Catherine houdt van hotelbedden, gekke zonnebrillen en ketchup. Ze vindt zichzelf een simpel meisje, maar haar omgeving is het daar niet altijd mee eens.
Vrouwenbladen staan vol met lijstjes die je vertellen wanneer je relatie 'serieus' is. Zo las ik pas in een willekeurige Amerikaanse glossy dat het menens is wanneer je 1) je ochtendroutine begint af te stellen op die van je significant other en 8) Facebook besluit te verrijken met gezamenlijke profielfoto's. Nu bestaat míjn ochtendroutine er doorgaans in nog tien keer op snooze te drukken terwijl mijn lief al lang de deur uit is en doet het idee van een profile pic in tandem ons beiden een beetje braken.
Mocht ik zo'n lijstje schrijven, dan zouden er totaal andere dingen instaan:
4 random tekenen dat je relatie for real is
1) Jullie delen een Netflix-account en één blik is genoeg om te weten dat het een Just Eat-avond wordt.
2) Als je lief op café/tijdens een familiefeest vastzit in een dodelijk gesprek, spot je dat van ver en snel je onmiddellijk te hulp met een pint/super dringende vraag.
3) Je weet wanneer de ander na een lange dag werken nood heeft aan een deugddoende nekmassage, en durft rechtuit te zeggen dat hij/zij zichzelf kan masseren. Jouw dag was ook vermoeiend.
4) Jullie hebben een liedje. Je weet wel, dat ene nummer waarbij je altijd aan hem/haar moet denken en dat je vervult met gevoelens die je enkel kent uit Disney-films.
Zelf kan ik alle hokjes afvinken behalve dat laatste. Ons liedje is nog steeds voortvluchtig. Ik opperde ooit Turn Down for What van Lil Jon, maar mijn lief was geen fan. Hij stelde daarop iets van Beach House voor, maar de tekst bleek na enig opzoekingswerk nogal suïcidaal. 'She spit on you and made your bloody nose more bloody' is niet bepaald openingsdansmateriaal.
We hebben nog geen liedje. Ik opperde ooit Turn Down For What van Lil John, maar mijn lief was geen fan.
Uiteindelijk werd mijn drang naar een soundtrack bij onze relatie zo erg dat ik krampachtig semi-romantische nummers begon op te lijsten die we ooit in de auto gehoord hadden. Ondertussen was mijn lief aan de andere kant van Antwerpen druk boxen en een stereo aan het inpakken. We gaan namelijk samenwonen – liedje of geen liedje – en zijn favoriete bezittingen maken als eerste de oversteek. 'Ik heb al een playlist gemaakt', sms'te hij, 'voor wanneer straks alles aangesloten is.' Bleek dat we niet één nummer hebben, maar een hele lijst. Van een jazzplaatje dat hij ooit aan mij gegeven had tot die ene Drake-song waarmee we een heel weekend in ons hoofd zaten. Niet romantisch of serieus, maar wel van ons. Nu alleen die gemeenschappelijke profielfoto nog.
