Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© John Spijkers

‘Zo zal een vrouw die in bikini skatet en daar een filmpje van post veel meer likes krijgen dan iemand die een goeie trick landt. Dat vind ik niet oké.’

Lore Bruggeman (19): ‘Als je er als vrouwelijke skatester goed uitziet, dan krijg je onterecht meer appreciatie’

Herlinde Matthys
Herlinde Matthys Webjournalist


Lore Bruggeman (19) trok afgelopen Olympische Spelen naar Tokio om ons land te vertegenwoordigen in een discipline die voor de allereerste keer werd opgenomen: skateboarden. ‘Het was intimiderend om voor de eerste keer naar een skatepark te gaan’, vertelt Lore. ‘Je krijgt sowieso een paar scheve blikken of vervelende opmerkingen.’


Lore Bruggeman was een van de eerste Belgische vrouwen die ons land vertegenwoordigde op de Olympische Spelen in Tokio. Ze werd elfde en kwam dus niet naar huis met een medaille, maar ze schreef wel geschiedenis én ze inspireert vrouwen om in haar voetsporen te treden.



Hoe ben je in skatewereldje gerold?

‘Ik zag op mijn twaalfde een paar kinderen skateboarden op straat en mijn interesse was onmiddellijk gewekt. Ik hou van uitdagingen, dus ik besliste om het zelf een keertje te proberen en de rest is geschiedenis (lacht). Ik vond het vooral tof dat het niet zo’n sport is die iedereen al beoefent, zoals voetbal.’

Besefte je al snel dat je talent had?

‘Je moet keiveel oefenen om de sport onder de knie te krijgen, maar het is van in het begin vrij duidelijk of je gevoel hebt met het board en comfortabel op je plank staat. Dat was bij mij die eerste keren toch het geval.’



 

Dit bericht bekijken op Instagram


 

Een bericht gedeeld door Lore Bruggeman (@lorebruggeman)



De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."


Het is waarschijnlijk wel een discipline die je letterlijk met vallen en opstaan leert?

‘Ja. Je moet een bepaalde truc honderden keren opnieuw doen vooraleer je die tot een goed einde kan brengen. Bij veel van die pogingen ga je tegen de grond. Daarom is het ook heel belangrijk dat je leert vallen. Als je een goede valtechniek hebt, waarbij je jezelf in een bolletje rolt en terug recht springt, dan heb je veel minder kans op zware blessures.’

Heb jij al veel kwetsuren gehad of botten gebroken?

‘Ik had tot twee jaar geleden nog nooit in mijn leven iets gebroken. Maar op een WK in Brazilië kwam ik hard ten val tijdens de laatste oefening van mijn reeks. Ik brak daarbij mijn kuitbeen, scheurde mijn pezen af en mijn enkel was uit de kom. Ik ben nu nog altijd aan het revalideren.’

Ik brak mijn kuitbeen, scheurde mijn pezen af en mijn enkel was uit de kom. Ik ben nu nog altijd aan het revalideren.


Is skateboarden nog steeds overwegend een mannenwereld?

Het wordt door mannen gedomineerd, daar is geen ontkennen aan, maar het is geen mannenwereld. Werkelijk iedereen kan deze sport uitoefenen. De laatste tijd merk ik wel dat meer vrouwen ermee beginnen en dat vind ik echt cool! Maar het testosterongehalte blijft hoog (lacht)!’

Hoe komt het volgens jou dat meer mannen dan vrouwen skateboarden?

‘Je valt superveel, dus ik denk dat het daar mee te maken heeft. Je armen, benen, poep en rug staan voortdurend vol met blauwe plekken en schrammen. Ik denk dat de meeste mannen daar minder van wakker liggen. Vrouwen zijn in het algemeen ook iets voorzichtiger. Je moet een mentale klik maken om je grenzen te verleggen en er volledig voor te durven gaan. Bovendien schrikt het feit dat ook nog steeds meer mannen dit doen sommige vrouwen af.’

Moet je je mannetje staan in de skatewereld?

‘In het begin moest ik mezelf bewijzen of had ik toch dat gevoel. Het was echt intimiderend om voor de eerste keer naar een skatepark te gaan, en je krijgt sowieso wel een paar scheve blikken of vervelende opmerkingen. Ik heb me daar gewoon niks van aangetrokken en ben blijven skaten.’

Het was intimiderend om voor de eerste keer naar een skatepark te gaan, en je krijgt sowieso wel een paar scheve blikken of vervelende opmerkingen.


Groot gelijk! Vind je het terecht dat de sport eindelijk is opgenomen als Olympische discipline?

‘Ja. Skaten is een harde sport. We werken even hard als andere atleten, want het is ook een echte topsport. Je moet ontzettend veel trainen, op je voeding letten, naar de kinesist gaan en alles wat bij andere Olympische sporten komt kijken.’

Was de dag dat je je kwalificeerde voor de Spelen de mooiste dag van je leven?

Ik moet eerlijk toegeven dat dit nooit echt een droom is geweest. Ik achtte het ook niet voor mogelijk dat ik daar ooit aan zou kunnen meedoen. Maar ik won in de aanloop ervan een aantal wedstrijden en zo ging de bal aan het rollen. Ik kreeg plots sponsors zoals OnePlus en daardoor kwamen de Olympische Spelen op mijn radar terecht. Toen ik me uiteindelijk kwalificeerde om naar Tokio te gaan, was ik natuurlijk wel ontzettend blij.’

Was je zenuwachtig voor je run in Tokio?

‘Het was heel impressionant om in dat Japans skatepark te staan. Het voordeel was dat er door de pandemie geen toeschouwers aanwezig mochten zijn en dat zorgde ervoor dat ik toch meer kon focussen op mijn tricks. Zonder publiek drong het soms niet goed door dat ik daadwerkelijk op de Spelen stond (lacht).’



 

Dit bericht bekijken op Instagram


 

Een bericht gedeeld door Lore Bruggeman (@lorebruggeman)



De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."


Wat waren je verwachtingen?

‘Ik ging vooral naar Tokio voor de ervaring. Ik had op voorhand in mijn hoofd een aantal tricks (oefeningen, red.) die ik absoluut tot een goed einde wilde brengen en die zijn gelukt. Voor mij was mijn run (reeks, red.) dus geslaagd. Ik wilde niet een bepaalde plaats voor ogen houden omdat ik mezelf niet te veel druk wilde opleggen.’

Je voelt de druk om te presteren, want mensen investeren geld in je of komen speciaal voor jou supporteren. Ik wil niemand teleurstellen.


Op de vorige Olympische Spelen werd er eindelijk meer aandacht geschonken aan de zware mentale druk waar sporters mee te maken krijgen. Jij kan daar dus ook van meespreken?

‘Ja, toch wel. Bij mij weegt de combinatie van sporten en studeren soms heel zwaar door. Ik studeer Communicatiewetenschappen in Gent. Als ik lang heb moeten blokken de avond ervoor, dan sta ik ‘s ochtends niet zo fris op een wedstrijd. Maar ergens voel je wel die druk om te presteren, want mensen investeren geld in je of komen speciaal voor jou supporteren. Ik wil niemand teleurstellen.’

Hoe ga je daarmee om?

Ik nam een mental coach aan die me daarmee helpt. Dat is een keigoeie tip die ik kan meegeven: praat erover! Blijf niet met je angsten, stress of andere gevoelens zitten, maar gooi die op tafel. Je zal zien eenmaal je die luidop hebt uitgesproken en niet voor jezelf houdt, dat er onmiddellijk een druk van je schouders wegvalt.’

Merk je dat jouw generatie, begin twintigers, veel opener is over mental struggles en daar meer over durft te praten?

‘Ja, sowieso. Ik denk dat de tijd van taboes eindelijk een beetje aan het verdwijnen is. Iets niet doen, zeggen of dragen omdat het niet hoort volgens de samenleving, dat is stilletjesaan verleden tijd. Maar er zijn helaas nog veel te veel jongeren die zich wél iets aantrekken van wat anderen over hen denken.’

Heb jij veel self-love of is er nog werk aan?

‘Het begint te komen. Vroeger liet ik mensen soms over me heen lopen, maar nu heb ik mede dankzij het skateboarden veel meer zelfvertrouwen. Ik durf te zeggen waar het op staat en op te komen voor wat ik wil.’

Kreeg jij al te maken met negatieve commentaar op je sociale media?

‘Dat valt gelukkig goed mee. Ik krijg eerder grappige en onnozele berichtjes zoals jongens die me sturen of ik met hen wil trouwen (lacht).



 

Dit bericht bekijken op Instagram


 

Een bericht gedeeld door Lore Bruggeman (@lorebruggeman)



De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."


Heb je als vrouwelijke sporter soms het gevoel dat er meer dan bij mannelijke sporters op je uiterlijk wordt gefocust?

‘Zeker. Ik merk dat als je er als skatester goed uitziet, dat ze je skaten meer appreciëren. Zo zal een vrouw die in bikini skatet en daar een filmpje van post op Instagram veel meer likes krijgen dan iemand die een goeie trick landt. Dat vind ik niet juist. Je moet mensen beoordelen op basis van hun competenties en niet op basis van hun uiterlijk. Daarbovenop worden vrouwelijke atletes nog altijd anders behandeld dan mannelijke sporters. Kijk bijvoorbeeld maar naar het prijzengeld. Bij hoeveel sporten krijgt een vrouw door hetzelfde te doen nog steeds minder dan een man. Er is nog veel werk aan de winkel!’

Ik merk dat als je er als skatester beter uitziet, dat ze je skaten meer appreciëren. Dat vind ik niet juist. Je moet mensen beoordelen op basis van hun competenties en niet op basis van hun uiterlijk.


Waarom zou je skaten aanraden aan vrouwen?

‘Eerst en vooral is het natuurlijk een coole sport. Je hebt ook geen regels. Als je bij voetbal de bal buiten de lijnen schopt, ben je al in fout. Bij skaten mag je lekker doen wat je wil. Bovendien is de sfeer in het skatewereldje zalig. Iedereen is heel open-minded en helpt elkaar. Het is een toffe community. Het draait om veel meer dan alleen maar skaten.’

Wat is je grote droom op skatevlak?

‘Een eigen video uitbrengen waarin ik al mijn beste tricks op straat demonstreer. De meeste skaters werken daar zo’n tweetal jaar aan en het resultaat is altijd magnifiek! Een medaille, of toch zeker een finaleplaats dus top 8, op de volgende Olympische Spelen in Parijs in 2024 zou natuurlijk ook cool zijn.’

Word je sinds je deelname aan de Spelen in Tokio eigenlijk soms herkend op straat?

‘Ja, toch wel. Dat is altijd een beetje awkward. Meestal hoor je iemand achter je rug fluisteren of zie je ze staren. Er zijn er maar weinigen die uiteindelijk op me af durven te stappen, ik bijt nochtans niet (lacht).’

Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' ' '