6 lezeressen over vrienden blijven met je ex: ‘Pas toen hij een nieuwe relatie kreeg, liep het spaak’

‘Ik woon in een klein dorp waar zowat iedereen bevriend is met elkaar. In onze vriendenkring lachen we weleens dat de lieven roteren als in een stoelendans. Zo is een van mijn beste vriendinnen nu samen met mijn ex en heb ik een prille relatie met haar broer. Klinkt gek, maar in onze vriendenkring werkt het wel. Zolang er geen sprake is van zwartmakerij, geroddel of overspel, vind ik vriendschap na een relatiebreuk zelfs heel logisch. Uiteindelijk vond je elkaar voordien toch ook heel leuk, dus waarom zou die band plots verdwijnen omdat je geen match was op liefdesvlak? Zolang iedereen maar gewoon duidelijk en eerlijk is.’

‘Ondertussen ben ik al vijf jaar heel gelukkig in een nieuwe relatie en hebben we samen ons eerste kindje, maar ik heb als twintiger heel veel moeite gehad met mijn toenmalige relatiebreuk. We gingen op een vriendschappelijke manier uit elkaar, en dat was voor ons een reden om contact te blijven houden. We gingen regelmatig uit eten, zaten op dezelfde sportschool en hebben zelfs nog een verre reis gemaakt als travel buddies. Aanvankelijk leek het alsof we erin geslaagd waren. Tenminste, tot ik aan mezelf durfde toe te geven dat ik door die vriendschap bleef hopen dat hij opnieuw voor me zou vallen en zou beseffen dat hij gelukkiger was met mij. Die hoop maakte me emotioneel kapot. Voorgoed met hem breken was de zwaarste beslissing die ik ooit nam, maar die zorgde er wel voor dat ik me weer leerde open te stellen voor een nieuwe relatie.’

‘Geloof het of niet, maar volgende maand trouw ik met de ex-vriend van mijn beste vriendin. Toen we als studenten op kot zaten, waren zij een koppel. Op die leeftijd verander je echter nog zo veel dat het niet gek is dat jonge koppels zonder problemen en op een vriendschappelijke manier uit elkaar gaan. Dat ik daarna verliefd werd op hem, vond mijn beste vriendin dan ook niet raar. Ze voelde aan dat wij een veel betere match waren. Uiteraard heb ik er wel eerst met haar over gesproken en gepolst of zij het wel oké zou vinden als ik met hem ging daten. Vier jaar later zijn we dus verloofd en zal mijn beste vriendin als mijn getuige haar handtekening in ons trouwboekje zetten.’

‘Zo’n tiental jaar geleden waren relatiebreuken een pak duidelijker: de liefde was op en je ging elk je eigen weg. Tenzij je bij vrienden actief op zoek ging naar een update over het leven van je ex, wist je van niets. In tijden van Facebook en Instagram is dat veel moeilijker geworden. Toen mijn ex-vriend en ik na zeven jaar uit elkaar gingen en vooral hij het daar heel moeilijk mee had, riep dat ook bij mij heel wat vragen op. Was het niet te respectloos om foto’s te posten waarop ik gelukkig leek? Wat als ik een nieuwe man leerde kennen en hij op mijn profiel zou verschijnen? Die vragen bleken niet onterecht. Voor mijn ex was zelfs een Facebookvriendschap te confronterend. Hoewel we liefdevol uit elkaar waren gegaan en ik nog steeds een erg hechte band heb met zijn zus, verwijderde hij me als vriend. Dat bracht voor ons allebei een soort van rust. Ik zat niet langer met het schuldgevoel en hij werd niet meer geconfronteerd met het feit dat ik ook gelukkig was zonder hem. Toen ik een dik halfjaar later zelf gedumpt werd na een korte, passionele romance, begreep ik plots heel goed waarom dat beter was. Elke dag geconfronteerd worden met de persoon die je hart brak, is verschrikkelijk. Het houdt echt je hele verwerkingsproces tegen. Voor mij werkt uit het oog, uit het hart toch het best, zelfs op digitaal vlak.’

‘Na ruim acht jaar maakte ik erg onverwacht een einde aan de relatie met mijn vriend. Ook voor mij was dat een plotse beslissing. Pas na de aankoop van ons huis besefte ik dat ik niet langer gelukkig was. Ik had het gevoel dat ik mezelf niet meer was of durfde te zijn in onze relatie. Na een lange emotionele strijd met mezelf wist ik dat alleen een relatiebreuk dat probleem voor mij kon oplossen. Dat nam echter niet weg dat ik mijn ex nog steeds heel graag zag. Het deed me pijn om zijn hart te breken en bovendien kampte ik met een enorm schuldgevoel. Daardoor kon ik hem niet goed loslaten. Anderzijds wilde ik hem niet belasten door contact te blijven houden. Het was en is nog steeds mijn droom om vrienden te worden, omdat hij een van de geweldigste mensen blijft die ik ooit ontmoette, maar ik snap perfect dat het voor hem niet zo makkelijk is. Ook vind ik het moeilijk om in te schatten hoe hij zich nu voelt en lukt het me na maanden nog steeds niet om daar met hem over te praten. Zolang dat niet kan, is een vriendschap niet mogelijk. Toch zal mijn liefde voor hem niet snel verdwijnen en zal ik er altijd zijn als hij me nodig heeft. Ik ben ervan overtuigd dat hij dat weet. Misschien komt er een dag waarop hij klaar is voor vriendschap. Als dat niet zo is, wil ik dat hij gelukkig wordt. Dat zou de mooiste vorm van troost zijn.’

‘Mijn ex en ik slaagden erin om vrienden te blijven na onze breuk. Zes jaar relatie gooi je tenslotte niet zomaar overboord. We waren niet superclose, maar gingen regelmatig iets drinken en trokken op met dezelfde gezamenlijke vrienden. Pas toen hij een nieuwe relatie kreeg, liep het spaak. Niet omdat ik jaloers was of omdat hij uit respect voor zijn vriendin onze band verbrak, maar omdat ik het gevoel had dat zijn nieuwe vriendin niet comfortabel was met de situatie. Uit pure vriendschap voor mijn ex heb ik toen besloten afstand te nemen, zodat zijn nieuwe relatie de kansen kreeg die ze verdiende. Ook dat is vriendschap na de breuk.’