Ihsane Chioua Lekhli (30) kleurt letterlijk en figuurlijk de VRT. Ze is presentatrice op de openbare omroep en draait al drie seizoenen mee op de redactie van De zevende dag .
Ik ontmoet Ihsane op café in Brussel, in de achtertuin van de VRT. Ihsane heeft Marokkaanse roots, maar is geboren en getogen in Temse, een gemeente aan de Schelde. ‘Ik ben moslima, maar België is mijn échte thuis. Marokko is mijn vakantieland’, aldus Ihsane, die sinds september 2013 naast presentatrice ook moderator is van het politieke debatprogramma De zevende dag .
Je bent opgegroeid tussen twee culturen. Hoe heb je dat ervaren?
‘Ik groeide op in een Marokkaans gezin. Een moslimgezin, om precies te zijn. Als kind heb ik nooit bij mijn culturele achtergrond stilgestaan. Voor mij was die de normaalste zaak van de wereld. Ik had zowel Vlaamse vrienden als vrienden met Marokkaanse roots. Alleen op de katholieke school werd ik ermee geconfronteerd, want tijdens elke misviering moest ik blijven zitten terwijl iedereen een hostie ging halen. Ik was stiekem wel benieuwd naar hoe zo’n hostie smaakte (lacht) , maar ik heb er nooit een geproefd.’
Kom je uit een warm nest?
‘Mijn ouders zijn afkomstig uit Tanger, een stad in het noorden van Marokko, en kwamen tijdens de jaren vijftig hun geluk beproeven als gastarbeider in België. Mijn vader begon te werken in een textielfabriek, terwijl mijn moeder als poetsvrouw aan de slag was. Veel gastarbeiders koesteren de droom om op een dag terug te keren naar hun roots, maar voor mijn ouders was het al snel duidelijk dat ze hier een gezin wilden starten. Ik ben opgegroeid in een groot maar warm nest. Zo heb ik zes broers en één zus. Ons huis was altijd gevuld met een gezonde portie gezelligheid. Ik ben de op één na jongste in het rijtje, dus mijn broers blijven me “zusje” noemen, ook al ben ik ondertussen 30 jaar (lacht) . Hoe mijn ouders hun verhuis naar België hebben ervaren, weet ik niet. Ze hebben allebei hun weg moeten zoeken, maar ik merk wel dat België voor hen niet hun thuis is. Dat is en blijft Marokko, omdat ze daar zijn opgegroeid.’
Mijn cultuur is een belangrijk deel van me, maar ik ben even Vlaams als mijn vriendinnen.
Hoe zit dat concreet bij jou? Heb je ook zo’n innige band met Marokko?
‘Ik ben moslima, maar België is mijn échte thuis. Marokko is mijn vakantieland. Ik heb door mijn achtergrond een onbreekbare band met Marokko, maar ik voel me op-en-top Belgisch. Mijn cultuur is een belangrijk deel van me, maar ik ben even Vlaams als al mijn vriendinnen.’
VRT-anker Ihsane Chioua Lekhli (30) heeft Marokkaanse roots, maar voelt zich op-en-top Belgisch
Vlamingen hechten in het algemeen weinig belang aan hun geloof. Ben jij erg gelovig?
‘Ik ben gelovig, maar ik ga op mijn eigen manier om met mijn godsdienst. Ik drink geen alcohol, eet geen varkensvleesen doe elk jaar mee met de ramadan.Daarnaast draag ik mijn steentje bijaan een goed doel. Niet alleen omdat datmoet van de islam, ook omdat ik het zelfheel belangrijk vind om dergelijke organisatieste steunen. Maar ik bid geen vijfkeer per dag in de richting van Mekka. Ikgeef een eigen invulling aan mijn geloof.’
Je draagt geen hoofddoek. Is dat een bewuste keuze?
‘De hoofddoekdiscussie klinkt iedereen bekend in de oren en is nog steeds een actueel thema, maar ik kies er bewust voor om geen hoofddoek te dragen. Een hoofddoek zie ik niet als een essentieel onderdeel van mijn godsdienst, maar elke vrouw heeft de vrijheid om te kiezen of ze die wil dragen of niet. Voor mij is dat niet noodzakelijk. Op dergelijke vlakken heb ik de regie zelf in handen.’
Sinds een paar jaar ben je actief bij de VRT. Droomde je altijd al van een job in de media?
‘Ik heb Germaanse gestudeerd met de bedoeling les te geven, maar media en hoe je televisie maakt, hebben me altijd geïnteresseerd. Toen ik hoorde over de diversiteitsstages bij de VRT, heb ik me vrijwel meteen kandidaat gesteld. Zo ging de bal aan het rollen, want een paar maanden later mocht ik voor een periode van zes maanden beginnen bij Vlaanderen vakantieland. Na die tijd kwam ik bij Volt terecht, een programma van de nieuwsdienst van de VRT. Ondertussen ben ik aan mijn derde seizoen bij De zevende dag bezig. Die job is me op het lijf geschreven, want ik ben erg nieuwsgierig van aard.’
Je bent de eerste presentatrice met Marokkaanse roots van de openbare omroep. Beschouw je dat als een mijlpaal?
‘Ik word er regelmatig op gewezen, maar het was een kwestie van tijd voor de VRT met een Marokkaanse presentatrice op de proppen zou komen. De Marokkaanse gemeenschap is vrij groot in België en iemand moet de eerste zijn. Ik ben er niet rouwig om dat ik dat ben, al is het jammer dat mensen soms speculeren of denken dat ik deze job heb gekregen door mijn achtergrond. Dat is onzin, want De zevende dag is een politiek programma met interviews en debatten. Zonder onbescheiden te willen klinken: je kan niet eender wie op die plek zetten. Ik schrijf mijn interviews en debatten zelf. Als ik puur op basis van mijn huidskleur aangenomen was en geen verstand van zaken had, zou ik door de mand vallen. ’
Ik ben moslima, maar België is mijn échte thuis. Marokko is mijn vakantieland.
Zie jij jezelf als een rolmodel?
‘Toen ik mijn carrière startte, zei ik altijd dat ik geen rolmodel wilde zijn, maar ik merk wel dat ik het ben. Dit jaar kreeg ik voor de tweede keer de kinderen van het Toekomstatelier – een organisatie die zich inzet voor kwetsbare Brusselse jongeren – over de vloer, en op zulke momenten merk ik hoe belangrijk het is dat er voorbeelden zijn. Ik hoop dat die kinderen beseffen dat je élke job kan uitoefenen, ondanks je achtergrond. Je huidskleur bepaalt niet of je goed kan presenteren of niet. Daarom is het cruciaal dat er concrete rolmodellen zijn. Ik ben daar met plezier een van, samen met Danira Boukhriss, Sarah Mouhamou, Ish Ait Hamou, alle voetballers met andere roots, noem maar op... in alle mogelijke sectoren.’
Je bent een publiek persoon. Ben je ondanks je bekendheid gesteld op je privacy?
‘Ik vind het niet nodig om mijn hele leven op tafel te gooien. Mensen herkennen me omdat ik op televisie kom, maar die bekendheid is nog relatief. Ik word niet vaak aangesproken, maar ik scherm mezelf op sociale media goed af. Mijn profiel op Facebook is alleen toegankelijk voor personen die ik écht ken. Enkel aan wie ik in het echte leven mijn vakantiefoto’s zou laten zien, aanvaard ik als vriend. Maar wie me wil bereiken, kan terecht op mijn Twitter of publieke Facebookpagina.’
VRT-anker Ihsane Chioua Lekhli (30) heeft Marokkaanse roots, maar voelt zich op-en-top Belgisch
Hoe sta je als vrouw je mannetje bij de VRT?
‘Vroeger was de situatie natuurlijk anders, maar vandaag zijn vrouwen niet langer een zeldzaamheid op de werkvloer. Ik denk dat er in de media nog weinig sprake is van een glazen plafond. Bij de VRT zijn er heel wat vrouwelijke presentatoren. Terzake wordt zelfs gepresenteerd door twee vrouwen, dus daar komt geen greintje testosteron meer aan te pas (lacht). De strijd is op dat vlak gestreden.Er wordt niet langer neergekekenop vrouwelijke journalisten, en dat ismaar goed ook.’
Ik wilde geen rolmodel zijn, maar ik merk wel dat ik het ben.
De openbare omroep moet de komende jaren serieus besparen. Merk je dat op de werkvloer?
‘Iedereen die werkt voor de VRT, gelooft in het product dat we maken en het bedrijf dat we zijn. Als je hoort dat er collega’s verdwijnen en programma’s het met minder budget moeten stellen, steekt dat. Het enige wat we willen, is kwaliteitsvolle televisie maken. Kwaliteit kost natuurlijk geld, maar als je de VRT vergelijkt met andere publieke omroepen, zijn we erg zuinig. Welke concrete gevolgen die besparingsoefening heeft, is nog niet helemaal duidelijk, maar het baart me soms wel zorgen.’
Als presentatrice straal je heel wat zelfvertrouwen uit. Is dat een façade of kan je goed om met stress?
‘Op maandag en dinsdag heb ik vrij, en daar maak ik gretig gebruik van. Meestal ga ik naar de yogales. Dat is mijn zenmoment bij uitstek, maar eigenlijk kan ik stress vrij goed de baas. Tijdens een uitzending zal je bijvoorbeeld niet snel merken dat ik nerveus ben, terwijl het binnenin soms borrelt van de zenuwen. Bewegen helpt wel om mijn hoofd leeg te maken, maar naar hartenlust bijpraten met vriendinnen is natuurlijk ook altijd een goed plan!’
Je bent vrijgezel. Laat je drukke agenda het toe om te daten?
‘Ik heb geen relatie, maar ben als single erg gelukkig. Ik ben niet gefixeerd op het vinden van een lief. Als ik de juiste tegen het lijf loop, vindtdat vanzelf zijn plaats. Door mijn jobheb ik een atypisch ritme, maar eendrukke agenda belemmert geen relatie,hè. Dus zodra het zover is, valt dat welin zijn plooi.’
Als VRT-anker krijg je bij wijze van spreken als eerste nieuws in handen. Hoe ga je om met de berichten over de Islamitische Staat, die een negatief beeld scheppen van de moslimgemeenschap?
‘De echte islam heeft niets te maken met Islamitische Staat, hoewel ze zich daar wel op beroepen. Onze religie wordt misbruikt. Gelukkig zijner tal van moslims die zich distantiërenen dat op allerlei manieren duidelijkmaken. Maar IS richt natuurlijk heel veelkwaad aan en het is bijzonder moeilijkom dat recht te zetten. Het duidelijksteteken dat IS niets met religie te makenheeft, is dat ze ook veel slachtoffersmaken in landen waar moslims wonen.Waarom zou je je zogenaamde geloofsgenotenuitmoorden? IS verschuilt zich achter bepaalde verzen uit de Koran, maar mocht je letterlijk uitvoeren wat er in de Bijbel staat, zou je ook schrikken. Boeken dieeeuwenoud zijn, zijn niet bedoeldom letterlijk te interpreteren.’
VRT-anker Ihsane Chioua Lekhli (30) heeft Marokkaanse roots, maar voelt zich op-en-top Belgisch
Krijg je soms te maken met discriminatie of vooroordelen?
‘Ik krijg soms complimenten over mijn Nederlands – wat ik zelf wel grappig vind omdat het mijn moedertaal is – maar ik heb een opvallende naam en ook mijn huidskleur is niet typisch Vlaams. Toen ik een paar jaar geleden een appartement zocht om te huren, kreeg ik vaak geen antwoord wanneer ik mijn eigen naam gebruikte. Terwijl Ihsane iets betekent in de trant van “degene die anderen helpt en voor anderen goed doet” (lacht) . Een mooie betekenis, dus, die ik ook in het dagelijkse leven probeer toe te passen. Maar gelukkig zijn zaken zoals discriminatie of vooroordelen de uitzondering op de regel.’
Met je dertig lentes ligt de wereld aan je voeten. Hoe zie jij de toekomst in tijden van terreurdreiging en klimaatopwarming?
‘Ik ben heel optimistisch ingesteld. Daar ben ik blij om, want de wereld is onvoorspelbaar en zal volgens mij nooit terreurvrij zijn. Nu zijn er aanslagen door IS, maar in het verleden waren er dan weer andere extremistische groeperingen. Terreur is jammer genoeg iets van alle tijden, en daarnaast zijn er eenzame gekken zoals Anders Breivik die ook de revue passeren. De klimaatkwestie vind ik persoonlijk moeilijker. Heel wat mensen zijn er op een of andere manier mee bezig, maar velen houden vast aan bepaalde gewoontes. De politiek moet op dat vlak bepaalde knopen doorhakken, maar vaak gaat hun programma niet verder dan de volgende verkiezingen. Daar schuilt het probleem, want tegen de tijd dat de gevolgen van de klimaatopwarming zichtbaar en tastbaar zijn, is het te laat om nog drastisch in te grijpen. Ik probeer zelf mijn steentje bij te dragen en rij bewust met een zuinige wagen, doe steevast de lichten uit en verspil zo weinig mogelijk water. Allemaal onder het motto “kleine beetjes helpen ook”. Wat ik hoop voor mijn persoonlijke toekomst? Nog veel reizen, liefst eens voor enkele maanden. Nieuw-Zeeland, Australië en Canada lijken me heerlijk.’
TEKST: MARIJKE CLABOTS / FOTO’S: LIESBET PEREMANS
