Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...

Trixie vertelt over haar zwangerschap, bevalling en het moederschap.

Babyb(r)abbels – Trixie (28): ‘Het begrip ““mama”” was echt iets waarin ik moest groeien’



En plots sta je daar, met een baby in je armen. Van een kinderwens tot het moederschap: een kind op de wereld zetten is één grote rollercoaster. Trixie werd voor de eerste keer mama te midden van corona, maar ziet daar ook wel de voordelen van in.


Trixie (28) en Siemon (29) werden eerder dit jaar trotse ouders van Léon. ‘Over de naam hebben we niet lang getwijfeld’, vertelt Trixie. ‘Het zou een Léonneke worden. En we moeten toegeven: het past echt bij het kleine ventje. Gek hé, dat een naam zo bij een persoon kan passen.’


‘Zes maanden voor ik zwanger werd, stopte ik met de pil. Omdat ik al enkel dagen overtijd was, besloten we om een zwangerschapstest te doen. En jawel, er werden al vrij snel twee streepjes duidelijk zichtbaar. We worden mama en papa! Hoe graag we het ook van de daken wilden schreeuwen, was het nog heel erg pril. Maar rond elf weken konden we niet meer wachten en hebben we het aan familie, vrienden en collega’s verteld. Op een bingopapiertje hadden we de datum aangeduid. Niet de meest spectaculaire aankondiging, maar wel gewoon leuk.’

Positieve mindset


‘Ik vond het zo’n mooi en apart gevoel om zwanger te zijn. Je voelt gewoon echt iets groeien in je buik. Ik ben de hele zwangerschap blijven sporten en heb geen kwaaltjes gehad. Het sporten zorgde ook geestelijk voor een goede afleiding en zo kon ik met een positieve mindset door dit avontuur gaan.

‘Omdat ik een groot deel van corona zwanger was, kon mijn babyshower bijvoorbeeld niet doorgaan, maar door de lockdown hebben Siemon en ik wel tijd gekregen om nog even van elkaar te genieten voor de kleine baby kwam. We konden niet op vakantie of uiteten gaan, maar we hebben wel samen kleine dingetjes kunnen afwerken. Er was totaal geen druk, dus van stress was er geen sprake.

Stante pede naar het ziekenhuis


‘In de nacht van 9 op 10 april kreeg ik pijnlijke steken in mijn buik, maar ik legde niet meteen de link dat dit weeën zouden kunnen zijn. Een warm bad deed deugd en de pijn zakte wat weg. Ik moest ’s ochtends op controle bij de vroedvrouw, dus ik maakte me ook niet meteen zorgen. Siemon moest in de auto blijven, maar terwijl ik in de wachtkamer zat, werd de pijn wel erg hevig. De vroedvrouw controleerde alles en vertelde dat het weleens voor die middag zou kunnen zijn. Dus mocht ik aan Siemon vertellen dat we stante pede naar het ziekenhuis konden vertrekken.’

‘Omdat de weeën echt niet meer op te vangen waren, kreeg ik een ruggenprik. Gelukkig mocht Siemon bij de bevalling zijn, want zijn steun was hard nodig. Prenatale oefeningen had ik wegens corona niet gehad en dat was te merken. Hoe moeilijk kan het zijn om te persen, dacht ik? Wat had ik dat zwaar onderschat.’

Hoe moeilijk kan het zijn om te persen, dacht ik?


‘Op de één of andere manier deed ik het helemaal verkeerd. Dus ik kon alle aanmoediging van mijn supporters gebruiken. Om 14u44 werd Léon geboren. Nog nooit heb ik zoiets moois mogen meemaken. Die pijn was het echt allemaal meer dan waard! Het cliché klopt: je bent de pijn snel vergeten, maar ik wil dit toch niet direct nog eens ervaren.’

Instagram moms


‘Ik vond het enorm spannend om Léon mee naar huis te nemen. In het ziekenhuis kon je nog bellen als er iets was, maar eenmaal thuis was het echt aan ons. Omdat Léon tijdens de coronaperiode geboren werd, konden we ook niet echt hulp inschakelen. Dat was wel jammer. Gelukkig kwam de vroedvrouw vier dagen om te helpen en onze vragen te beantwoorden. Ook aan Instagram heb ik in die tijd best veel gehad. Daar vroeg ik andere mama’s weleens om raad.’

Op Instagram vroeg ik andere mama’s weleens om raad.


‘Siemon en ik zijn drie maanden fulltime thuis geweest, en ik raad het echt iedereen aan. Je spreekt af wie welke nacht doet, je doet samen de verzorgingen en verdeelt de rest van het werk. Zo creëer je echt een band met z’n drietjes. Het heeft me de tijd gegeven om te wennen aan het begrip ‘mama’, iets waarin je moet groeien volgens mij. Maar ondanks dat ik mama ben geworden, ben ik nog steeds dezelfde Trixie. Ik hecht alleen nog meer belang aan de kleine dingen. Als mama ben je nog zorgzamer en je wil natuurlijk dat je kleintje niets tekort komt. Ik wil Léon alle liefde geven en dan dat lachje dat je nadien krijgt, daar doe je het voor. Dan smelt mijn hartje elke keer weer!’

Kerstmis

Babybrabbels Trixie

‘Hier werd mijn buikje eindelijk goed zichtbaar en wat was ik er fier op! Ik wou al snel de kerstsfeer in huis halen, dus zette ik de kerstboom al half november. Een beetje vroeg, maar zó gezellig. We vierden kerst met familie en een baby gezellig in mijn buik, maar dit jaar is Léon erbij en kan ie mee de lichtjes ophangen.’

In de buik

Mama en papa in wording

‘”Ik voel hem bewegen”, zei ik vlak voor deze foto werd getrokken. Siemon wilde altijd mijn buik voelen als Léon aan het stampen was. Dit vond hij vond zo’n mooi moment en zo voelde hij zich meer betrokken bij de zwangerschap.’

Bolle buik

Babybrabbels Trixie

‘Joy, één van mijn best vriendinnen die vooral newbornshoots doet, had mijn buik prachtig in beeld gebracht. Hier was ik 38 weken zwanger en ik ben zo blij dat ik deze foto’s heb laten maken.’

Geboortekaartje en -suiker

Babybrabbels Trixie

‘Het geboortekaartje en de doopsuiker zijn vrij simpel, zonder al te veel tralala, want zo zijn Siemon en ik niet. Het was ook Joy die dit kaartje voor ons gemaakt had. We waren super tevreden met het resultaat! Ons persoonlijk tekstje mocht niet ontbreken en maakt het echt een uniek geboortekaartje; zo lief, zo klein, zo van ons!’

Papa, mama én baby

Papa, mama en baby Léon

‘Onze eerste foto met z’n drietjes werd getrokken bij omi en opi. Het was ook ons eerste ‘uitstapje’ als familie van drie. Léon was één maand oud en wou duidelijk nog niet poseren voor de foto. “Laat mij nog maar wat slapen”, moet hij gedacht hebben. En wij maar glimlachen als fiere mama en papa!’

Pindabaas

Babybrabbels Trixie

‘Mama’s kleine pindabaas, mijn kleine lachebek. Wat is Léon een gelukkig mannetje. Deze foto werd in juli genomen toen hij mee begon te spelen en te lachen. Dat was zo leuk om te zien. Het maakte ons instant happy.’

De zomer van 2020

Mama Trixie en Léon

‘Het was een heel bijzondere zomer met die staycation. We gingen veel wandelen en hadden zelfs een zwembadje gezet. Achteraf gezien hadden wij er meer plezier van dan Léon, want hij bleek niet zo’n waterrat. Als zijn voetje nog maar in het water kwam, begon hij al te wenen.’

Samen met papa

‘Van die vader-en-zoon-momentjes, kleine momentjes om te koesteren en stiekem een foto van te trekken. Siemon is zo fier op zijn zoontje! Hij is super beschermend over Léon en zal er alles aan doen om hem gelukkig te maken. Ik ben echt met mijn gat in de boter gevallen.’

Foto’s: JL Studioo, eigen foto’s


Wil je zelf ook vertellen over jouw ervaringen rond bevallen en het moederschap? Lees hier hoe je je kandidaat kan stellen.

Meer verhalen van mama’s:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '