Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
eva de roo
© Eén

De radio-dj presenteert haar allereerste tv-programma: 'De klim van je leven'.

Eva De Roo (33): ‘Het is een uitdaging om alles te combineren: mijn job, mijn gezin, mijn sociaal leven, mijn hobby’s...’

Herlinde Matthys
Herlinde Matthys Webjournalist

Radio-dj Eva De Roo (33) presenteert haar allereerste tv-programma ‘De klim van je leven’. ‘Ik deed dit in combinatie met mijn radioshow. Tegelijkertijd was ik zwanger en beviel ik van mijn tweede kindje, en liep er nog een kindje rond dat mijn zorg en aandacht nodig had. Dat was pittig’, vertelt ze.

Zeven Vlamingen met een longaandoening of een verstoorde ademhaling, al of niet als gevolg van een zware coronabesmetting, gaan de sportiefste uitdaging van hun leven aan: een zware bergrit fietsen in de Italiaanse Dolomieten. Eva De Roo die we kennen als presentatrice op StuBru en die zelf een wielertoerist is, volgt negen maanden lang hun intensieve voorbereiding. ‘Ik ben zelf ook een fervente fietser’, vertelt Eva. ‘Ik doe dat heel graag! Ik fiets ook elke dag naar VRT. Verder neem ik heel graag interviews af. Wie me een beetje kent, weet dat ik tijdens de Warmste Week nooit de moeilijke onderwerpen uit de weg ga en die heftige onderwerpen een mooie plek kan geven, dus dit was eigenlijk een logische stap voor mij.’

Was je zenuwachtig?

‘Dat viel heel goed mee omdat ik onmiddellijk voelde dat dit echt iets voor mij is. Ik werd niet uit mijn comfortzone getrokken waardoor het eigenlijk heel vertrouwd aanvoelde en ik de indruk had dat ik dit wel zou kunnen. Om hiermee als eerste tv-programma te starten, was dat heel fijn.’

Ligt het onderwerp je nauw aan het hart?

‘Het gaat onder meer over mensen die long COVID hebben, en die dus hard getroffen werden door de pandemie. Daar kan ik helaas zoals velen wel over meespreken. Ik verloor tijdens de eerste golf mijn oma. Zij was nochtans nog in goede gezondheid, ondanks haar 92 lentes, maar de ziekte kreeg haar toch te pakken. Wat me het meeste pijn doet, is dat ze haar achterkleinkind en dus mijn eerste zoontje Lucca nooit heeft gezien. Ik beviel te midden van de pandemie en we gingen niet bij haar op bezoek uit schrik haar te besmetten. Daar heb ik achteraf gezien heel veel spijt van.’

We kennen je als vrolijke spring-in-’t-veld bij StuBru. Krijgen we nu een meer serieuze kant van je zien?

‘Het is inderdaad een heftig onderwerp, maar dat wil niet zeggen dat het zware televisie is. Het leuke aan het programma is dat deze zeven mensen allemaal een medische rugzak hebben, maar ze kunnen zo goed zwanzen (lacht). Het is een heel toffe bende! Het komt binnen, dat sowieso, maar je zal ook veel moeten lachen en je houdt er een positief gevoel aan over.’

Wat is jouw rol in het programma?

‘Ik ben hun grootste supporter. Ik verzamelde alle verhalen, dus ik heb heel lang gesproken met iedereen waardoor ze me heel hard vertrouwen. Daardoor groeide ik ook wat uit tot hun troostende schouder als ze het eventjes moeilijk hadden.’

Mijn oma stierf tijdens de eerste coronagolf. Wat me het meeste pijn doet, is dat ze haar achterkleinkind en dus mijn eerste zoontje Lucca nooit heeft gezien.

Ga je zelf de uiteindelijke uitdaging meefietsen?

‘Nee. Ik ben in goede gezondheid. Het zou voor mij wel een pittige uitdaging zijn. Maar als je muco en getransplanteerde longen hebt, is het toch nóg een zotter avontuur, dan ik die eventjes op m’n tanden zou moeten bijten. Ik rij achter hen in de volgwagen en ik zal ze opvangen aan de finishlijn. Ik weet nu al dat ik ga huilen als ze die eindstreep halen!’

Over traantjes gesproken: was het soms emotioneel, en kan jij die waterlanders goed bedwingen?

‘Ik heb zeker zitten wenen! Maar het zijn de verhalen van die mensen, dus ik zou het vreemd vinden als ík de hele tijd in tranen uitbarst terwijl zíj eigenlijk hun kwetsbaarste zelf tonen. Ik probeerde me daarom wel een beetje in te houden. Wat niet altijd makkelijk is, want ik ben heel empathisch en het kruipt toch in je kleren. Ik heb dan maar thuis mijn vriend en kindjes een extra dikke knuffel gegeven.’

Ben je emotioneler geworden sinds je mama bent?

‘Ik was altijd al een emotioneel persoon, maar sinds de komst van mijn twee kindjes is het nog erger geworden. Mijn jongste is nog niet zo oud, dus hormonen hebben daar zeker nog iets mee te maken. Maar los daarvan ervaar ik emoties toch heftiger nu ik mama ben. Dat geldt in beide richtingen: ik kan echt heel snel verdrietig worden of intens gelukkig worden van een klein gebaar.’

Zou je als je in de schoenen van de kandidaten zou staan ook zo positief kunnen blijven?

‘Ik ben een grote optimist. Maar ik ben tegelijkertijd heel actief. Als ik dat dus niet meer zou kunnen, zou ik enorm gefrustreerd zijn. Daarom schrok ik toch van de veerkracht van sommigen. Ze vertelden me dat ze gewoonweg geen andere keuze hebben dan blijven doorgaan. Dat geeft me vertrouwen dat je als mens echt wel op je pootjes terechtkomt. Dit programma is het perfecte bewijs dat je ook met een longaandoening je dromen kan waarmaken.

Heb jij nog zoiets op je bucketlist staan?

‘Ik zou heel graag nog zulke mooie tv-programma’s maken zoals “De klim van je leven”. Ik wil daar nog beter in worden, dus dat staat momenteel bovenaan m’n lijstje.’

Wil dat zeggen dat je je focus in de toekomst meer op tv, dan op radio zal leggen?

‘Nu ik ervan geproefd heb, wil ik heel graag meer tv-programma’s maken. Het ideale zou zijn om beide te doen, maar ik besef dat dat in combinatie met mijn gezinsleven lastig is. “De klim” maakte ik terwijl ik fulltime met radio bezig was, waardoor ik soms voor mijn radioshow in Brussel naar Sint-Truiden moest rijden voor opnames. Tegelijkertijd was ik zwanger en beviel ik van mijn tweede kindje, en liep er nog een kindje rond dat mijn zorg en aandacht nodig had. Dat was pittig!’

Sta je dankzij de verhalen uit ‘De klim’ nog dankbaarder in leven?

‘Het is een huizenhoog cliché, maar het klopt wel! Zo’n getuigenissen doen je toch beseffen dat je superblij moet zijn als je gezond bent en dat het snel kan keren, dus dat je ten volle van het leven moet genieten. Daar ben ik me extra van bewust geworden.’

Is het je grootste schrik dat je kindjes iets zou overkomen?

‘Uiteraard. Ik snap nu waarom mijn pa vroeger superkwaad was als ik ‘s nachts geen sms’je stuurde als ik later thuis zou zijn en in de auto sprong om te komen zoeken. Toen dacht ik: “Doe kalm”, maar nu zou ik net hetzelfde doen.’

Je kan me echt met niks meer plezier doen dan gewoon ergens in een park zitten en te kijken hoe Lucca en Arto zich amuseren.

Vond je het vreemd om jezelf terug te zien op tv?

‘Ja! Het is toch nog altijd anders om jezelf op video te zien, dan op een foto (lacht). Ik probeer gewoon niet te veel op mezelf te letten, maar naar de andere mensen in beeld te kijken. Dat helpt! Ik vond het in begin toen ik bij de radio werkte ook heel vreemd om mijn eigen stem te horen.’

Voel je een bepaalde druk om er in tegenstelling tot op de radio meer tiptop uit te zien of lig je daar totaal niet wakker van?

‘In tegenstelling tot wat velen denken, krijgt niet iedereen die een tv-programma maakt een visagiste en styliste. Ik moest het zelf doen (lacht). Uiteindelijk past het volgens mij ook niet bij dit soort programma om er helemaal glamoureus uit te zien op beeld, want het draait om die personen en niet om mij of welk paar designerschoenen ik aanheb. Maar ik doe wel altijd een toffe outfit aan en ik werk mijn walletjes weg, gewoon omdat ik me daar zelf comfortabeler bij voel.’

Heb je veel self-love of is daar nog werk aan?

‘Ik heb veel zelfvertrouwen. Ik denk dat dat komt omdat ik in een heel warm nest opgroeide waardoor ik nooit twijfelde aan mezelf of mijn kunnen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik ook niet eens dagen heb waarop ik niet zo goed in m’n vel zit. Bij mij hangt dat vooral hard samen met het feit of ik uitgerust ben of niet. Als ik als een roos sliep, kan ik de wereld aan. Word ik wakker alsof er een vrachtwagen over me heen reed, dan blijf ik ook liever liggen.’

Zie je je jezelf nog liever sinds je mama bent geworden?

‘Ja. Ik ben enorm trots op mezelf, zowel fysiek als mentaal, dat ik twee kindjes op de wereld heb gezet. Dat vraagt enorm veel van iemand, dus ik ben nu wel van oordeel: als ik dit kan, dan kan ik werkelijk álles aan!’

Kon/kan je goed overweg met je lichaam dat verandert?

‘Mijn lijf is eigenlijk niet superhard veranderd. Mijn mama zegt altijd dat ik dit niet luidop mag zeggen omdat andere mama’s me dan zullen haten (lacht). Maar ik wil benadrukken dat ik daar niet speciaal iets voor heb gedaan, dat is gewoon hoe mijn lichaam eruitziet en dat is bij iedereen anders. Zo zullen sommigen me dan weer te mager vinden.’

Hoe komt het dat we onszelf niet altijd graag zien, denk je?

‘Ik denk dat sociale media daar toch voor iets tussen zitten en ik merk dat het niet zo gezond is om daar heel veel op te zitten. Je begint jezelf en je leven onbewust te vergelijken met wat je online ziet, terwijl dat ook maar enkel de hoogtepunten zijn uit iemand anders zijn of haar leven die op een andere dag ook maar gewoon in de zetel hangt. Als ik zwanger was, baalde ik ook dat ik de festivals moest skippen omdat ik niet met die dikke buik in een moshpit wilde staan. Ik werd niet vrolijk door naar de Stories van m’n vrienden te kijken die daar wél stonden, dus ik legde die gsm weg en ging om een ijsje. Mijn tip: doe gewoon zélf iets leuks in plaats van naar anderen te kijken die het leuk hebben.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Zelfliefde slaat ook op mentaal welzijn. Zijn er bepaalde dingen waar jij wakker van ligt ‘s nachts?

‘Ja. Het is een uitdaging om alles te combineren: mijn job, mijn gezinsleven, mijn sociaal leven, mijn hobby’s enzovoort. Ik ben niet zo supergeorganiseerd, terwijl ik wel op alles ja zeg, maar natuurlijk niet overal tegelijk kan zijn. Ik wil naar dat ene leuke festival gaan, maar tegelijkertijd moet ik de ochtend daarna werken én wil ik ook wat qualitytime met mijn kindjes en vriend. Ik merk wel dat dat laatste de laatste tijd primeert. Je kan me echt met niks meer plezier doen dan gewoon ergens in een park zitten en te kijken hoe Lucca en Arto zich amuseren.’

Tot slot: waarom moeten we zeker kijken naar ‘De klim van je leven’?

‘Eerst en vooral omdat ik meedoe (lacht). Nee, het toont je hoe veerkrachtig mensen kunnen zijn en het geeft je positieve energie. Dat kunnen we na die coronaperiode wel allemaal gebruiken.’

‘De klim van je leven’ kan je vanaf 1 september elke donderdag om 21u25 zien op Eén.

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '