In onze reeks #Megafoon bieden we relevante stemmen een megafoon aan. We geven met andere woorden ons bereik even weg aan wie iets waardevols te zeggen heeft en daarmee blikken kan doen verruimen. Deze week: onderneemster en Wel Jong Niet Hetero-woordvoerster Jitske Van de Veire (26) over de LGBTQ+-gemeenschap en wat het vandaag nog steeds betekent om ‘niet-hetero’ te zijn in onze maatschappij.
Ik wil deze megafoon beginnen met een paar zinnen die ik dagelijks in mijn DM’s krijg op Instagram, te horen krijg in mijn kappersstoel, of naar mijn hoofd geslingerd krijg op straat.
‘Ik heb niks tegen holebi’s, maar...’
‘Respect dat je er zo voor durft uit te komen!’
‘Moeten jullie echt altijd zo opvallen? Doe gewoon normaal!’
‘Twee meisjes die zoenen snap ik. Maar twee mannen? Walgelijk!’
‘Hetero’s lopen toch ook niet altijd hand in hand op straat? Waarom moet dat dan wel bij jullie?’
‘Ik sta ervan versteld dat dit in de 21ste eeuw nog steeds zo’n ding moet zijn, wees gewoon jullie zelf.’
Jammer genoeg gaan ‘jezelf’ en holebi zijn weinig hand in hand.
We leven in een maatschappij waar de heteronorm nog steeds overheerst. Waar man-vrouw nog steeds het startpunt is. Alles wat daarbuiten valt, in elke zin van het woord, wordt nog steeds gezien als een afwijking, als iets dat buiten die opgelegde norm valt.
Ik krijg heel vaak de opmerking dat er intussen toch al veel meer representatie is in medialand, reclame en programma’s.
Want kijk naar mij, er wordt toch ook in elk interview weleens gesuggereerd dat ik op vrouwen val?
Maar één maand in het jaar ons de ruimte geven om Pride Month te vieren, en zien dat elk groot bedrijf hierin meegaat door op elke verpakking een regenboogje te gooien, om het de maand erna terug te verwijderen, is geen representatie.
Één transpersoon of een homoman in ‘Thuis’ laten meespelen is een begin, maar nog steeds geen representatie.
Als mensen aan mij vragen of ik nog mediafiguren ken die ook (openlijk) lesbisch zijn, kan ik ze op een hand tellen.
Ik zie op elke politieke agenda wel iets verschijnen over LGBTQ+-personen, maar veel merk ik daar niet van.
Tot er weer eens een politicus een uitspraak doet dat we beter zouden inzetten op duurzame heteroseksuele relaties, of dat holebi’s die kinderen krijgen een brug te ver is.
Maar waar zijn jullie als er geweld is? Als er chatgroepen gelekt worden met de meest walgelijke haatreacties? Als er mensen dagelijks worden gestraft om wie ze zijn? Op welke manier dan ook? Wanneer wordt dat een agendapunt?
Wanneer gaan we inzetten op duurzame educatie rond LGBTQ+-gerelateerde onderwerpen?
Één transpersoon of een homoman in ‘Thuis’ laten meespelen is een begin, maar nog steeds geen representatie.
Een vriend van mij stuurde me deze week: ‘Jitske, ik voel me oprecht minder veilig, heb jij dat ook doordat je een publiekere persoon bent die openlijk out is?’
Eerlijk? Met momenten wel, ja.
Maar ik vertik het om me te laten verlammen door angst, zeker omdat ik besef dat heel wat mensen dat privilege niet hebben.
Dus daarom dit:
We zijn er, we zijn met veel, en we zullen er al-tijd zijn.
Ik blijf mijn stem gebruiken zolang het moet, want iemand zei me ooit: ‘Wij moeten het goede voorbeeld geven, anders staan we nergens.’
Liefs,
J
Jitske Van de Veire (26) is een jonge onderneemster en eigenaar van de Wakko kapper in Gent en Antwerpen. Ze is daarnaast ook woordvoerster voor de organisatie Wel Jong Niet Hetero. Op Instagram (@jitskevandeveire) noemt ze zichzelf een wervelwindmens en houdt ze zich bezig met het aankaarten van onderwerpen zoals zelfliefde, body positvity, geaardheid en ondernemen als jonge vrouw. Jitske was dan ook dé ideale gasthoofdredactrice voor onze self-love-Flair die begin deze zomer verscheen.
Wil je reageren? Voel je je geroepen om ook je mening te laten horen? Stuur je opinie of open brief dan naar megafoon@flair.be !
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
