‘Jake Gyllenhaal toont in ““Stronger”” schrijnend hoe Jeff Bauman letterlijk gebombardeerd werd tot held’

Jeff Baumans leven werd op 15 april 2013 plots overhoop gehaald. Op die dag werd hij een van de slachtoffers van de Boston Marathon-ontploffingen. Jeff verloor zijn beide benen. Hij zou prothesen krijgen, opnieuw moeten leren lopen... en hij zou compleet tegen zijn wil in moeten leren omgaan met zijn nieuwe status als staatsheld en de hele heisa die rond zijn persoon gemaakt zou worden. Boston Strong, toch? Jeff schreef het boek ‘Stronger’ over zijn leven voor en na de aanslagen in zijn thuisstaat. Onverbloemd, doodeerlijk, met alle struggles en negatieve gevoelens die hij heeft moeten doorstaan. En dat boek werd nu verfilmd met David Gordon Green in de regiestoel en niemand minder dan Jake Gyllenhaal als Jeff.

Boston Strong?

Boston wil van Jeff Bauman dé plaatselijke held maken. Hij komt in talkshows, hij draaft op als special guest op verschillende belangrijke sportwedstrijden en zelfs Oprah wil hem ontmoeten. Maar het is te véél voor Jeff. En dat doet Jake Gyllenhaal je voelen. Tot op het bot. Zijn ietwat marginale thuissituatie, zijn irritante moeder (Miranda Richardson), de hoge verwachtingen, zijn familie die in het ziekenhuis jubelt van plezier wanneer de twee daders van de aanslagen gevat zijn. En we voelen alles, samen met Jeff. Hoe hij wordt uitgebuit, hoe alles te snel gaat, hoe hij de grip op zijn eigen leven verliest en hoe hij uiteindelijk zijn wil om te leven verliest.

‘Stronger’ is het absolute tegengestelde van wat Boston met zijn slogan ‘Boston Strong’ zo naarstig wilde uitstralen naar de rest van de wereld. Het is geen verhaal van ‘samen staan we sterk en kunnen we alles aan’. Het is een verhaal van knokken, van vallen en opstaan. Het is er eentje van eenzaamheid en lijden in stilte. Want ook al zijn er zo velen die er voor Jeff willen zijn, ergens staat hij er toch helemaal alleen voor. Jeff Baumans leven is een lange tijd écht helemaal om zeep geweest. Hij had geen zin meer in het leven, hij werd niet sterker. In plaats daarvan takelde hij af. En dat wil hij nu met de hele wereld delen.

Een eenmalige flashback naar de bloederige beelden valt te rechtvaardigen, maar bij de tweede en de derde keer begon het in de zaal verdacht hard naar onbedoeld ramptoerisme te ruiken.

Gezien Jakes bijzonder sterke expressies, was het naar mijn mening overbodig om herhaaldelijk de bloederige beelden van afgescheurde ledematen en gebroken botten te tonen. Een eenmalige flashback valt te rechtvaardigen, maar bij de tweede en de derde keer begon het in de zaal verdacht hard naar onbedoeld ramptoerisme te ruiken. En laat dat nu net zijn wat zo’n soort film níét zou mogen uitlokken. Om af te sluiten met een luchtige noot: we zijn dan weer wel blij dat Jakes full naked badscène niet gecensureerd werd. Pauzeren, die handel!

Deprimerende apotheose?

‘Stronger’ lijkt de klim naar een verrassend deprimerende apotheose aan te durven. Een bomaanslag suckt, je benen verliezen zo mogelijk nog meer. En als je je vanbinnen helemaal rot voelt, en ze jou daarbovenop nog in een heldenkeurslijfje dwingen, dan roep je tegen alles en iedereen die je liefhebt. En net wanneer we duchtig mee beginnen te klimmen en onszelf voorbereiden op een niet al te warm einde, zien we ze verschijnen: de torenhoge clichés.

We geven toe dat ook wij vaak stiekem hopen op een happy ending, maar ‘Stronger’ charmeerde ons net door ons aanvankelijk níét te geven waar we heimelijk naar verlangden. ‘Stronger’ toonde ons pure menselijke emoties... tot de happy ending-wals langskwam en alle fragiele gevoelens met de grond gelijk maakte. Want ach, uiteindelijk primeert het gevoel waar de kijker mee achterblijft toch op een eerlijk verhaal. Doodzonde.

‘Stronger’ verschijnt vanaf 21 februari 2018 in de zalen.