Mei is pridemaand in België. Twaalf trotse ambassadeurs uit de lgbtqia+-gemeenschap hingen vorige week de regenboogvlag uit. Vincent – hij/hem – vertelt over zijn niet zo rooskleurige ervaring met transitie.
‘Als baby werd ik geboren in het lichaam van een vrouw. Ik ben dus transgender. Persoonlijk heb ik het nare gevoel dat daar tegenwoordig alleen “hoera!-verhalen” over mogen verschijnen. Nochtans was mijn transitie niet altijd rozengeur en maneschijn. Het voelt soms alsof transities geprofileerd worden als een modeverschijnsel en bovendien in 1-2-3 afgerond lijken te zijn. Jammer genoeg was de werkelijkheid anders voor mij.
Hoewel ik nu over het algemeen gelukkiger ben, heb ik gedurende mijn transitie heel wat tegenslagen gekend: het verlies van mijn job, het afspringen van mijn relatie, ingrepen waarover ik niet tevreden ben, een financiële kater en alle mentale gevolgen die daaruit voortvloeien. De mooie verhalen van een transitie vol vreugde en geluk vond ik op voorhand overal, maar ik had vóór dit proces ook graag de keerzijde van de medaille gekend.
Om anderen het hele verhaal te tonen, besloot ik er een boek over te schrijven: “Transgewijs, een transitie zonder happy end“. Ook dat is een belangrijke boodschap: we hoeven de iets minder fraaie kant met al zijn gebreken niet uit de weg te gaan.’
