Niemand verwacht dat je besties wordt met de ex van je vriend, maar het andere uiterste is ook geen pretje. Ilse (24) wordt al jaren gepest door de vorige vriendin van haar lief. In deze open brief lucht ze haar hart.
Dag Sara,
Ik schrijf je, omdat al de rest niet werkt. Ik weet niet eens of ik deze brief ooit post, maar dan heb ik het tenminste toch eens van me af geschreven. We waren ooit vriendinnen. We zaten samen op school, hadden toen allebei al wel een crush op Hans. Dat hij voor jou koos, pikte natuurlijk. Maar ik gunde het je. Hij had gekozen, toch?
oen het uitraakte tussen jullie, werden Hans en ik closer. Ik zweer het, hand op mijn hart, daar heb ik geen misbruik van gemaakt. Natuurlijk genoot ik van onze tijd samen, maar het was niet mijn bedoeling om hem ‘binnen te doen’, zoals je nu overal beweert.
Al de dingen die je rondvertelt over mij, er klopt niks van. Dat ik Hans zou bedriegen. Dat ik bij hem ben alleen maar om jou te ‘pakken’. En als het maar bij roddels bleef, Sara. Maar da’s voor jou niet genoeg, hè? Krassen op mijn auto – waar ik zo hard voor heb gewerkt, al mijn spaargeld van jaren zit erin – ‘Ilse is een slet’ op de voorgevel van mijn kot... Wanneer houdt het op? Wanneer heb je genoeg van je gekwetste ego?
Ik begrijp het niet, je gepest. Nee, zelfs niet als ik me in jou probeer te verplaatsen. Oké, het is niet fijn voor jou dat Hans en ik nu een koppel zijn. Maar jij hebt het toch uitgemaakt met hem? Jij wilde toch niet verder met hem? Waarom gun je hem geen nieuwe liefde? En vooral: waarom gun je mij die niet?
Ik ben je pesterijen beu, Sara. Ik weet dat jij zou willen dat ik wegga bij Hans. Maar die triomf gun ik je niet. En dus, Sara, wil ik je graag laten weten dat het goed gaat tussen Hans en mij, héél goed.
Je vertelde altijd over jullie relatie alsof die uit de film kwam. Hij lag aan je voeten, jullie waren dolgelukkig, hij kon niet zonder jou. Toch een klein beetje een ander verhaal, niet?
Hij vertelt me af en toe over zijn relatie met jou. Hoe ongelukkig hij was. Dat je hem de hele tijd emotioneel chanteerde. Mokken als je je zin niet kreeg, radiostilte als hij een avond met zijn vrienden op stap wilde. Wat grappig is, want toen waren jij en ik nog on speaking terms. Je vertelde altijd over jullie relatie alsof die uit de film kwam. Hij lag aan je voeten, jullie waren dolgelukkig, hij kon niet zonder jou. Toch een klein beetje een ander verhaal, niet?
Eigenlijk, Sara, heb ik met je te doen. Je leeft in je zelfbedachte sprookje. En als het niet loopt zoals jij het in je eigen filmscenario zag, fantaseer je het er wel bij. Als er iemand is die je droomleventje in de weg staat, haal je uit als een valse straatkat.
Je kan proberen wat je wil, maar je bent aan het verliezen. Onze gezamenlijke vrienden zijn je gestook en geruzie beu. In het begin geloofden ze misschien je verhaaltjes over mij die jullie prachtrelatie kapot had gemaakt, maar stuk voor stuk komen ze terug. Ze zien je zoals je echt bent: achterbaks.
Nee, ik denk zelfs niet dat ik deze brief hoef op te sturen. Je bent de energie gewoon niet waard. Je leeft in een sprookje, Sarah, alleen: jij bent de heks in het verhaal.
Lees ook:
