon eventjes moest krabben. De standaard ‘Ze zal er wel van genoten hebben’-reactie die bij elk verhaal over seksuele intimidatie, aanranding of verkrachting terugkomt, zag ik ondertussen ook al passeren.
Ondertussen zijn we het allemaal om-te-kotsen-beu, het hele #MeToo-verhaal. Sommigen omdat ze vinden dat het een overdreven, opgeklopt gedoe is, anderen omdat er maar verhalen blíjven komen waarbij de hashtag geplaatst kan worden en de schertsende, minimaliserende reacties op diezelfde verhalen niet minderen.
Want plezier haalt niemand hieruit, uit het lezen of vertellen over incidenten zoals dat wat Elke Van den Ende meemaakte. Geen enkele vrouw loopt op straat in de hoop in haar kont geknepen te worden om dan luidkeels ‘ME TOO!’ te roepen en mee te kunnen doen met de ‘hype’. Niemand deelt zijn of haar verhaal of opinie die seksueel grensoverschrijdend gedrag veroordeelt in de hoop veelvuldige lofzangen over zich heen te krijgen, want je weet dat elke toejuiching of steunbetuiging gecounterd zal worden door veel meer reacties waarin je een flauwe, gefrustreerde feministe genoemd wordt. De #MeToo-discussie zorgt voor frustratie bij beide kampen, en het wordt stilaan vermoeiend.
Laat ons in 2018 doen wat we dit jaar zo goed deden en grensoverschrijdend gedrag blijven aankaarten, in de hoop dat iedereen uiteindelijk zal beseffen dat dit niet normaal is.
Maar het feit dat we het gesprek beu zijn, betekent niet dat we het niet meer moeten voeren. Het is niet omdat Elke het tigste #MeToo-verhaal deelde en ik hier de zoveelste opinie over de kwestie neerschreef, dat deze discussie iets van 2017 moet worden en we volgend jaar onze aandacht maar moeten vestigen op ‘grotere problemen’. We zijn op de goede weg en moeten daar vooral op blijven doorgaan.
In een ideale wereld zou ik natuurlijk hopen in 2018 geen enkel #MeToo-verhaal meer te moeten lezen, omdat ze er gewoon niet meer zijn. Maar meer realistisch is de hoop om net wél af en toe nog een getuigenis te zien voorbijkomen van iemand die net als Elke besluit niet niets te doen. Laat ons in het komende jaar de trolls die zich zo dapper voelen achter hun toetsenbord volop blijven frustreren met onze ‘feministische praat’, want hoe hard ze zich ook ergeren, lezen doen ze het toch. Laat ons in 2018 kortom doen wat we dit jaar zo goed deden en grensoverschrijdend gedrag blijven aankaarten, in de hoop dat iedereen, tot de laatste non-believer toe, uiteindelijk zal beseffen dat dit niet normaal is. Dat we zulk gedrag niet hoeven te pikken, gewoon omdat het hoort bij vrouw-zijn. Dat we dit gedrag niet verdienen of uitlokken, hoe weinig verhullend we ook gekleed gaan. En dat we verdomme niet overdrijven.
Lees ook:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier