Jasmijn Van Hoof (25) last een pauze in bij Familie en trekt met haar vriend Wout voor een jaar door Latijns- Amerika.
Drie jaar geleden maakte Jasmijn Van Hoof – toen nog studente aan het RITCS – haar debuut in Familie. Ze kreeg de rol van Stefanie Coppens, dochter van Liesbeth (Hilde De Baerdemaeker) en Benny (Roel Vanderstukken) en kon hiermee haar vervlogen droom om actrice te worden weer oppikken. Voor de makers van Familie is het verhaal van Stefanie nog lang niet uitverteld. Maar bij Jasmijn zelf, sloeg de twijfel toe...
‘Negen maanden geleden vroegen mijn vriend Wout en ik ons af wat, na meer dan drie jaar samen, de volgende stap was in onze relatie’, vertelt Jasmijn. ’Gaan we een huis kopen of bouwen? Zullen we trouwen? Of stellen we die grote beslissingen nog even uit door er een jaar tussenuit te knijpen. Wout en ik vinden het heel eng om “groot” te worden. Volwassen worden schrikt ons nog een beetje af. In eerste instantie was de reis gewoon een wild plan ontstaan nadat een bevriend koppel een gelijkaardige avontuur aanging. Wout en ik spraken af dat we het idee een maand zouden laten rusten. Vonden we het na die tijd nog even aantrekkelijk, dan zouden we er verder over praten. En na een maand hebben we de knoop doorgehakt, en hebben we allebei onze werkgevers op de hoogte gebracht.’
Was het moeilijk om je job bij Familie op te geven?
‘Dat viel eigenlijk goed mee. Toen ik bij Familie begon, was het de bedoeling om drie jaar te blijven. Die periode was nu ongeveer voorbij. De makers wilden de samenwerking graag verderzetten. Maar ik ben een gigantische twijfelaar. Ik hou van acteren, maar ik droomde ook van een grote reis. Toen ik mijn vertrek aankondigde, waren de reacties gemengd. Maar ze vroegen me wel direct of ik het zag zitten om na mijn reis terug te komen.’
En, keer je volgend jaar gewoon terug naar de set van Familie?
‘Ja, al heb ik daar wel even bij stilgestaan. Misschien word ik onder weg wel smoorverliefd op een of ander exotisch land en start ik daar een B&B. Maar dat zijn wilde dromen zeker? Uiteindelijk heb ik met veel goesting gezegd dat ik na ons reisjaar graag terugkeer naar de set.’
Waren Wout en jij het meteen eens over de bestemmingen van de reis?
‘Ons budget is een belangrijke factor geweest bij de keuze van onze bestemming. We hadden het allebei fantastisch gevonden om een jaar door de Verenigde Staten te trekken, maar dat is gewoon onbetaalbaar. Ik zag Azië ook zitten, maar daar was Wout niet zo voor te vinden. Latijns-Amerika sprak mij in eerste instantie niet zo hard aan. Maar na een paar keer googelen was ik toch verkocht.’
Maak jij je geen zorgen over het zikavirus dat zich in Latijns-Amerika zo snel verspreidt?
‘Eerlijk gezegd ben ik er niet helemaal gerust op. Maar ik probeer de situatie zo goed mogelijk op te volgen. We gaan ons nog extra beschermen tegen de muggen die het virus kunnen overdragen. Hopelijk kunnen we zo een besmetting vermijden .’
Actrice Jasmijn Van Hoof gaat een jaar rondtrekken
Ligt jullie reisplan nu voor een heel jaar vast?
‘Nee. We starten in Mexico en hebben daar voor een aantal dagen een verblijf geboekt. Voor de planning van het vervolg van onze reis hebben we onze laptop mee. We zullen onderweg wel zien waar we terechtkomen. En we gaan ervan uit dat we regelmatig backpackers zullen tegenkomen die ons kunnen adviseren waar het goed is om te verblijven.’
Een verre reis van een jaar, daar is vast heel wat voorbereiding aan vooraf gegaan.
‘Dat is inderdaad een heel geregel geweest. Je kan onmogelijk zomaar een jaar verdwijnen en moet aan héél veel denken. Paspoorten en bankkaarten moeten lang genoeg geldig zijn, officiële instanties moeten op de hoogte gebracht worden... Maar we kregen veel advies van mensen die het al eerder deden. Ik heb het voorbije jaar ook Spaanse les gevolgd. Het is de bedoeling om het jaar rond te komen met onze spaarcenten. Maar we zien wel hoe het ons vergaat. Als de zin of het geld op is, komen we gewoon terug.’
Als we dit als koppel overleven, geloof ik rotsvast in een leven samen
Als relatietest kan dit avontuur ook wel tellen.
‘Absoluut. Dat is eigenlijk ook het enige waar ik bang voor ben. Als je ruzie maakt, kan je niet weglopen van elkaar, en daar heb ik soms wel nood aan. Ik kan heel kwaad en koppig worden. Dan moet ik even weg om af te koelen. Ik ben ook vrij punctueel en kan niet goed om met mensen die te laat komen, of afspraken niet nakomen. Het is een karaktertrek van mezelf waar ik de komende maanden in Latijns-Amerika ongetwijfeld heel erg mee geconfronteerd ga worden. Wout is op dat vlak veel flexibeler. Daardoor kan het soms ook serieus botsen tussen ons. Ik besef dat het niet altijd gemakkelijk zal zijn. Maar als Wout en ik dit als koppel overleven, dan geloof ik rotsvast in een leven samen.’
Hoe reageerde jouw moeder eigenlijk op jullie reisplannen?
‘Mijn moeder dacht meteen: nog één die ervandoor gaat! Ik heb drie oudere broers. Mijn oudste broer is enkele jaren geleden naar Australië verhuisd, heeft daarna in China gewoond en verblijft momenteel in Londen. Mama was ook geen fan van Latijns-Amerika. Ze maakt zich zorgen over onze veiligheid. En ze vond een jaar ook heel erg lang. Maar ondertussen heeft ze zich met het idee verzoend en denkt ze er zelfs al aan om ons misschien te komen bezoeken.’
Wie en wat ga je het komende jaar het meeste missen, denk je?
‘Mijn beste vriendin ga ik heel erg missen. Ik hoop dat zij ook eens kan afkomen. Ze had het erg moeilijk met ons vertrek. En natuurlijk vind ik het ook moeilijk om mijn broers en hun kindjes zo lang niet te kunnen zien. Over materiële dingen zoals kleding maak ik mij niet druk. Daar ben ik nooit zo erg mee bezig geweest. Maar ik ga de inhoud van mijn badkamerkastje wel heel erg missen. Het komende jaar zal ik het met een klein toiletzakje moeten doen. Terwijl ik écht een madam van veel productjes ben. Mijn haar was ik altijd in drie stappen en ik kan niet zonder mijn crèmekes. ’
Ben jij een familiemens?
‘Toen we allemaal nog thuis woonden, had ik niet zo’n hechte band met mijn broers. Door erg jong onze papa te verliezen, zijn we allemaal vrij snel heel zelfstandig geworden. Mama had het al moeilijk genoeg toen ze er ineens met vier jonge kinderen alleen voor stond, we gingen het haar niet nóg lastiger maken. We zijn alle vier zeer brave pubers geweest, die de confrontatie met elkaar uit de weg gingen. Daardoor is er een zekere afstand tussen ons ontstaan. Maar nu we allemaal het huis uit zijn, is die situatie plots omgekeerd en zijn we veel hechter geworden.’
Actrice Jasmijn Van Hoof gaat een jaar rondtrekken
Als achtjarig meisje je vader verliezen, dat moet er in gehakt hebben.
‘Dat was inderdaad heel zwaar. Vooral omdat het zo snel gegaan is. Papa is het ziekenhuis binnengegaan met een zware pancreasontsteking en heeft nog een paar maanden op de afdeling intensieve zorgen gelegen. Daarna was het voorbij. Voor mij is dat nu een heel vage periode, die toen erg verwarrend was. Ik heb me nooit in zelfmedelijden gewenteld omdat ik mijn vader verloren had, maar ik voelde me zonder papa plots helemaal anders dan de andere kindjes. Ik herinner me nog goed dat ik toen heel erg zat met de vreemde vraag: mijn papa is gestorven, wie zal er nu later nog met mij willen trouwen? Natuurlijk was ik ook een tijdlang diep verdrietig. Maar eigenlijk voelde ik mij vooral niet meer heel zonder mijn papa.’
Door mijn papa jong te verliezen, werd ik snel zelfstandig. Ik wilde het mijn mama niet nóg lastiger maken.
Dit moet jou ongetwijfeld gevormd hebben.
‘Dat is zo. Ik merk dat bijvoorbeeld soms op de set van Familie . Als ik met Roel samenspeel, mijn vader in de serie, denk ik vaak: ik weet niet hoe dit moet. Ik weet niet hoe een jong meisje tegenover haar vader staat. Dat is heel vreemd. Ik herinner me natuurlijk nog wel een aantal dingen van mijn vader, maar veel herinneringen zijn na al die jaren helaas vervaagd. Met Hilde samenspelen, mijn moeder in Familie , vind ik veel makkelijker, omdat ik daarvoor uit mijn ervaringen met mijn eigen moeder kan putten.’
Zijn er ook herinneringen aan je vader die je wel nog levendig voor ogen hebt en voor altijd koestert?
Onze vakanties in een huisje in de Ardennen zijn nog altijd heel actieve herinneringen. En zo zijn er nog wel een aantal. Ik vind het nu vooral heel eng om te moeten beseffen dat ik ondertussen langer zonder vader heb geleefd, dan met. Ik heb mijn papa acht jaar gekend, maar ondertussen ken ik hem al meer dan vijftien jaar niet meer. Als de vriend van mijn mama jarig is, weet ik wat ik voor hem kan kopen. Voor mijn eigen vader zou ik geen flauw idee hebben.’
De liefde voor het acteren heb je blijkbaar wel van hem meegekregen.
‘Ja, papa deed amateurtoneel. Dat hij het niet heeft mogen meemaken dat ik van zijn passie mijn beroep heb kunnen maken, vind ik wel jammer. Ik had zijn reactie daarop wel willen kennen. Het is heel spijtig dat ik dat nu niet met hem kan delen.’
Was actrice worden altijd je droom?
‘Ik ben altijd een zeer expressief kind geweest, met veel gevoel voor drama (lacht) . Op mijn achttiende begon ik een acteeropleiding aan het conservatorium, maar in het tweede jaar voelde ik mij daar niet meer op mijn plaats. Het was geen grote verrassing en zelfs eerder een opluchting, toen ik op het einde van het jaar gebuisd was. Nadien ben ik naar het RITCS gegaan en heb ik de opleiding regie-assistentie gevolgd. Uiteindelijk belandde ik door Familie toch weer vóór de camera, op een grappige manier eigenlijk. Ik had me ingeschreven voor een auditie, maar was vergeten dat ik me voor de test sexy moest kleden. De dag van de auditie zag ik mijn concurrentes, ze waren allemaal uitgedost in korte rokjes en hoge hakken, terwijl ik daar stond in een dikke kousenbroek en wollen jurkje. Heel gênant, maar de makers van Familie vonden het charmant.’
Actrice Jasmijn Van Hoof gaat een jaar rondtrekken
Ben jij dan zo weinig met je uiterlijk begaan?
‘Eigenlijk wel. Ik ben nogal een laatbloeier. Pas op mijn zestiende heb ik voor het eerst een jongen gekust en werd ik me bewust van mijn uiterlijk als jonge vrouw. Tot mijn zestiende leefde ik onder het juk van mijn drie broers en was ik eerder een tomboy. Geleidelijk aan is de interesse in kleding en make-up toegenomen. Ik heb me daar lang een buitenbeentje in gevoeld. Als tiener was ik erg beïnvloedbaar. Zag ik iemand met mooi lang haar, dan wilde ik dat ook. Spotte ik de dag nadien iemand met een pittig, kort kapsel, dan leek dát mij ineens een droom. Pas de laatste jaren heb ik min of meer een eigen identiteit gevonden. En eigenlijk worstel ik daar nog altijd mee. Daardoor vind ik het ook nog altijd moeilijk om in de schijnwerpers te staan, en ga ik nog te vaak interessante aanbiedingen uit de weg.’
Van interessante aanbiedingen gesproken. Denk je nu soms al aan je carrière, na de wereldreis?
‘Ja, toch wel. Mijn grootste angst is om een van de komende maanden een telefoontje te krijgen voor een geweldige rol, terwijl ik in een hangmat lig in Mexico. Dat zou ik héél frustrerend vinden. Gelukkig kan ik na mijn thuiskomst gewoon terugkeren naar de set van Familie . Maar op een jaar tijd kan er veel veranderen, natuurlijk. Er zijn genoeg acteurs die van vandaag op morgen uit een reeks geschreven worden en enkele maanden later vergeten zijn. Daar ben ik soms wel bang voor.’
Mijn grootste angst is om een telefoontje te krijgen voor een geweldige rol, terwijl ik in een hangmat lig in Mexico.
Wat zou jij vooral uit dit jaar reizen willen halen voor jezelf?
‘Ik hoop het komende jaar een beetje meer te kunnen ontdekken wie ik eigenlijk ben. Ik wil leren om sterker in mijn schoenen te staan. De twijfels en het beïnvloedbare, waar ik eigenlijk al heel mijn leven mee worstel, te kunnen loslaten. Als koppel hoop ik vooral dat we ginder aan onze manier van communiceren kunnen werken. Dat loopt nu nog niet altijd even optimaal. Ik ben nogal licht ontvlambaar, en bij Wout komt de “sorry” soms wat laat. Het klinkt misschien cliché, maar ik hoop het komende jaar vooral wat meer levenswijsheid te kunnen opdoen, zodat ik binnen twaalf maanden een stuk zelfverzekerder kan terugkomen. Dan zal de reis voor mij geslaagd zijn.’
