Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Pexels

'Vooral op relationeel en professioneel vlak blijk ik erg veel te hebben om dankbaar voor te zijn.'

UITGETEST: word je van een dankbaarheidsdagboek bijhouden écht gelukkiger?

Catherine Kosters

Gelukkig zijn, dat kan je naar het schijnt leren. Schrijven helpt daarbij. Het ouderwetse dagboek heet tegenwoordig gratitude journal en zou de snelste weg zijn richting existentieel welzijn. Redactrice Catherine hield een maand lang bij waarvoor ze dankbaar is en werd bíjna een beter mens.


Als kind hield ik een dagboek bij. Ik schreef elke avond braaf op welke avonturen ik beleefd had, met welke vriendinnetjes ik ruzie had en op welke jongen van de klas ik een geheime crush had. Er zaten maar vier jongens in onze klas, dus ik roteerde zo’n beetje. Om de paar jaar scheurde ik de meest beschamende pagina ’s uit mijn schriftje en begon ik met een schone lei. Dat proces herhaalde zich tot ik op een dag besloot dat ik te oud was voor een dagboek en het hele ding de papierbak in pleurde, tot grote spijt van mijn ondertussen 31-jarige zelf. Dezer dagen leg ik mijn leven vast in professionele schrijfsels en minder professionele Instagramposts. Leuk, maar van likes en deadlinestress word je niet bepaald gelukkiger. Van een dankbaarheidsdagboek wél, of dat is alleszins de bedoeling.

Count your blessings


Of je nu spreekt over een gratitude, happiness of positivity journal, het principe blijft hetzelfde: je schrijft elke dag op wat je dankbaar of gelukkig maakt, om zo stil te staan bij al het moois dat het leven te bieden heeft. Het concept is niet nieuw, denk maar aan het Engelstalige spreekwoord ‘Count your blessings’, de titel van een christelijke hymne uit 1897. Ook toen wisten ze al dat geluk – net als liefde – een werkwoord is. Dat vindt ook prof. dr. Mia Leijssen, hoogleraar in de klinische psychologie en psychotherapie. Als welzijnsconsulent leert ze mensen gelukkig te zijn: ‘Ik combineer bevindingen uit de positieve psychologie met het existentiële gedachtegoed dat onderzoekt wat er eigen is aan mens-zijn. Het belangrijkste uitgangspunt is dat een mensenleven niet gekenmerkt wordt door geluk en gemak, maar door tegenslagen en beperkingen. De kunst bestaat erin op een positieve manier om te gaan met die moeilijke omstandigheden.

Het blijkt moeilijk. Ik ben van het type ‘glas halfvol’, dus opschrijven wat me gelukkig maakt, lijkt nogal overbodig.


Prof. dr. Leijssen ziet geluk als een vaardigheid die aangescherpt kan worden met de juiste tools. Het dankbaarheidsdagboek is er daar een van. ‘Door op te schrijven wat goed gaat in ons leven, worden we ons meer bewust van onze zegeningen, en dat heeft een positief effect’, licht ze toe. ‘Iets dat we vanzelfsprekend zijn gaan vinden, waarderen we niet meer.’

Dankbaarheid voor dummy’s


Het mooie aan een dankbaarheidsboekje is de eenvoud. Al wat je nodig hebt, is een schrift of computerdocument – voor de digital natives – en tien minuutjes tijd. Wie houdt van lijstjes, kan met bullet points werken. Wie houdt van bullet journals, kan zijn dagboek naar hartenlust versieren. In de boekhandel en online vind je bovendien een ruim aanbod aan kant-en-klare exemplaren. Geluk is niet te koop, maar een geluksdagboek is dat wél. In Een dagboek vol geluk kan je bijvoorbeeld een jaar lang je dagelijkse portie dankbaarheid noteren. Auteur Leo Bormans geeft doorheen het boek bovendien 250 concrete tips om gelukkiger te leven. Bormans schreef ook de internationale bestseller The World Book of Happiness, waarin honderd professoren uit vijftig landen in duizend woorden samenvatten wat we weten over geluk. Voor ik aan mijn eigen dagboek begin, lees ik eerst zijn advies:

  • Schrijf vooral kleine details op.
  • Concentreer je niet alleen op wat je ziet, maar ook op je andere zintuigen.
  • Maak elke dag extra tijd voor iets wat je leuk vindt, zodat je minstens één positieve ervaring opschrijft.
  • Noteer eens een aangenaam gesprekje dat je met iemand voerde in dialoogvorm.
  • Schrijf datgene op waar je om gelachen hebt.
  • Schrijf eens op wat je gevoeld hebt in plaats van wat je gedaan hebt.
  • Teken, schrijf een gedicht of vat de dag samen in een slogan.
  • Neem dit boekje overal mee naartoe of geef het een vaste plaats in huis.

Dat heet dan gelukkig zijn


Mijn eigen dagboek beginnen blijkt moeilijker dan verwacht. Omdat ik eerder van het type ‘glas halfvol’ ben, lijkt opschrijven wat me gelukkig maakt, nogal overbodig. Ik probeer regelmatig stil te staan bij de kleine dingen des levens en bedank mijn omgeving voor elke blijk van affectie – vooral wanneer ik dronken ben. Mijn nuchtere ik is echter allergisch voor meligheid. Om het procedé te vergemakkelijken, besluit ik om elke dag 2 à 3 dingen neer te pennen die me blij of dankbaar maken, en dat in korte puntjes.

Thank u, next


Ik betrap mezelf erop dat ik soms enkele dagen oversla. Niet omdat ik mijn dagboek beu ben, maar omdat ik te druk bezig ben met gelukkig zijn. Quod erat demonstrandum. Volgens Leo Bormans is dat geen ramp. Hij raadt aan minstens één keer per week je positieve ervaringen neer te schrijven. Zo timmer je bewust en blijvend aan je geluk. Toegegeven: ik zou best een halfuurtje minder lang op Instagram kunnen scrollen om aan mijn welzijn te werken.

Stank voor dank


Na verloop van tijd sluipt er tussen mijn cynisme en droge humor steeds vaker wat onverwacht sentiment. Vooral op relationeel en professioneel vlak blijk ik verrassend veel te hebben om dankbaar voor te zijn. Net als de meeste mensen zeur ik soms over mijn werk, maar eigenlijk doe ik mijn job ontzettend graag. De geschreven affirmaties in mijn dagboek helpen me om positief te blijven wanneer ik weer eens vroeg moet opstaan – vóór 9 uur, in mijn geval – of mijn tanden stukbijt op een lastig, euh... stuk. De passages over mijn lief bevestigen wat ik al weet: dat we elkaar doodgraag zien.

Ook schijnbaar vanzelfsprekende zaken als gezondheid en financiën krijgen steeds vaker een plekje in mijn schrift. ‘Merkwaardig genoeg ervaren mensen vooral dankbaarheid in moeilijke of levensbedreigende omstandigheden. Als ze bijvoorbeeld ongedeerd uit een autocrash komen of als ze verlost worden van hun pijn, komt de waardering voor hun leven op de voorgrond’, legt prof. dr. Leijssen uit. ‘Het lijkt wel alsof het goede zich vooral toont in contrast met het slechte, want niets went zo snel als een comfortabel leven.’ Door die gewenning tegen te gaan en actief stil te staan bij ons fortuin, voelen we ons gelukkiger. In feite zouden we dagelijks dankbaar moeten zijn voor de gezondheidszorg in ons land, de historisch lage hypotheekrentes en Matthias Schoenaerts!

Lees ook: 

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '