Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Silke De Strijcker

'Ik ben tijdens de kerstperiode ook nog vrijwilliger bij de vzw "Wens Ambulancezorg". Dat betekent dat we de laatste wens van mensen die palliatieve zorgen krijgen, waarmaken.'

KERSTHELDEN: Silke (27) offert dit jaar haar kerstavond vrijwillig op om te koken voor ambulanciers

Jolien Meremans
Jolien Meremans Webjournalist

Niet iedereen kan op kerstavond zonder zorgen de voeten onder tafel schuiven en op zijn wenken bediend worden, integendeel. Sommigen vertrekken 24 en 25 december met veel tegenzin naar het werk, terwijl anderen ervoor kiezen om hun feestdagen vrijwillig op te offeren. Ook Silke (27) viert dit jaar bewust geen Kerstmis.


‘Mijn frank viel pas toen ik aan een paar vrienden vroeg hoe zij dit jaar Kerstmis zouden vieren. Ze werken bijna allemaal als ambulancier of verpleegkundige en moeten dus vaak werken tijdens de feestdagen. Voor hen is dat natuurlijk part of the job en de normaalste zaak van de wereld om op kerstavond geen melige films te kijken of een lekkere kerstmaaltijd te verorberen. Daarom kwam ik op het idee om hen dit jaar toch een beetje in de kerststemming te brengen.’

Gebraad en chocolademousse


‘Ik vroeg toestemming aan de ambulancedienst ACL-ACK om op kerstavond een uitgebreid diner te voorzien voor de ambulanciers. Zij helpen andere mensen en precies daarom wil ik hen nu helpen en een klein kerstfeestje organiseren. Het is en blijft hun job, maar het is voor niemand vanzelfsprekend om Kerstmis zonder vrienden of familie te vieren.’

Ze vinden het dan belangrijk om voor een laatste keer Kerstmis te vieren met hun familie.


‘Ik kreeg toestemming en de ambulanciers waren meteen laaiend enthousiast over mijn idee. Het organiseren van zo’n kerstdiner vraagt natuurlijk heel wat voorbereidingswerk. Ik moet iets in elkaar flansen dat opgewarmd kan worden of in ieder geval een paar uur lekker blijft, want je weet nooit wanneer ze opgeroepen zullen worden. Ik heb mijn menu al een beetje proberen uit te werken: ze krijgen eerst een paar hapjes, dan volgt een gebraad en als dessert krijgen ze een lekkere zelfgemaakte chocolademousse of een stukje ijstaart.’

© Silke De Strijcker

‘Vrienden en familieleden verklaren mij voor gek, want het blijft niet bij die ene avond. Ik heb afgelopen weekend al Kerstmis gevierd, omdat ik tussen kerst en Nieuwjaar ook vrijwilligerswerk doe bij het Rode Kruis. Dat houdt in dat ik me beschikbaar houd om met het Rode Kruis preventieve hulpacties te doen, zoals met een hulppost op een kerstmarkt staan. Wij zijn daar om mensen op te vangen, en niet alleen fysiek, maar ook mentaal. We vergeten weleens dat niet iedereen een sterke band heeft met zijn of haar familie en dat niet iedereen tijdens de feestperiode bij iemand terecht kan. Ik ben er dan om hen op te vangen en een gezellig babbeltje te slaan. Of om bepaalde feestvierders te helpen ontnuchteren. (lacht)’

Van verzekeringen naar vrijwilligerswerk


‘En omdat ik nóg een beetje plaats had in mijn agenda, ben ik ook nog vrijwilliger bij de vzw “Wens Ambulancezorg”. Dat betekent dat we de laatste wens van mensen die palliatieve zorgen krijgen, waarmaken. Tijdens de kerstperiode zet ik voor hen altijd mijn beste beentje voor. Het is namelijk zo dat die mensen dan nog net iets meer aandacht verdienen. Ze vinden het dan belangrijk om voor een laatste keer Kerstmis te vieren met hun familie en wij zorgen er dan voor dat ook die droom nog kan uitkomen.’

Ik heb afgelopen weekend al Kerstmis gevierd, omdat ik tussen kerst en Nieuwjaar ook vrijwilligerswerk doe bij het Rode Kruis.


‘Gek genoeg heeft mijn job niets met mijn vrijwilligerswerk te maken. Ik werk in de verzekeringen, dus het contrast kan volgens mij niet groter zijn (lacht). Het is eigenlijk heel toevallig dat ik in het “zorgwereldje” gerold ben. Ik studeerde in Brussel en vond het heel schrijnend om te zien hoe bedelaars daar ’s avonds op de stoep lagen te slapen. Ik besefte dat zij helemaal geen eerlijke kans kregen om Kerstmis te vieren en zette op een dag een paar dozen oude kerstversiering af in een daklozencentrum. Daar waren de inwoners en vrijwilligers zó dankbaar dat ik ook zelf de kriebel te pakken kreeg. We zijn intussen bijna 10 jaar verder en ik kan er gewoon niet meer mee stoppen. Daarom raad ik iedereen die twijfelt om zijn feestdagen op te offeren aan om het gewoon eens te doen. Bevalt het je niet? Dan heb je niets verloren, want dan heb je op z’n minst iemand een gezellige kerst en onvergetelijke avond bezorgd.’

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '