Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Flair

Ex-topmodel Elise Crombez zegt het modellenleven vaarwel

Elise Crombez: ‘Natuurlijk rookte en dronk ik soms te veel. Maar als vrouw moet je geleefd hebben.’

‘Ik ben weer single en opnieuw gestrand in België. Maar elke stap die ik gezet heb, was een intuïtieve keuze waar ik geen moment spijt van heb.’ Haar hoogdagen als topmodel zijn voorbij. Maar dat houdt Elise Crombez (33) niet tegen om te bouwen aan een nieuw leven.

De catwalk van Armani, Gaultier of Dior bewandelt ex-topmodel Elise Crombez ondertussen niet meer. En ook fotoshoots voor Vogue , Prada en Helmut Lang zijn verleden tijd. Op haar drieëndertigste heeft het West-Vlaamse topmodel een punt gezet achter haar internationale carrière. Ze bundelde, samen met haar schoonzus Magali Munters, haar kennis en ervaringen in het boek Model / Your Body , en staat nu aan de start van een nieuw leven. In Gent, in haar nieuwe appartement langs het water, ontvangt ze ons met open armen voor de lunch. ‘Als beginnend model heb ik veel gehad aan oudere vrouwen die hun levenservaring met mij deelden’, vertelt Elise. ‘Nu is het mijn beurt. Met mijn boek wil ik iets teruggeven aan jonge meisjes of vrouwen die onzeker zijn over hun lichaam en wie ze zijn. Aan de hand van vier thema’s – mind, fitness, nutrition en beauty – deel ik mijn ervaringen die mij geholpen hebben om mijn lichaam in topvorm te houden. Naast het boek hebben we ook een beauty tea ontwikkeld die als stoombad voor het gelaat of als drank gebruikt kan worden. In de modellenwereld heb ik vaak ondervonden hoe vrouwen hun tips en leuke adresjes angstvallig voor zichzelf hielden. Maar aan die spelletjes heb ik nooit meegedaan.’

 

Had jij het moeilijk met die moordende concurrentiestrijd aan de top?

‘Het zijn vaak de mensen die je naar de top helpen, die je er als eerste weer proberen af te halen, hé. Maar ik heb me nooit echt gefocust op die plaats aan de top. Ik was plichtsbewust met mijn job bezig en genoot enorm van opdrachten als covershoots voor de Italiaanse Vogue. Ik was er ook totaal niet mee bezig om met de juiste mensen op de juiste party’s te verschijnen. Ik bleef liever thuis om met collega’s gezellig soep te maken. Echte gesprekken voeren in plaats van elkaar alleen maar te ontmoeten op een show. Dat is vandaag niet meer aan de orde.’

 

Hoe bedoel je?

Nu de social media uit hun voegen barsten, wordt de populariteit van een model alleen nog maar bepaald door het aantal volgers dat ze heeft op Instagram. Daardoor heerst onder de modellen nu nog veel méér de drang om zeker gezien te worden op de juiste plaatsen in het juiste gezelschap. Er zijn zelfs meisjes die met hun iPhone aan de catwalk staan te wachten om zo veel mogelijk selfies te kunnen nemen vóór ze de catwalk opstappen. Door die evolutie draaien modellen vandaag ook nog amper twee seizoenen mee aan de top.’

 

Ooit kreeg ik tijdens een fotoshoot te horen dat mijn polsen te dik waren.

 

Als topmodel ben je inderdaad vroeg afgeschreven. Beangstigt ouder worden je daardoor niet enorm?

‘Nee, daar heb ik nooit moeite mee gehad. Ik vond dertig worden zelfs zalig. Natuurlijk voelde ik de laatste maanden voor mijn dertigste verjaardag ook wel de druk van dingen die ik nog wilde meemaken vóór ik dertig werd. Maar zodra die dag er was, viel die druk van mij af: oké, now it’s on my terms! Als ik nu bij de onderhandelingen voor een bikinishoot te horen zou krijgen dat ik te dik ben, denk ik: oké, dan niet. Ik lig daar gewoon niet meer van wakker.’

 

Dat was vroeger allicht anders.

‘Ja, natuurlijk. Ooit kreeg ik bij een shoot zelfs eens te horen dat mijn polsen te dik waren. Ik wist gewoon niet waar ik het had! Als ik tien jaar geleden afgewezen werd voor een shoot, vond ik dat altijd rot. Ik vond het dan vooral erg dat ik me niet had kunnen bewijzen. Dat ik niet had kunnen tonen dat ik níét dom ben, en wél iets te vertellen heb en grappig ben.’

De coke lag op tafel, en iedereen nam waar hij zin in had.

 

Had je moeite met het domme imago dat modellen vaak krijgen opgeplakt?

‘Ja, absoluut. Daarom ben ik een tijdlang ook enorm gefixeerd geweest op het behalen van een diploma. Nu besef ik dat ik door de jaren heen veel in mij heb opgenomen, ook al heb ik daar dan niet voor gestudeerd. Daardoor kwam er ook de drang om mijn boek te schrijven, zodat ik al die kennis en ervaringen die ik tijdens mijn modellenbestaan heb opgedaan, kon bundelen.’

 

Je bent in je boek heel openhartig. Je geeft zelfs eerlijk toe dat jij ook een periode door je gewicht geobsedeerd geweest bent.

‘Ik heb nooit eetstoornissen gehad, maar ik ben inderdaad een periode erg ongezond bezig geweest met mijn gewicht. Leven op droge cornflakes, slaatjes en soep in combinatie met heel intensief sporten. Op een bepaald ogenblik had ik nog een vetpercentage van elf procent en heb ik negen maanden lang mijn regels niet gekregen. Dat ging natuurlijk te ver.

 

Maak jij je geen zorgen over de gevolgen die dat ondergewicht met zich kunnen meebrengen op latere leeftijd?

‘De periode van extreem ondergewicht was van korte duur. Daarom denk ik niet dat ik me moet zorgen maken over vruchtbaarheidsproblemen of osteoporose. Ik heb op tijd het roer omgegooid. Bij andere modellen is dat niet gelukt. Onlangs vertelde een vroegere collega me dat ze zo veel gedronken heeft tijdens haar carrière dat haar maag nu gewoon kapot is.’

 

Topmodellen zijn doorgaans inderdaad niet vies van drank en drugs. Heb jij je daar ooit ook aan bezondigd?

‘Drugs heb ik nooit geprobeerd. Ik heb immens veel geluk gehad met mijn opvoeding. Zonder mij extreem streng aan te pakken, zijn mijn ouders er altijd in geslaagd om mij normen en waarden mee te geven. Maar ik heb het ooit wel zien gebeuren dat de coke op tafel lag en iedereen nam waar hij zin in had. Veel van die verhalen heb ik jarenlang niet eens tegen mijn ouders durven te vertellen.’

 

Jij moet toch óók wel eens over de schreef gegaan zijn.

‘Ik ben Moeder Theresa niet, hé. Natuurlijk heb ik ook wel eens een glas te veel gedronken en rookte ik soms meer dan goed voor me was. Je moet als jonge vrouw een stuk geleefd hebben, vind ik. Af en toe met je hoofd tegen de muur lopen, kan geen kwaad. Ik ben nu drieëndertig en heb, na een relatiebreuk, voor de zoveelste keer opnieuw voor België gekozen. Maar ik vraag me niet af wat er nu weer is misgelopen. Elke stap die ik gezet heb, was een intuïtieve keuze die goed voelde. Daar heb ik dan ook geen spijt van. Als ik me meer had beziggehouden met mij te profileren op social media, had ik misschien nog langer kunnen meedraaien als model. Maar daar had ik geen zin in. Ik vind het zelfs erg hoe modellen soms gewoon alles van zichzelf prijsgeven op social media. Voor mij botst het met wie ik ben, en hoe ik wil zijn.’

 

Ik had maar een vetpercentage van 11 procent en kreeg maandenlang mijn regels niet meer.

 

Op social media word je ook niet van kritiek gespaard. Wat is het meest kwetsende dat over jou de ronde heeft gedaan?

‘Tijdens de modeweek van Parijs was ik na een show een hele nacht bezig geweest met fittings. Ik had een paar uurtjes geslapen op een matras in de fitting room , en was daarna meteen vertrokken naar de volgende show. Mijn ogen waren zo vermoeid dat ze geïrriteerd raakten toen de make-up artist zijn oogpotlood gebruikte. Achter mijn rug heeft hij tegen een designer gezegd dat ik waarschijnlijk aan een of andere drug zat. Die man had mijn hele reputatie om zeep kunnen helpen.’

Jij werkte als negentienjarige al samen met de grootste fotografen en stond op de cover van de belangrijkste modebladen ter wereld. Heeft dat je nooit doen zweven?

‘Nee, zo ben ik niet. Samenwerken met topfotograaf Steven Meisel, bijvoorbeeld, vond ik fantastisch. Maar ik werd niet van mijn sokken geblazen toen ik de eerste keer aan hem werd voorgesteld. Uiteindelijk is dat ook maar een mens. Ik kocht zelfs niet eens de bladen waarvan ik op de cover stond. Mijn ouders deden dat. Voor mij was het ’m altijd om de shoot zelf te doen. Het samenwerken met een topteam en alles geven als ik voor de lens stond. Het eindresultaat hoefde niet te lang bejubeld te worden voor mij.’

 

Heb je er nu geen spijt van dat op je drieëndertigste je hoogdagen als model al voorbij zijn?

‘Nee. Omdat het nooit mijn levensdoel geweest is om topmodel te worden. Ik ben er in eerste instantie ingestapt om weg te geraken uit het kleine West-Vlaamse dorp waar ik ben opgegroeid. En ik ben het veel langer blijven doen dan ik ooit verwacht had. Omdat de voordelen die de job met zich meebracht enorm waren. Ze geven me nu de financiële vrijheid om rustig uit te zoeken wat mijn volgende carrièrestappen zouden kunnen zijn.’

 

Je bent sinds kort weer single en woont voltijds in België. Is dit nu de start van een nieuw leven?

‘Ik denk het wel. L.A. zal altijd mijn tweede thuis blijven, maar ik heb er inderdaad geen vaste stek meer. Gent is nu mijn thuisbasis. Ik heb L.A. met pijn in ’t hart achter mij gelaten. Het is en blijft een fantastische stad. Maar het deed me meer pijn om in L.A. alleen maar via Facetime met mijn ouders, broers en vrienden te kunnen praten, en mijn metekindjes en nichtje niet te kunnen zien opgroeien.’

 

Kijk je ernaar uit om hier in België eindelijk stabiliteit te vinden in de liefde?

‘Ik kijk er inderdaad naar uit om weer een team te kunnen vormen met een partner. Over kinderen maak ik me nog niet te veel zorgen. Mijn biologische klok heeft nooit zo hard getikt dat ik er aan begonnen zou zijn met eender welke man. Mijn leven heeft de voorbij jaren zulke onverwachte wendingen genomen, die uiteindelijk allemaal goed zijn uitgedraaid. Ik vertrouw erop dat het nu ook wel goed zal komen.’

 

En wat zijn op professioneel vlak nu jouw ambities?
‘Ik geniet nu heel erg van alle opportuniteiten die op mijn pad komen.Niet meer elke week op een ander vliegtuig móéten stappen voor een shoot is zo’n verademing! Ik gun mezelf nu de tijd om een aantal cursussen te volgen die ik altijd heb willen doen. De nieuwsgierigheid die ik had in mijn job als model drijft me nu op andere vlakken. Psychologieen schrijven boeien me enorm. Ik verslind nu de boeken die al jaren op mijn verlanglijstje stonden. Ik heb me ook vastgebeten in Filipijnse krijgskunst. En in januari keer ik voor een aantal weken terug naar L.A om daar, samen met een aantal vrienden, mee te doen aan een zang- en dansproject voor de University of Southern California. Het gevoel om op die manier met hen een creatieve familie te vormen en mijn grenzen te kunnen verleggen, is onbetaalbaar voor mij.’

 

 L.A. verlaten deed pijn. Maar het deed meer pijn om alleen via Facetime met familie en vrienden te kunnen praten.’ 

 

Meer info over het boek en de beauty tea van Elise vind je op www.modelyourbody.be .

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '