Catherine schrijft haar column voor het eerst met een kater...
COLUMN: ‘Als je je schoen om middernacht kwijtspeelt, ben je gewoon dronken’
Als je denkt dat elke week een column uit je mouw schudden moeilijk is, moet je dat maar eens proberen met een kater. Migraine, een woestijndroge mond en een vorm van den trak die Zatte René uit Jambers het nakijken geeft, zijn niet bepaald bevorderlijk voor het denkvermogen, maar hey, ik doe mijn best!
De oorzaak voor mijn huidige miserie? Het feestje van een niet nader genoemd Vlaams blogazine dat gisteren in Gent plaatsvond. ‘Feestje’ is eigenlijk een understatement. Het evenement vond plaats in een kerk met draaitafels op het altaar, biechthokjes omgevormd tot selfie booths en de hele avond lang gratis miswijn. Echt iedereen was er: BV’s, modellen, ontwerpers, PR people, stylisten, bloggers en mensen die je kent van Snapchat. Mijn eigen #girlsquad, om het op z’n Taylor Swifts te zeggen, bestond uit vriendin E., moderedactrice voor een upscale damesblad, vriendin I., werkzaam bij een Vlaamse kwaliteitskrant, en Stijn. Stijn is celebrity hairdresser en de voornamen van celebrity hairdressers kort je nooit af.
Vóór we op het feest arriveerden, hadden alle vrouwen een kleine kleerkastcrisis doorstaan. I. kwam recht streeks van haar werk en moest diep in de autokoffer duiken om nog een paar hakken en rode lipstick op te vissen. E. had speciaal voor de party een outfit op Etsy besteld, maar die zat twee dagen op voorhand nog steeds vast in Düsseldorf. Uiteindelijk kwam de paarse vintage jurk nét op tijd aan om bij een glittertulband en gouden Chanel-schoenen gevoegd te worden. ‘Waarzegster Chic’, dixit E., en Stijn noemde haar de rest van de avond Esmeralda. Ikzelf had weer niets om aan te doen en koos uitein delijk voor een Zarajurk en een paar zilverkleurige Prada-sandalen die ik ooit had gekocht om met E. naar het casino in Knokke te gaan.
Het leven is geen sprookje en als je je schoen om middernacht kwijtspeelt, ben je gewoon dronken.
Het feest zelf was een opeenvolging van geproost, gesocialize en welgemeende luchtkussen. Een greep uit de vaakst gehoorde uitspraken: ‘OMG, hoe goed zie jij eruit?’, ‘Echt véél te lang geleden!’ en ‘Voor mij nog een cava.’ Mijn persoonlijke hoogtepunt moet hebben plaatsgevonden toen ik een ruige man met baard beschonken vroeg of hij soms blogger of fotograaf was. Bleek dat het om de gitarist ging van die ene fashionable metalband uit Kortrijk waar mijn lief zo’n fan van is.
Conclusie: het leven is geen sprookje en als je je schoen om middernacht kwijtspeelt, ben je gewoon dronken. Als je om 2 uur thuiskomt met je Pradahakken in de hand, een halve kilo cavaglasscherven aan elke zool, vast ook. De volgende keer drink ik water.
Lees alle columns van Catherine op flair.be/columncatherine.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier