Het is en blijft een vieze gewoonte, die superslecht is voor de gezondheid. En toch blijft het voor elke roker aartsmoeilijk om die sigaretten aan de kant te schuiven. Tot je plots de juiste motivatie vindt. Lisan (28) besloot te stoppen met roken toen ze haar vriend leerde kennen.
‘Al mijn hele leven zie ik mijn mama en papa thuis roken. Het was dus niet verwonderlijk dat ik op mijn veertiende ook nieuwsgierig werd naar de sigaret. Op de ijspiste, samen met een paar vriendinnen, stak ik er voor het eerste eentje op. En ik herinner me nog goed dat ik die ontzettend vies vond. Maar toch had ik de smaak daarna snel te pakken. Mama had me altijd op het hart gedrukt dat roken een slechte en ongezonde gewoonte was, waar ik maar beter niet aan begon. Daarom hield ik het in het begin ook tegenover mijn ouders verborgen dat ik rookte. Tot onze hond op een dag mijn rugzak had open geprutst en er een pakje sigaretten had uitgetrokken. Omdat ik er als jong meisje toch zo graag bij wilde horen, rookte ik stevig mee wanneer mijn vriendinnen een sigaret opstaken, en liep mijn aantal al snel op tot een pakje per dag. Een slechte gewoonte waar ik niet echt van wakker lag, tot ik op mijn achttiende mijn vriend leerde kennen.’
Zeven pogingen ondernomen
‘Nico rookte niet en vroeg mij ook niet om te stoppen. Maar ik besefte natuurlijk wel dat het voor hem niet fijn kon zijn om te moeten samenleven met iemand die rookt, en zelf ook ongewild met de smaak en geur van sigaretten te moeten omgaan. Daardoor zette Nico mij onbewust aan om de sigaretten aan de kant te schuiven. Bij mijn eerste poging hield ik het een paar weken vol. En dan kwam ik plots op café met vrienden die rookten of gingen we naar een festival waar zo goed als iedereen rondom ons met een sigaret rondliep. En meteen verviel ik in mijn oude gewoonte. Stoppen met roken was véél moeilijker dan ik had gedacht, dat werd me na de eerste poging duidelijk. De motivatie en het besef dat ik maar beter kon stoppen is er altijd wel geweest. Maar de wil om door te zetten, heb ik lang niet voldoende gehad. Na mijn eerste poging schoof ik nog vijf keer de sigaret aan de kant, maar iedere keer kocht ik uiteindelijk toch opnieuw een pakje.’
Voorgoed genoeg
‘Mijn liefde voor Nico was groot, heel groot zelfs. Toen Nico mij ten huwelijk vroeg, was ik dan ook door het dolle heen. Ik begon luidop te dromen van een mooie toekomst samen en zag ons in mijn dromen ook al een gezin stichten en samen oud worden. En opnieuw werd ik gemotiveerd om de sigaretten af te zweren. Een zevende poging, die op huwelijksreis in Turkije even weer dreigde mis te lopen. Ik was al bijna een jaar gestopt met roken. Maar de lekkere cocktails, gezellige terrasjes en zalige vakantiesfeer brachten mij opnieuw in de verleiding en deden me toch weer een sigaret opsteken. Nico verzette zich niet, maar toch voelde ik me na één trek van die sigaret al meteen schuldig tegenover hem. De sigaret smaakte me ook absoluut niet. En toen drong het ineens allemaal tot me door en had ik er voorgoed genoeg van. Zonder te aarzelen gooide ik mijn net geopende pakje in de vuilbak, en heb ik nooit meer een sigaret aangeraakt.’
Eenmaal een roker, altijd een roker
‘Ondertussen ben ik vijf jaar van de sigaret verlost. Ik ben ook een aantal kilo’s bijgekomen en ook dat maakte het er niet makkelijker op. Maar na het beëindigen van mijn studies – ik volg nu nog een lerarenopleiding – zijn Nico en ik klaar om aan kinderen te beginnen. En dat doet mijn motivatie om voorgoed van die sigaretten af te blijven, toch de bovenhand halen. Mijn jongste broer heeft nooit gerookt. Samen met mijn man is hij nu mijn grootste steun, wanneer ik het moeilijk heb en de zin in een sigaret toch weer om de hoek komt loeren. Want hoe erg het ook is: eenmaal een roker, altijd een roker. Dat is helaas geen fabeltje. Daarom hoop ik vurig dat mijn kinderen er later nooit mee zullen beginnen. Nico en ik zullen ze in ieder geval het goede voorbeeld geven. Of ik zelf nooit meer uit de bocht zal gaan? Daar durf ik geen grote uitspraken over te doen. Maar ik ben er wel van overtuigd dat ik nooit meer een echte roker zal worden. Daarvoor ondervind ik nu ook veel te hard de voordelen van een niet-roker te zijn. Mijn huid is veel mooier geworden, ik heb geen last meer van zwarte puntjes. Ook ben ik niet langer pompaf nadat ik een trap heb opgelopen, en die vervelende rokershoest die ik hoor bij mijn ouders, blijft mij gelukkig bespaard.’
Meer straffe verhalen:
