Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Instagram @julievandensteen

'Ik weet dat ik nooit de presentatrice zal zijn die vijftig kilo weegt en in een strakke glitterjurk op het podium staat, en da's oké.'

Julie Van den Steen: ‘Ik dacht vroeger dat mensen me mooier en leuker vonden als ik mager was’

Herlinde Matthys
Herlinde Matthys Webjournalist


Jezelf graag zien is niet altijd makkelijk. Presentatrice Julie Van den Steen (28) kan er van meespreken. ‘Ik dacht dat mensen me mooier en leuker vonden als ik magerder was’, aldus Julie. ‘Dat heb ik gelukkig uit mijn hoofd kunnen zetten, want toen ik tien kilo minder woog, voelde ik me tien keer zo slecht als nu.’


Je kan Julie Van den Steen elke vrijdagavond aan het werk zien in de jury van het nieuwe VTM-programma ‘The Masked Singer‘. Ze draaide ook drie weken lang mee als verpleegkundige in een ziekenhuis voor ‘Een Echte Job‘ dat elke woensdagavond wordt uitgezonden op diezelfde zender. Verder was ze jarenlang te horen op MNM aan de zijde van Peter Van de Veire tijdens de ochtendshow. Op professioneel vlak loopt alles op rolletjes voor de Gentse, maar op privévlak had ze een iets hobbeliger parcours. ‘Ik ben lang heel streng geweest voor mezelf’, aldus Julie. ‘Door ouder te worden, accepteer ik meer hoe ik eruitzie.’



Vanwaar kwam dat slechte zelfbeeld bij jou eigenlijk? 

‘Dat ontstond heel vroeg bij mij. Ik schreef toen ik tien jaar was al in mijn dagboek dat ik mezelf dik en lelijk vond. Ik kreeg op jonge leeftijd al een serieuze groeispurt waardoor ik heupen en borsten kreeg, terwijl in mijn klas enkel maar magere meisjes zaten. Ik werd daar op school dan ook mee gepest, waardoor ik begon te geloven dat ik niet mooi was. In de modebladen, toen was er nog geen sociale media, en op televisie zag ik ook alleen maar magere modellen en actrices. Daardoor dacht ik letterlijk dat er iets mis was met mij omdat ik er anders uitzag en daar ook nog eens mee werd uitgelachen.’

Je had een tijdje een moeilijke relatie met eten en je gewicht. Heb je het daar nog steeds lastig mee?

‘Dat is verbeterd. Als ik stress heb of me niet goed in mijn vel voel, dan krijg ik niks door mijn keel. Er waren vroeger periodes dat ik het ontzettend druk had op het werk waardoor ik afviel en het feit dat mensen me op die momenten er altijd op wezen dat ik er keigoed uitzag, zorgde ervoor dat ik nog minder wilde eten. Op den duur dacht ik als ik magerder was, dat ik mooier was en dat de mensen me leuker vonden. Dat beeld heb ik gelukkig uit mijn hoofd gekregen, want toen ik tien kilo minder woog, voelde ik me eigenlijk tien keer zo slecht als nu. Ik was met niks anders bezig dan vermageren. Nu ik dit heb losgelaten, heb ik plots veel meer ruimte in mijn hoofd en is mijn leven aangenamer. Ik krijg nu ook vaak te horen dat ik meer straal en er gelukkiger uitzie.’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."


Dat is fijn om te horen! Hoe heb je die knop kunnen omdraaien?

Ik ga elke week naar een psycholoog om te praten over wat er de afgelopen dagen allemaal gebeurde. Ik noem dat een mentale coach voor mijn hoofd, zoals anderen naar een fitnesscoach gaan om aan hun lichaam te werken. Ik praat hier ook eerlijk over met vrienden en familie. In het begin moest ik daarvoor een bepaalde schaamte overwinnen, maar ondertussen is dat totaal geen taboe meer. Verder las ik heel veel boeken. Zo heb ik bijvoorbeeld een halt kunnen toeroepen aan mijn cravings. Ik at vroeger chocolade als ik me ongelukkig voelde. Door me daarin te verdiepen, kwam ik te weten dat dit een vorm van emotioneel eten is en doe ik dit nu niet meer. Ik eet natuurlijk wel nog chocolade, maar enkel als ik daar zin in heb en niet om me blij te maken.’

Betekent dit dat je nu elke dag met een glimlach naar jezelf kijkt in de spiegel?

‘Er is toch nog wat werk aan de winkel, maar het gaat de goede kant op. Ik keek jarenlang in de spiegel en ik zag enkel wat niet goed was. Nu probeer ik dat omgekeerd aan te pakken en som ik, soms luidop, op wat ik wél goed vind. Ik probeer me op de goede en de positieve aspecten van mezelf te focussen, zowel uiterlijk als innerlijk. Ik besef ook eindelijk dat ik nooit gelukkig ga worden als ik me alleen maar baseer op wat ik in de spiegel zie. Daarom haal ik mijn geluk meer uit mijn relaties met vrienden, familie en mijn schattige hondje.’

https://www.instagram.com/p/B7agofTl23e/

Je draait nu al enkele jaren mee in de showbizzwereld. Wordt er daar van je verwacht dat je binnen een bepaald keurslijf past?

‘Als ik op tv verschijn, wil ik zelf inspraak hebben over mijn haar, make-up en kleding. Ik merkte in het begin van mijn carrière dat er toch meer werd opgelegd wat ik moest dragen of hoe ik eruitzag. Maar op den duur besefte ik dat het míjn hoofd is en dat ik me goed wil voelen bij hoe ik op tv kom, dus ik leerde wel meer op mijn strepen staan. Ik weet dat ik nooit de presentatrice zal zijn die vijftig kilo weegt en in een strakke glitterjurk op het podium staat, en da’s oké.’

Snap je dat sommige mensen denken dat jij met je goede looks niet moet klagen over je uiterlijk?

‘Ik krijg die reactie vaak als ik zeg dat ik onzeker ben over mijn uiterlijk. Maar als ik mij zo voel, dan heb ik toch het recht om daarover te spreken. Het is niet omdat ik er volgens sommigen goed uitzie, dat ik me daarom niet slecht zou mogen voelen. Kendall Jenner of Bella Hadid zitten ongetwijfeld ook weleens slecht in hun vel, mogen zij zich dan niet zo voelen omdat ze maatje 32 hebben en er perfect uitzien? Neen, we zijn allemaal mensen die zich eens slecht voelen. Niet dat ik me vergelijk met modellen en sterren als hen, maar je snap het wel.’

Het pesten van vroeger in de klas verschuift door de sociale media naar de online wereld. Krijg jij daar soms negatieve reacties?

‘Toen ik in het begin bij MNM begon, gebeurde dat heel vaak. Nu valt dat goed mee. Ik krijg 90 % positieve reacties op wat ik doe of hoe ik eruitzie en toch nog 10 % die me slecht doen voelen over mezelf. Die mensen beseffen niet dat wij ook mensen zijn en gekwetst kunnen worden.’

https://www.instagram.com/p/B2rkOzuixZI/

Raakt die commentaar je nog na al die jaren? 

‘Ik heb sowieso wel een olifantenvel gekweekt. Maar op slechte dagen komt zo’n gemene reactie wel hard aan. Gelukkig heb ik nu de goede reflex om daar onmiddellijk met een vriendin over te praten of even met mijn mama te bellen, zodat ik dit snel van me kan afzetten. Het is logisch dat niet iedereen mij leuk vindt hé, maar je hoeft dat niet direct te verkondigen onder mijn foto.’

Reageer je daar soms op?

‘Vroeger deed ik dit veel, maar dan vestigde ik daar enkel nog meer aandacht op. Die discussies gingen dan soms eindeloos lang door en daar had ik ook geen zin in. Je hebt trouwens geen vat op die mensen, want ze hebben toch al een verkeerd beeld van jou in hun hoofd. Nu laat ik het gewoon passeren. Ik antwoord enkel op privéberichten van jongeren die mijn raad of hulp vragen.’

Gebeurt dat vaak?

‘Enorm! Ik ben volgens sommigen door de jaren heen een rolmodel geworden, terwijl dat nooit mijn bedoeling was. Maar als ik dit dan tóch ben voor mensen, dan wil ik wel het soort voorbeeld zijn waar ik zelf nood aan had toen ik jong was. Ik probeer dat ook door te trekken in de content die in online post.’

Vertel.

‘Ik zet af en toe foto’s zonder make-up online omdat ik het goed vind als we ook op sociale media wat meer ons echte zelf durven tonen. Ik merk dat er het laatste jaar meer wordt gefocust op body positivity. Al ken ik helaas ook mensen die daar online mee uitpakken, maar in real life maaltijden overslaan om er slanker uit te zien. Voor velen is het een hype en da’s jammer, want ik ben een grote voorstander van authenticiteit. Daarom volg ik bijvoorbeeld Paulien Riemis en Vivian Hoorn op Instagram. Zij hebben een prachtig, maar normaal lichaam. En zo zijn er gelukkig nog voorbeelden. Hun foto’s kunnen me echt beter doen voelen op dagen dat ik slecht in mijn vel zit. Dan heb ik niet meer het gevoel dat ik abnormaal ben omdat ik geen maatje 34 heb. Dat zouden we moeten doortrekken in de hele media: meer diversiteit op alle vlakken. Dat zou zo een goed effect hebben op het zelfbeeld van meisjes en jongens die opgroeien. Zij gaan zich comfortabeler voelen in hun eigen vel als ze zichzelf ook gerepresenteerd zien op tv, in de boekjes en de media in het algemeen.’

Heb je tot slot nog enkele self-love-tips?

‘Jezelf rust gunnen, dat vind ik belangrijk. Plan, net zoals je vergaderingen of andere afspraken, ook je rustmomenten in. Ik hou echt tijd vrij in mijn dag om op mezelf te zijn, met mijn hond te wandelen, rustig wakker te worden en te ontbijten. Verder gebruik ik ook een piekerschriftje waar ik al mijn gedachten in neerpen als ik niet kan slapen. Dat ligt op mij nachtkastje en als ik het op papier zet, dan kan ik het letterlijk uit mijn hoofd zetten. Ik plak ook kleefnotities op sommige spiegels in mijn appartement met daarop een lieve boodschap voor mezelf.’

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '