column nele

COLUMN: ‘Zit ze wel goed in die draagzak of bezorg ik haar een chronische hernia?’'De echte vraag die ik op zo’n moment wil stellen, is of ik mijn baby wel op een degelijke manier in leven hou.'

COLUMN: ‘Geen kinderliedjes, geen gekke geluidjes. Ik moet haar gewoon vasthouden. Er zijn. Mama zijn’Nele heeft het deze week over crisismomenten.

COLUMN: ‘Ik had moeten weten dat niet alles wat er gemakkelijk uitziet ook gemakkelijk is’'Het deed me denken aan de tekeningen in de folders over de bevalling. Daar lachte ook iedereen toen er geduwd moest worden.'

COLUMN: ‘Het schuldgevoel kwam en ging. Maar sinds de baby er is, blijft het’'Als zij me dan met haar onschuldige ogen aankijkt, valt dat schuldgevoel als een blok op mij en beginnen mijn borsten ongegeneerd melk te lekken.'

COLUMN: ‘Na twee dagen wist ik helemaal nog niet hoe het was om mama te zijn. Ondertussen weet ik dat wel’'Het is een kwestie van de lat niet te hoog te leggen, dat hele moedergedoe, want het is maar al te verleidelijk om over die lat heen te springen.'

COLUMN: ‘Zelfs als ze haar maaginhoud over mijn schouder drapeert, heb ik het gevoel dat ik overloop van dankbaarheid’'Soms fluister ik ‘dankjewel’ in haar oor. En in dat van mijn vriend.'

COLUMN: ‘Ik had nooit gedacht zo gelukkig te worden van mijn baby die zo hard aan mijn tepel zuigt dat die driedubbel zo lang wordt’'Toen ze me op voorhand vroegen of ik borstvoeding wilde geven, bleef ik altijd neutraal.'

COLUMN: ‘Met mijn kind halfweg in het geboortekanaal ging ik mijn eigen grenzen en schaamte voorbij. Ver voorbij’'De eerste horde had ik al genomen zodra ik een epidurale verdoving gekregen had en niet meer kon onderscheiden of ik nu vruchtwater, urine of stoelgang verloor.'

COLUMN: ‘Op een donderdagavond kon ik de komst van onze dochter aankondigen: “Ik denk dat ik in mijn broek geplast heb!”‘'Dat mijn vriend meer uitging van urineverlies in plaats van gebroken water probeer ik nu nog te vergeten.'

COLUMN: ‘Ik werd triest omdat ik niet wist hoe mijn dochter eruitzag. Het enige wat ik had gezien, was de bovenkant van haar hoofdje.’'Alleen, liggend op mijn kraambed, leerde ik op foto het gezicht van mijn dochter kennen. Ze leek op iedereen behalve op mij.'

COLUMN: ‘Eindelijk kon ik haar en zij mij besnuffelen en liefhebben. Niets was nog zoals het was’'Het was in haar naakte, klamme lijfje dat ze eerst op mij was gelegd en vervolgens weggenomen werd.'

COLUMN: ‘De “voor” is het leven zonder kind, de “na” gaat over alles met kind. Overweldigend’'Met als breuklijn tussen die twee een toepasselijke knip of scheur tussen mijn benen.'

COLUMN: ‘De een vindt een bevalling prachtig, de ander heeft het over beelden die op z’n netvlies gebrand zijn’'In een relatie is het onvermijdelijk dat je stukje bij beetje wat van je godinnenstatus moet inleveren.'

COLUMN: ‘Ik ben het gewoon om dat kindje voor mij alleen te hebben. Misschien wil ik het helemaal niet delen’Spoiler alert: Nele is ondertussen bevallen van een prachtig dochtertje.

COLUMN: ‘Mijn ongeboren kind is mijn vlees-aan-het-worden ticketje tot de magische moederclub’'Ben jij moe? Wacht dan maar tot je moeder wordt. Heb jij geen tijd voor jezelf ? Wacht dan maar tot je moeder wordt.'

COLUMN: ‘Iedereen wil enkel het beste voor zijn kind. En dat maakt je als toekomstige ouder onzeker’'Het hoeft toch niet zo duur? Tot je jezelf een schuldgevoel aanpraat en buitenwandelt met alles wat je niet dacht te kopen.'

COLUMN: ‘Na 18 dagen zwanger te zijn, had ik het gevoel dat ik al 22 maanden bezig was’'Ik ben dan ook al snel beginnen af- in plaats van optellen. Ik was niet al vijf weken zwanger, ik zou nog vijfendertig weken zwanger zijn.'

COLUMN: ‘We hebben het gevoel dat we niet voorbereid zijn op de bevalling’'Het feit dat we naar geen enkele infosessie gaan die ons aangeboden wordt, kan daar iets mee te maken hebben.'

COLUMN: ‘Terwijl de vroedvrouw vrolijk verder vertelde, leek ik stilaan in een staat van paniek af te glijden’'Het feit dat de vrouw in het infoboekje een wild bosje schaamhaar heeft, is geruststellend. Dat bespaart me heel wat geklungel in spreidstand boven een spiegel.'

COLUMN: ‘Het idee om meteen na de bevalling weer in mijn jeans te passen, heb ik opgeborgen’'Een kind weegt drie tot vier kilo. Voor die andere tien of twintig heeft niemand een excuus. Dacht ik.'

12