'Ik zal nooit de meest opgeruimde persoon worden, maar ik geloof nu al dat deze challenge een blijvend effect zal hebben op mij.'
UITGETEST: Eline waagt zich aan de tweede week van de Minimalism Challenge
105 dingen. Dat is wat ik na twee weken heb weggegooid of -gegeven dankzij de Minimalism Challenge, een uitdaging waarbij je op de eerste dag van de maand één ding weggooit, op de tweede dag twee spulletjes en zo tot dag 30 met 30 dingen. Vorige week las je een verslag van de eerste zeven dagen ontspullen, hier vertel ik wat er deze week aan moest geloven.
Niet weggooien, maar wegdoen
Bij het begin van deze tweede week besluit ik mijn tactiek aan te passen. De dingen die zonder schuldgevoel de vuilbak in kunnen, worden schaarser, maar ik heb wel nog veel spullen die ik wil weggeven. Het is niet omdat ik het niet meer kan gebruiken dat een ander er niet blij mee zou zijn, toch? Dus maak ik een zak voor de kringloopwinkel en bedenk ik andere manieren om dingen weg te doen zonder ze te verspillen. Daarnaast spaar ik deze week geen enkele plek. De keukenkasten, de badkamer en zelfs de kleerkast: overal zoek en vind ik.
DAG 8: vijf mokken, een koffiefilter, een pastameter en een hipsterbokaal
Het eerste wat in de zak voor de kringloopwinkel gaat, zijn vijf mokken die mijn vorige huisgenote achterliet. Hun kakofonische kleuren en figuurtjes werken mij danig op de zenuwen telkens ik ze zie staan in de kast. We gebruiken de tassen ook nooit, dus ze gaan eruit. Koffie drinken we van een koffieapparaat, dus de filter hebben we evenmin nodig. Een pastameter is, als je’t mij vraagt, het dwaaste toestel op deze aardbol – is er íemand die zo weinig pasta maakt voor een persoon? – en de tijd van de hipsterbokalen is allang voorbij.
DAG 9: lelijke borden
Op dag 9 speel ik een beetje vals. Ik stuur negen schreeuwerige borden terug naar de jaren 70 – lees: ik stop ze in de zak voor de kringloopwinkel – om ze vervolgens te vervangen door nieuwe, mooiere exemplaren. Shoppen is niet echt ontspullen, maar het feit dat deze gedrochten en de lelijke mokken van daarnet weg zijn en onze keukenkast er nu veel meer als een mooi geheel uitziet, zorgt er wel voor dat ik me niet langer erger telkens ik de kast opendoe. Meer rust en minder stress: dat was toch net het doel van de challenge, nee?
DAG 9
Dit is hoe de keukenkast er nu uitziet. Rustgevend, toch?
DAG 10: drie pannen, een kapotte smartphone, een kapotte brillendoos, twee boeken en drie papiertjes voor de papiermand
Wie heeft er thuis geen kapotte smartphone liggen? Het exemplaar dat ik terugvond valt bijna in duizend stukjes uiteen – hij viel uit m’n achterzak toen ik aan het fietsen was – en toch heb ik ‘m nog, gewoon omdat ik niet weet waar je een gsm weggooit. Een snelle Google-zoektocht leert me dat er hiervoor Recupelpunten zijn en dat er eentje is in mijn plaatselijke supermarkt. De drie pannen staan vol krassen, wat erg ongezond zou zijn. De brillendoos is gewoon kapot, waardoor ik ze allang niet meer gebruik. De boeken gaan in de zak voor de kringloopwinkel.
Mag ik toch even wijzen op een klein voordeel van mijn verzamelwoede? Ik liet zo’n twee jaar geleden foto’s afdrukken via een app, waar ik achteraf super tevreden over was. Enkele weken geleden bedacht ik me dat ik genoeg foto’s heb om ze nog eens te laten afdrukken, maar de app stond niet meer op mijn smartphone en ik vond de naam niet terug. Tot ik voor deze challenge in een lade van de televisiekast keek en zag dat ik de envelop van die foto’s gewoon had bijgehouden om de naam niet te vergeten! Alleen spijtig dat ik dan weer vergeten was dat ik dat had gedaan... Anyhow, ik heb de app opnieuw gedownload en de envelop in de vuilbak gegooid.
DAG 11: kleren en kapotte sokken
Ze moest er ooit aan geloven: de kleerkast. Helaas heb ik vorige zomer veel kleren verkocht op een rommelmarkt, waardoor er nu weinig te rapen valt. Maar ik heb wel wat truien liggen die ik enkel nog binnenshuis draag en waar een ander waarschijnlijk meer plezier – of gewoon warmte – aan zal hebben. Bovendien vroeg mijn mama me een tijdje geleden of ik warme kleren had om aan minder bedeelde kinderen op haar school te geven, waarvoor ik de knoop wat sneller doorhak. Daarnaast gooi ik nog een paar kapotte sportsokjes, een gescheurde panty en twee slips, die ik nooit draag omdat ze zo verschrikkelijk slecht zitten, in de vuilbak.
DAG 12: gekregen spulletjes
In mijn slaapkamer vind ik een zak met spulletjes die ik kreeg via het werk en waar ik nooit iets mee doe. Daarvoor is deze challenge heel goed: om je dat kleine duwtje te geven om spullen die je niet gebruikt weg te doen, in plaats van het probleem uit luiheid letterlijk in een klein hoekje van je kamer te duwen. Alles gaat in de zak voor de kringloopwinkel, behalve het metalen spulletje rechtsonder. Ik heb geen flauw idee wat het is, dus het gaat de vuilbak in.
DAG 13: zonnecrèmes, zonnecrèmes en zonnecrèmes
De volgende kamer die ik aanval is de badkamer. Want ook daar valt wel wat te rapen. Lege verpakkingen van shower foam en conditioner die ik gewoon in de douche laat staan, bijvoorbeeld. Maar de meerderheid van de 13 dingen die ik vind, zijn zonnecrèmes. Ik ben een fervent smeerder in de zomer, vooral op reis. Zonnecrème mag je eigenlijk maar een jaar gebruiken, dus koop ik voor de zekerheid bijna altijd een nieuwe bus wanneer ik op vakantie ga. Tel daar nog enkele via het werk gekregen zonnecrèmes bij en je hebt een flinke verzameling. Aangezien ik bijna op reis ga en sowieso weer een nieuwe zonnecrème ga kopen, besluit ik alle exemplaren die er nog staan gewoon weg te gooien. Vanaf nu schrijf ik de datum waarop de zonnecrème geopend werd op de verpakking, zodat ik geen goede crème meer verspil maar ook geen vervallen product smeer. Georganiseerd van mij, niet?
DAG 14: Flairs à volonté
Zondag is rustdag, dus maak ik het mij gemakkelijk. Uit mijn enorme verzameling tijdschriften, waarvan negentig procent Flairs, neem ik 14 exemplaren die bij het papier gaan. Aan mijn tijdschriftenbakje te zien (volgende foto), kan ik die stap nog wel een paar keer herhalen.
Tijdschriften
[td_smart_list_end]
Besluit na twee weken
Ik zal nooit de meest georganiseerde of opgeruimde persoon zijn, maar ik geloof wel dat deze challenge een blijvend effect zal hebben op mij. Ik maak sneller de klik om iets weg te gooien in plaats van het gewoon ergens weg te leggen, omdat ik de voordelen van minder rommel opmerk. Al is het maar dat ik aan ons keukentafeltje kan eten zonder eerst een hele stapel papieren aan de kant te leggen. Bovendien voelt het goed om weg te geven. De meesten onder ons hebben eindeloos veel spullen die ze niet gebruiken en waar een ander wel iets aan heeft, dus waarom eraan vasthouden? De Minimalism Challenge is een heel goede methode om eindelijk de stap te zetten en een grote opruim te houden.
Alleen lopen de aantallen in de derde week van de Minimalism Challenge wel flink op: ik zou in een week 126 dingen moeten wegdoen, wat meer is dan ik in de eerste twee weken samen verzamelde. Heel benieuwd of dat me nog lukt...
Meer opruimtips:
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
