'Voor ik mijn huidige vriendin ontmoette, had ik een paar maanden een affaire met Claire, een getrouwde vrouw. We hielden onze relatie angstvallig geheim voor de buitenwereld. Maar Claire werd zwanger van mij, en is inmiddels bevallen van een zoon, Tom. Claire voedt hem samen met haar man op, die denkt dat hij de biologische vader is. Als dit ooit uitkomt, dan zou dat veel mensen in haar omgeving enorm veel pijn doen.'
Ik ontmoette Claire in de sportschool bij mij om de hoek. Ik kwam er al jaren, maar zij was nieuw. Mijn relatie was net op de klippen gelopen, en ik zat niet echt op een nieuwe vaste vriendin te wachten. Een getrouwde vrouw vond ik daarom wel veilig: geen verplichtingen, geen verwachtingen. Haar relatie zat al een tijd in een dip. Anders had ze zich nooit opengesteld voor andere mannen. Zo’n type is ze niet.'
Vonken en vuurwerk
“Toen ik haar voor het eerst de sportschool zag binnenlopen, begon mijn hart sneller te slaan. Ik vond haar een heel mooie verschijning. Dat bleek voor wel meer mannen te gelden, want iedereen keek naar haar en probeerde een gesprek met haar aan te knopen. Claire genoot van de aandacht. Maar het was duidelijk dat er tussen ons tweeën een enorme fysieke aantrekkingskracht was.
Na een paar weken is ze met mij mee naar huis gegaan om iets te drinken. Het was meteen raak. Het was het begin van een heftige affaire, die stopte kort nadat ze zwanger bleek te zijn. Ik heb een kind met een andere vrouw, maar toch beschouw ik het in eerste instantie niet als een geheim tegenover mijn nieuwe vriendin Lotte. Ik ken haar tenslotte nog maar vijf maanden en had nog niets met haar toen ik met Claire aan het rommelen was.
Ik weet niet of ze er heel blij mee zou zijn om te vernemen dat ik een baby bij een andere vrouw heb, maar ik vertrouw er wel op dat zij haar mond zou kunnen houden. Toch neem ik liever het zekere voor het onzekere. Ik ken Claires man niet, maar we wonen in dezelfde stad en het is een klein wereldje. Als er ooit een einde komt aan mijn relatie met Lotte en ze praat alsnog haar mond voorbij, dan komt hij het misschien te weten.
Mijn twee beste vrienden waren op de hoogte van mijn gerommel met Claire, maar wisten niet dat ik haar ook zwanger had gemaakt. Op een bepaald moment kon ik het niet meer voor me houden en moest ik het wel aan iemand kwijt. Mijn vrienden waren behoorlijk geschokt. Maar ze begrepen dat ik het op deze manier heb aangepakt.”
Als een struisvogel
'Toen Claire ontdekte dat ze zwanger was, hebben we weken in de rats gezeten. Wat moesten we doen? Ze kon bij haar man weggaan, we konden het kind samen opvoeden, we konden voor een abortus gaan óf we konden kiezen voor de huidige optie. Het was een verschrikkelijke periode. Ik zat er zo erg mee in dat ik naar de dokter moest met hartkloppingen. Pure stress.
Nadat we dit besluit hadden genomen, probeerde ik me bij de situatie neer te leggen. Natuurlijk flitst het nog regelmatig door mijn hoofd dat ik een zoon heb. Maar ik kan het steeds beter loslaten. Mijn kop in het zand steken: daar ben ik altijd goed in geweest. En het komt me nu uitstekend van pas.'
Hoopgevende twijfel
'Hoewel Tom nu een half jaar oud is, heb ik hem nog altijd niet gezien. Ik weet ook niet zeker of ik dat wel wil. Claires man is ervan overtuigd dat hij de vader is. In mijn hoofd probeer ik het ook zo te zien. Ik heb de zwangerschap ook niet van nabij meegemaakt. Claire en ik hebben vlak na de geboorte nog wel sms-contact gehad, maar daar is zij op een gegeven moment mee gestopt omdat de situatie te moeilijk voor haar was.
Een paar maanden later hebben we weer contact gehad en heeft ze me foto’s van Tom gemaild. Gelukkig lijkt hij op haar en niet op mij. Ik weet overigens niet helemaal zeker of het kind van mij is, want we hebben het nooit laten testen. Claire is er wel van overtuigd en de berekeningen van de verloskundige lijken haar gelijk te geven. Maar er blijft een minimale kans dat Claires man toch de vader is.
Soms, als ik het moeilijk heb, hou ik me vast aan die gedachte. Misschien wil Claire ooit wél zeker weten wie de echte vader is. Dat laat ik aan haar over. Ik wil haar prille gezinsgeluk zeker niet in de weg staan.'
Productie: Oscar Engels
Lees ook:
