COLUMN: ‘Mijn lief, zo ontdekte ik onlangs, is een saunamens’

Je hebt twee soorten mensen: saunamensen en de rest van de bevolking. Mijn lief, zo ontdekte ik onlangs, behoort tot die eerste categorie.

Het begon toen hij een tijd geleden subtiel liet vallen hoe ‘ontspannend’ de sauna wel niet is, om over gezond nog maar te zwijgen! Nu kunnen mijn poriën van tijd tot tijd best een ontstoppingsbeurt gebruiken, maar het liefst van al ga ik daarvoor niet full frontal in bijzijn van total strangers. Dat heeft niets met preutsheid en alles met een jeugdtrauma te maken. Op mijn veertiende sleepte mijn moeder me namelijk mee naar een Turks bad tijdens een familievakantie in Bodrum. Memo aan alle ouders: de puberteit – ook bekend als de periode waarin je de kunst van het blind omkleden onder een handdoek perfectioneert – is niet het ideale moment voor een eerste saunabezoek.

Soit. Na een week lang hinten vroeg mijn lief, zich onbewust van bovenstaand drama, mij officieel op saunadate. Ik hoor je denken: je kon toch nee zeggen?, maar dan vergeet je dat ik hem onlangs nog mee heb gesleurd naar een parenclub voor een Flairartikel. Bovendien zijn saunamensen de jehova’s van de wellnesswereld: ze rusten niet voor wij, puriteinse niet-saunagangers, óók hete eucalyptusdamp zitten in te ademen op een houten bankje. Onder de hashtag yolo besloot ik dus water bij de wijn te doen en in te tekenen op een afterwork zweetsessie en plein public.

 

Saunamensen zijn de jehova’s van de wellnesswereld: ze rusten niet voor wij, puriteinse niet-saunagangers, óók hete eucalyptusdamp zitten in te ademen op een houten bankje.

Mijn collega’s staken me nog snel een hart onder de riem met hun eigen horrorverhalen. Vooral de bemoedigende uitspraken ‘Mij krijgen ze daar voor geen geld naartoe’ en ‘Ik zat ooit naakt vast in een jacuzzi met de helft van de nationale voetbalbeloften’ bleven mij bij.

Om vier uur ging ik een laatste keer naar het toilet om te checken of alles er toonbaar uitzag down under – de eerste indruk is vast ook in de sauna bepalend – en daar was ik getuige van een klein mirakel. Mijn lief ontving meteen een verdacht opgewekt sms’je: ‘Heláás die tijd van de maand! De sauna zal voor een andere keer zijn! Zo jammer!’
 

Saved by de baarmoeder, dus. Of toch uitstel van executie. Het ultieme vrouwenexcuus kan je namelijk maar eens per maand gebruiken. En saunamensen hebben geduld.

Vorige week Catherine's eerste hilarisch en legendarisch column gemist? Geen probleem, hier heb je het.