Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

INTERVIEW: ‘Het gaat me niet om het aantal verkochte boeken, maar om het contact met mijn publiek.’

Ish is overal. Onlangs verscheen zijn nieuwe novelle, hij was te zien in Terug naar eigen land , en nu schittert hij in het nieuwe dansprogramma Alors on danse. Ons hoor je daar niet over klagen. Alors, een interview met een publiekslieveling.

Ben je tevreden met wat de novelle in gang heeft gezet?

‘Zeker, al wist ik bij het begin van het schrijven niet waar het naartoe zou gaan. Ik was al langer bezig met de tekst, bij wijze van experiment, voor een mogelijk filmscenario. Tot ik een telefoontje kreeg van Te Gek?!, een organisatie die het taboe rond geestelijke gezondheid wil helpen doorbreken. Zij vroegen of ik iets wilde schrijven om hun campagne te ondersteunen, en Als je iemand verliest leek me daarvoor gepast, omdat het dezelfde thema’s aanraakt. Te Gek?! wil mensen laten praten over hun geestelijke problemen, en dat idee wordt doorgetrokken in de novelle. Het boek en de campagne doen het goed, en zelf vind ik ook mijn weg. We bezoeken scholen, geven lezingen en praten met anderen. We bereiken mensen, dat is het voornaamste voor mij.’

 

Jij staat heel dicht bij je publiek. Is dat een bewuste keuze?

Ik vind het in de eerste plaats heel belangrijk om mensen te ontmoeten en om hun verhalen te horen. Of dat nu via sociale media, op lezingen of tijdens signeersessies gebeurt, maakt niet uit. Elk verhaal dat ik hoor,raakt me op de een of andere manier, of het nu grappig oftriest is. Ik ben blij dat ik in een positie zit waarin mensen mein vertrouwen durven nemen. Die gesprekken konden ookbeperktblijven tot “hallo” en “dag”, maar dat wil ik niet, netzomin als mijn publiek. Ik denk dat ik heel bereikbaar ben,dat ik geen muur rond me heb opgetrokken. Je kan me overal vinden,en zo heb ik het zelf ook het liefst.’

 

Waarom is het voortdurend ontmoeten van anderen zo belangrijk voor jou?

‘Simpel: omdat ik van hen leer. Iedereen is interessant, want iedereen is anders in wie hij of zij is, wat hij of zij zegt, hoe hij of zij praat, enzovoort. Je kan je volgens mij enkel zo openstellen naar anderen als je zonder vooroordelen leeft en als je uit je comfortzone durft te stappen. Als je dat doet, wordt elk stukje oncomfortabele zone ook comfortabel. En zo wordt de hele wereld je koninkrijk. Als je iemand ontmoet die niet in jouw straatje past, kan dat je afschrikken óf het kan je extra nieuwsgierig en leergierig maken. Dat laatste heb ik. Daar waar ideologieën crashen, wil ik meer weten.’

 

Dat blijkt ook uit Terug naar eigen land , waar je met veel respect alle partijen benadert. Hoe ingrijpend was die reis?

‘Het was een reis die nog steeds in mijn lijf en in mijn hoofd zit. Ik heb daar zo veel mensen gezien, gesproken, gevoeld... Zoiets kan je niet onberoerd laten. Het heeft me nog meer dan anders de vraag doen stellen waar we naartoe gaan met de wereld. Wat zijn de motivaties en de achterliggende agenda’s? Het is iets wat me heel onrustig maakt.’

Laat iedereen gewoon zijn ding doen. Ik probeer alleszins niet in een hokje te blijven zitten.
 

Heb je die onrust altijd in je zitten?

‘Er zit altijd wel iets in mijn hoofd, ja. Ik kom misschien rustig en kalm over, maar tegelijk is er steeds die onrust. Op dit moment ben ik bezig met de opnames van Alors on danse , en ik moet mezelf echt verplichten om op dit moment enkel dat te doen. Om niet tegelijk tien andere plannen te bedenken. Ik zit mezelf constant af te vragen wat ik kan doen met mijn tijd, wat ik kan betekenen. Het is een vraag die velen waarschijnlijk vermijden, omdat het antwoord erop niet makkelijk te vinden is. Mijn vrienden zitten wel met diezelfde vraag, want zij zijn ook zoekende. De meeste gesprekken die we voeren, gaan dan ook over dat thema. En over films en voetbal, dat ook (lacht) .’

Ish Ait Hamou is choreograaf én succesvol auteur

Hoe kan je dat constante denken even uitschakelen?

‘Door een goede film te bekijken, vooral tekenfilms. Dan denk ik effectief even aan niets, omdat er geen ruimte is om na te denken. Het resultaat is vaak dat ik in slaap val voor het einde van de film. Eigenlijk heb ik altijd wat achtergrondgeluid nodig om in slaap te vallen, want anders begint dat denken weer. Weet je wat het is? Het voorbije jaar heb ik me voor heel veel mensen opengesteld, dus ik werd constant geprikkeld omdat dat ook mijn manier van luisteren en kijken is. Daar is heel veel inspiratie uit gekomen. Ik zie of hoor iets en maak daar vervolgens een verhaal van. Maar ik kan natuurlijk niet al die verhalen uitwerken.’

 

Wil je graag blijven schrijven?

‘Ik weet niet hoeveel ik nog wil schrijven. Niet dat ik het schrijven op zich beu word, want het is telkens een andere ervaring. Maar soms valt het me wel moeilijk, vooral als het gaat om alles Wat na het schrijven komt, het effectief uitbrengen van een boek. Daar heeft het feit dat ik een verleden als danser heb, zeker iets mee te maken. Als choreo- graaf en danser had ik namelijk de kans om mijn publiek telkens fysiek te ontmoeten. Door de dans heb ik mijn visie op dans kunnen delen, wereldwijd. Ik kon voor een groep Japanners dansen die een heel andere cultuur en mentaliteit hadden, maar ik kon hen wel mijn verhaal vertellen. Met mijn boeken is dat anders. Ik heb een groot publiek in Vlaanderen, en daar ben ik zeer dankbaar voor, maar het blijft bij Vlaanderen. Mijn verhaal stopt aan de landsgrenzen. Het gaat me niet om het aantal verkochte exemplaren, maar wel om het contact met mijn publiek. Om de reikwijdte van mijn verhaal. En daarin zit het grote verschil tussen dans en tekst. Ik voel dat ik momenteel op zoek ben naar een manier om mijn verhaal te doen en om het tegelijkertijd zo wijd mogelijk verspreid te krijgen. Een moeilijke zoektocht.’

 

Mijn truc voor rust in mijn hoofd? Een tekenfilm bekijken.

 

Wanneer was jij naar jouw gevoel een danser of een schrijver?

‘Zodra ik besefte dat ik er passie voor voelde, dat ik er hard voor werkte en dat ik het graag deed. De combinatie van die drie gegevens maakt je tot iets. Vanaf dan is het even relatief als subjectief of je goed gevonden wordt of niet. Voor sommigen ben ik nog steeds de schrijvende danser, terwijl voor mij dat schrijven altijd mijn grootste passie geweest is. Al lijkt het soms alsof je pas erkend wordt van buitenaf wanneer de media erop springen en als ze je in een hokje kunnen steken. Ik merk dat Vlaanderen al eens verward is als er iemand opduikt die twee dingen kan. “Dansen én schrijven. Wie? Wat? Waar?” Zoiets. Alsof je maar één talent goed kan benutten en daarom moet kiezen. Dat is toch zonde? Ik heb de indruk dat daar in Amerika anders mee omgegaan wordt. Daar zijn voldoende voorbeelden van, denk maar aan sporters die op topniveau basketten én baseball spelen. Ze hebben een passie voor beide sporten en zijn er ook nog eens goed in. Dat vind ik mooi. Laat iedereen gewoon zijn ding doen, los van hokjes. Ik probeer alleszins niet in dat hokje te blijven zitten, want ik woon en leef in een open ruimte.’

 

Je hebt al veel gedaan, maar heb je nog een grote droom?

‘Ik wil reizen met mijn verhalen, in welke vorm ze dan ook verteld worden. Eigenlijk was ik dat een beetje vergeten tot Alors on danse . Mensen dansen daar voor het eerst op een podium in een theater. Zelf zette ik tijdens de opnames ook een stap op dat podium, en plots voelde ik het weer. Ik kreeg een flashback naar al die keren dat ik daar zelf stond, dat mensen naar me keken en benieuwd waren naar mijn verhaal. Toen werd het gevoel dat ik nu meedraag, plots heel tastbaar. Het beste voorbeeld zit volgens mij in Cécile , mijn vorige boek. Dat gaat over een kleine jongen in het zuiden van Marokko. Op dit moment kan het boek enkel hier gelezen worden, omdat vertalingen niet zo evident zijn. Maar ik wil dat het boek ook in Marokko gelezen wordt, waar een kleine jongen zit, leest en lacht, denkend dat hij dat jongetje uit het boek zou kunnen zijn.’

 

Deze week bij Flair 'Hard hart', de debuutroman van Ish voor maar € 4,99

 

Tekst: Nele Reymen / Foto’s: Selina De Maeyer & Tjorven Boucher

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '