'Ik heb de liefde van mijn leven verloren, en in onze laatste momenten maakten we ruzie en liet ik hem alleen...'
Joyce (27) verloor haar vriend Roy, met wie ze een dochtertje kreeg
Je ziet iemand doodgraag, en dan is die persoon er plots niet meer. Een echt afscheid is vaak niet mogelijk. Alleen herinneringen aan jullie laatste keer samen blijven over. Wat heb je samen gedaan, wat heb je gezegd? Joyce (27) verloor haar vriend Roy, met wie ze een dochtertje kreeg. Hij stapte een tijd geleden uit het leven.
‘Een paar jaar geleden ontmoette ik een geweldige man. Al heel snel gingen we samenwonen en werd ik zwanger. Alles liep heel goed, we waren zo gelukkig. Maar Roy had een stotterprobleem. Logopedie hielp niet, en zo’n jaar voor zijn dood begon het steeds slechter met hem te gaan. Hij wilde niets meer doen samen, zei nog amper iets en raakte stilaan depressief. Toch bleef hij altijd zeggen dat er niets aan de hand was en dat het stotteren geen probleem was. Hij lachte alles weg en zei dat het wel zou overgaan. Hij vond het ook niet nodig om naar een dokter of psycholoog te gaan. Zo is hij altijd al geweest: problemen wilde hij alleen oplossen, hij had daar niemand voor nodig.’
Een week voor hij uit het leven stapte, vertelde hij plots wel dat hij het echt moeilijk had en dat hij bij zijn overleden grootvaders wilde zijn.
‘Het was niet gemakkelijk voor mij, want hij kon zijn echte gevoelens goed verbergen. Een week voor hij uit het leven stapte, vertelde hij plots wel dat hij het echt moeilijk had en dat hij bij zijn overleden grootvaders wilde zijn. Zowel ik als zijn moeder hebben toen lang met hem gesproken, maar hij zei alleen dat alles wel in orde zou komen. Een paar dagen later hadden we een discussie. Hij wilde weer niet meegaan toen ik voorstelde om ergens naartoe te gaan. Het werd me even te veel, en daarom ging ik de volgende dag naar m’n mama om daar te blijven slapen.’
Strijd met mijn gebroken hart
‘Ik stuurde hem een sms’je met de boodschap dat ik een nacht niet thuis zou slapen. Maar die nacht stuurde hij me een afscheidsbericht. Hij schreef dat ik de liefde van zijn leven was, dat hij mij heel graag zag en dat hij het zo bijzonder vond dat ik hem een kind had geschonken, ondanks zijn stotterprobleem. Hij verontschuldigde zich ook voor zijn laffe daad en zei dat hij hier niet hoorde. Zulke berichtjes stuurde hij ook naar andere mensen. Ik werd ‘s morgens wakker door zijn mama die belde, en toen ben ik meteen naar huis gereden. Ik vond hem op ons terras, hij had zich opgehangen. Ik haalde hem meteen naar beneden en probeerde hem nog te helpen, maar het was te laat.’
De dag voor zijn dood schreef hij nog op Facebook dat hij er altijd zou zijn voor zijn kind. Maar dan laat hij ons toch helemaal alleen achter... Waarom?
‘Ik herinner me weinig van wat er nadien gebeurd is, het was allemaal heel onwezenlijk. Ik besefte niet goed dat hij er niet meer was. Ik kan hem nog altijd niet loslaten, het voelt alsof hij elk moment weer door de deur kan wandelen. Alsof het maar een nachtmerrie is waaruit ik elk moment wakker kan worden. Het is ook pijnlijk dat mijn dochter geen papa meer heeft. De dag voor zijn dood schreef hij nog op Facebook dat hij er altijd zou zijn voor zijn kind. Maar dan laat hij ons toch helemaal alleen achter... Waarom? Ik begrijp het niet, echt niet. Ik ben niet boos op hem, maar ik ben wel heel teleurgesteld. Hij heeft ons in de steek gelaten, en ik weet niet waarom. Ik heb nog zo veel vragen, maar antwoorden gaan er nooit komen. Dat is nu ook het moeilijkste voor mij, ik kan het maar niet loslaten. Elke dag voel ik nog altijd veel pijn en verdriet, elke dag moet ik een strijd voeren met m’n gebroken hart.’
Ik heb de liefde van mijn leven verloren, en onze laatste momenten samen zijn niet eens mooie herinneringen.
‘Soms wil ik ook alles opgeven en er gewoon mee stoppen. Maar ik moet verder, voor onze dochter. Ik moet haar een toekomst geven, ook al wilde ik dat samen met Roy doen. Maar ik mis hem gewoon zo hard en ik hou nog altijd zo veel van hem. Ik heb de liefde van mijn leven verloren, en onze laatste momenten samen zijn niet eens mooie herinneringen. Ik wou dat we geen ruzie hadden gemaakt en dat ik hem niet alleen had gelaten. Ik besef wel dat niemand hem had kunnen tegenhouden, maar ik wou dat hij me meer vertrouwde, zodat ik hem kon helpen. Ik verlang zo erg naar hem, naar ons gezin.’
Wie met vragen over zelfdoding zit, kan terecht bij de Zelfmoordlijn op het gratis nummer 1813 en op de site www.zelfmoord1813.be.
Tekst: Chaima Saysay
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
