'Moet ik niet dringend ook een lijstje maken met dingen die ik nog graag wil doen?'
COLUMN: ‘In het slechtste geval ben ik al halverwege mijn leven’
Liefste lezeressen,
Plotseling zaten we op de begrafenis van de papa van een van onze beste vriendinnen. Dat was even slikken. Haar papa was amper 67 geworden. In mijn hoofd werden mensen dezer dagen gemakkelijk 80. Het verbaasde ook de vrienden van zijn toneelvereniging. Wie ging nu de tribune opzetten? Tijdens een staande ovatie voor de overleden tribunebouwer van de vereniging zochten de andere leden vertwijfeld steun bij elkaar. Het kan zomaar gedaan zijn.
Moet ik niet dringend ook een lijstje maken met dingen die ik nog graag wil doen?
Het doet je nadenken. In het slechtste geval ben ik al halverwege mijn leven. En ik ben nog maar 32. Hoe gek is dat? En wat wil ik dan nog doen met de tweede helft van mijn bestaan op deze planeet? Het verklaart misschien het grote succes van de bucketlistboeken. Moet ik niet dringend ook een lijstje maken met dingen die ik nog graag wil doen? En ook dacht ik: wat wil ik nog samen met mijn ouders doen? In mijn hoofd zijn die er voor altijd, maar de realiteit is anders. De boosheid over het plotse heengaan van hun geliefde was voelbaar bij onze vrienden, hun familie, de mensen van de toneelvereniging. Er stond nog zoveel op de bucketlist. Je mag er duidelijk niet mee wachten.
Volg Frederik ook op Twitter en Instagram.
Lees ook de andere columns van onze hoofdredacteur:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
