Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Tim De Backer

'Zelf stond ik als kind nooit stil bij de ietwat lugubere job van mijn vader.'

Matti (30) komt uit een familie van begrafenisondernemers, zelf is hij personal trainer

Laura Vansweevelt
Laura Vansweevelt Web- en reportagejournalist


Wanneer je ouders een eigen zaak hebben, wordt er bijna van je verwacht dat je die ooit overneemt. Matti bedankte vriendelijk en volgde zijn eigen weg. Zo is hij zelf model en personal trainer terwijl hij eigenlijk uit een familie van begrafenisondernemers komt.



‘Mijn carrière heb ik eigenlijk aan Flair te danken. Als zestienjarige nam ik deel aan Flairs modellenwedstrijd en tot mijn grote verbazing won ik die nog ook. Als simpele jongen uit Deurne ging er een wereld voor me open. Plots leefde ik uit mijn koffer en zat ik vaker in Londen, New York en Milaan dan thuis. Nee, dat contract bij Models Office heeft me zeker geen windeieren gelegd (glimlacht). Ik besloot niet verder te studeren na de middelbare school, maar me volledig op mijn modellencarrière te focussen. In rustigere periodes kluste ik bij in de horeca. Een heerlijke tijd was dat. Mijn job kon onmogelijk nog verder liggen van het beroep van mijn overgrootvader, grootvader, vader en broer: dat van begrafenisondernemer.’

Zelf stond ik als kind nooit stil bij de ietwat lugubere job van mijn vader.


‘Mijn overgrootvader Gustaaf Ceulemans startte in 1913 een uitvaartcentrum in Deurne. Vandaag neemt het centrum zes huisnummers in. Mijn twee jaar oudere broer Yannick en ik groeiden op boven de zaak, wat mijn klasgenootjes natuurlijk bijzonder intrigerend vonden. Zelf stond ik als kind nooit stil bij de ietwat lugubere job van mijn vader Eddy. Als tiener sprong ik weleens bij in de zaak als het druk was. Dan droeg ik mee de kist de kerk in of ging ik mee een overledene ophalen. Het enige moment waarop het beroep me rillingen gaf, was als er een kind overleed en er een kleine kist in het centrum te wachten stond. Zo’n beeld staat voor eeuwig op je netvlies gebrand.’

Geen gezellige job


‘Hoewel ik het tof vond in m’n tienerjaren om mee te helpen, heb ik altijd geweten dat ik mijn brood niet wilde verdienen als begrafenisondernemer. Een gezellige job kan je dat niet noemen hé. Mijn broer Yannick studeerde marketing, maar het was altijd al het plan dat hij de zaak zou overnemen. Mijn vader liet ons daar erg vrij in en hij had ook wel door dat de uitvaartzorg niet mijn ding was. Hij heeft het mij dus nooit kwalijk genomen dat ik een andere weg gekozen heb.’

‘Drie jaar geleden werd er bij mijn papa kanker vastgesteld in zijn maag, lever en darmen. Als zelfstandige kon hij natuurlijk niet zomaar stoppen met werken, dus bleef hij doorgaan tot hij niet meer kon. Door de chemotherapie was hij aan het eind van z’n leven nog maar een schim van zichzelf. Zes maanden na de diagnose is hij overleden. Mijn broer, die op dat moment al tien jaar mee in de zaak stond, is vandaag de vierde generatie Ceulemans om het uitvaartcentrum te runnen. Het was niet de bedoeling dat hij de zaak al op zo’n jonge leeftijd zou overnemen, maar daardoor bewonder ik ‘m enkel nog meer om de manier waarop hij de zaken nu aanpakt.’

Ik heb altijd geweten dat ik mijn brood niet wilde verdienen als begrafenisondernemer.

Wake-upcall


‘De dood van mijn papa was ongetwijfeld een wake-upcall. Modellenwerk is leuk, maar ik ben er stomweg ingerold. Het was nooit mijn ambitie om de mannelijke Kate Moss te worden. Ik voelde dat ik naar stabiliteit begon te snakken, maar had nooit gedacht dat personal training daarop het antwoord zou zijn. Al op jonge leeftijd deed ik graag aan sport. Mijn hele jeugd lang speelde ik basketbal en als model bracht ik de nodige uurtjes in de fitness door. Toen ze bij The Brick (een fitnessclub op het Antwerpse Zuid, red.) op zoek waren naar een advisor, meldde ik me aan en mocht ik meteen beginnen.’

‘Mijn taak bestond eruit nieuwe leden rond te leiden, hen alle toestellen uit te leggen en een trainingsschema voor hen op te stellen. Al snel kreeg ik de fitnessmicrobe te pakken en besloot ik personal training te gaan geven. Eens ik mijn certificaat van personal trainer behaalde, zei ik mijn job als advisor op. Vandaag ben ik zelfstandig personal trainer bij The Brick en Sportclub Het Eiland in Antwerpen en train ik zo’n vijfentwintig klanten per week. Ik vind het fantastisch om mensen te helpen en te zien opbloeien. Ik had nooit durven te dromen van een job die me zoveel voldoening geeft.’

California dreaming


‘Hoewel ik nu volop mijn netwerk aan het uitbouwen ben als beginnend zelfstandige, wacht er binnenkort een nieuw avontuur. Aan de andere kant van de wereld dan nog. Zodra mijn werkvisum in orde is, verhuis ik voor onbepaalde tijd naar Los Angeles met mijn vriendin Esther (Esther Andries van vegan webshop/foodbar Divers in Antwerpen, red.). Ik kwam er voor het eerst drie jaar geleden, samen met vrienden, en was meteen verkocht. Het weer, de mensen, de natuur, de sfeer: I love it. Ik zou er graag mijn modellencarrière combineren met een job als personal trainer. Mijn werkvisum is drie jaar geldig, maar we zien wel hoe het loopt. Wie weet blijven we langer, maar voor hetzelfde geld staan we hier na een jaar weer terug (lacht).’

De afwezigheid van mijn vader heeft me gemaakt tot wie ik ben. Toch wil ik het later anders doen als ik kinderen heb.


‘Er is intussen twee jaar voorbij sinds mijn vader overleed. Hij was op de hoogte van mijn verhuisplannen, en het is een fijne gedachte dat hij er vrede mee had. Toen ik kleiner was, was hij er niet vaak. ‘s Avonds aten we samen, maar zodra zijn bord leeg was, ging hij verder werken. Ook in het weekend was hij er zelden, omdat begrafenissen nu eenmaal vaak op zaterdag plaatsvinden. Toen hij ziek werd, was hij plots veel thuis. We hebben toen enkele goede gesprekken gehad. Zo vertelde hij me dat de Grand Canyon een van de mooiste plekken was die hij ooit had bezocht en dat als ik naar Californië wou verhuizen, dat vooral moest doen.’

‘De afwezigheid van mijn vader heeft me gemaakt tot wie ik ben. Toch wil ik het later graag anders doen als ik kinderen heb. Ik wil mijn statuut als zelfstandige niet gebruiken om me kapot te werken. Er moet evenwicht zijn. Ik sport veel en eet gezond, maar zeg geen nee tegen een feestje en een drankje. Als er iets is wat de dood van mijn vader me heeft geleerd, is het wel dat onze tijd op deze aardbol bijzonder kort is. Je moet nú leven.’

Voor meer info over Matti’s werk als personal trainer surf je naar www.mcpt.be . Op Instagram is Matti te vinden als @matti_ceulemans.

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '