Om negen uur achter je bureautje en om vijf uur weer naar huis? Niet voor Nathalie. Zij werkt als bewakingsagente in shifts en probeert dagelijks een evenwicht te vinden in haar onregelmatige leven.
‘Toen ik ruim een jaar geleden als bewakingsagente voor G4S op de luchthaven van Zaventem begon te werken, ging ik ervan uit dat het maar tijdelijk zou zijn. Tot er een betere jobaanbieding op mijn pad zou komen. Maar het werk bevalt me zoveel beter dan ik verwacht had. Ik wil het gerust nog een hele tijd blijven doen. Ik ben actief op twee verschillende werkposten. De eerste: de fouille, zoals wij dat noemen, staat in voor de controle van de passagiers en hun handbagage. In die afdeling is er een doorschuifsysteem waarbij de eerste in de lijn, de kruier, de passagiers vraagt om hun computer en eventuele vloeistoffen uit de handbagage te halen. Aan de metaalpoort gebeurt de controle van de passagiers. En wanneer er toch iets onreglementair in de bagage zit, wordt die opzij gezet en gecontroleerd door de derde persoon in de lijn. De screeners ten slotte, zitten in een apart lokaal. Zij bekijken de röntgenbeelden van de bagage die door de tunnel gaat. De tweede werkpost is de ringweg. Je bewaakt dan de personeelsingang of de doorgang die naar de tarmac leidt. Op deze post bestaat de job uit voertuig- en personeelscontrole.’
Straffe verhalen
‘Onze jobinhoud blijft in theorie altijd hetzelfde. Maar we krijgen elke dag met andere passagiers te maken, en zo maken we soms de gekste dingen mee. De verhalen die de collega’s tijdens de pauze met elkaar delen, zijn soms ongelooflijk. Rottend fruit in de bagage, auto-onderdelen in de rugzak… tijdens het jaar dat ik ondertussen op de luchthaven werk, heb ik al van alles meegemaakt. Na mijn middelbare school in de sociaal-technische richting heb ik een jaar hogeschool gevolgd. Ik wilde lerares lager onderwijs worden. Maar al tijdens mijn eerste stageperiode werd het me duidelijk dat die job toch niks voor mij zou zijn. Daarom ben ik na het eerste jaar gestopt met studeren en op zoek gegaan naar werk. Zo ben ik op de vacature van onze bewakingsfirma gebotst. Zelf zou ik nooit actief op zoek zijn gegaan naar een job als bewakingsagent. Maar kunnen werken op de luchthaven, sprak toch tot mijn verbeelding. Die wisselende shifts neem ik er graag bij.’
Elke dag een ander startuur
‘Ik krijg mijn uurrooster meestal enkele weken op voorhand en mijn shiften variëren enorm. Vroege shiften beginnen tussen drie en zes uur ‘s ochtends. Elke dag heb ik een ander startuur, elke shift heeft een verschillende duurtijd en ik wissel constant af tussen de verschillende werkposten. Af en toe word ik voor een late shift, nachtshift of 12-uur-shift gepland. Tijdens de wintermaanden werk ik ook als dispatcher voor de winteroperaties op Brussels Airport. Die shift werkt op oproepbasis.’
Ik begin nu iedere werkdag tussen drie en zes ‘s ochtends en werk maximum tot drie uur in de namiddag.
‘Afhankelijk van het weer, kan je nog telefonisch opgeroepen worden tot ten laatste twee uur vóór de aanvang van de job. Een shift als deze kan op elk uur van de dag starten en eindigen, en duurt meestal twaalf uur lang. Als je een jaar alle shiften gewerkt heb, mag je een voorkeur voor een bepaalde shift doorgeven. Zelf heb ik voor de vaste ochtendshift gekozen. Ik begin nu iedere werkdag tussen drie en zes ‘s ochtends en werk maximum tot drie uur in de namiddag. Voor mij is dat de ideale shift, omdat ik in dit ritme ook na mijn werk nog ruimte en tijd heb om andere dingen te gaan doen.’
‘Shift’-koppel
‘De late shift ligt me het minst. Doorgaans slaap ik in die omstandigheden veel te lang, waardoor ik die dag niets anders meer kan doen dan werken. Nachtshifts zijn dan weer dubbel zo vermoeiend. Werken in shifts is niet altijd gemakkelijk, maar het heeft ook grote voordelen. Onze shifts verschillen van lengte. Daardoor gebeurt het regelmatig dat ik na een aantal lange werkdagen gepland word in enkele korte shifts, waardoor ik die dag extra vrije tijd krijg. En dat is tijdens de zomermaanden mooi meegenomen.’
Een vast werkritme van negen tot vijf? Nee, bedankt.
‘Mijn vriend werkt ook als bewaker op de luchthaven. We hebben elkaar leren kennen op het werk, en weten dus perfect van elkaar wat onze job inhoudt. Dat is een voordeel. De meeste van mijn vrienden en vriendinnen studeren nog en leiden een heel ander leven. Ik moet weleens afhaken als zij een drink of avondje uit plannen. Maar dat hoort er nu eenmaal bij. Mocht ik morgen de kans krijgen om mijn shiften te ruilen voor een vast werkritme van negen tot vijf, zou ik er vriendelijk voor bedanken. Ik vind het juist fijn te kunnen uitkijken naar mijn nieuwe planning en hou echt van de afwisseling die de verschillende posten mij nu bieden. Nee, geen nine-to-five voor mij!’
