Maya heeft geld geërfd van haar grootouders en besloot daarmee haar droom na te jagen: haar saaie kantoorjob opgeven en een koffiebar beginnen. Die lijkt voorlopig goed te draaien. Alleen in de liefde loopt het wat minder. Of komt daar binnenkort verandering in?
Ken je dat gevoel in je buik als je crush plots de kamer binnenkomt? Zo’n mengeling van zenuwen, opwinding en ‘ik wil hier niet zijn’? Zo’n gevoel dat vreselijk is, maar waar je tegelijk voor lééft? Dat is exact wat ik voel als ik Myrthe zie. Alles in mij wil meteen naar haar toe lopen als ik haar zie, maar ik weet dat het geen goed idee is. Ik wil haar niet overvallen of overrompelen, dus wacht ik rustig af tot ze mij heeft gezien om dan te zien hoe ze reageert. Zou ze weten dat ik hier ben? Zou ze het verwachten? Mijn hart klopt snel terwijl ik haar naar Jarne zie gaan. Ze geeft hem een kus. Ik wist niet eens dat ze elkaar zo goed kennen. Even staan ze samen te praten en te lachen, en ik schrik van de vertrouwdheid tussen hen. En dan overvalt me de vraag: zouden ze een koppel zijn? Of toch op z’n minst aan het daten? Wanneer ik hen zie stralen, kan ik alleen maar blij zijn voor hen. Ze verdienen allebei het beste. Dan komt er weer iemand binnen die Jarne meteen wil begroeten en staat Myrthe alleen. Ik zie haar rondkijken en weet niet of ik haar blik moet vangen of net moet doen alsof ik druk in gesprek ben en haar naar me toe moet laten komen. Maar nog voor ik een beslissing kan nemen, hebben onze ogen elkaar al gevonden. Ik zie één moment van aarzeling, maar dan draait ze zich abrupt van me af. Beeldde ik het me in of zag ik verdriet in haar ogen?
Ik schrik van de vertrouwdheid tussen Jarne en Myrthe. En dan overvalt me de vraag: zouden ze een koppel zijn?
‘Wat moet ik doen?’ ‘Wat?’ vraagt Iris verbaasd. Dan pas besef ik dat ze heel de tijd tegen me aan het praten was en ik haar midden in een zin heb onderbroken. ‘Het spijt me’, zeg ik. ‘Ik zag Myrthe en was even afgeleid.’ ‘O, is Myrthe hier? Heb jij eigenlijk ooit nog iets van haar gehoord?’ ‘Nee. Net daarom weet ik niet wat ik moet doen. Ze negeert mijn berichten. Dus ik weet niet of ik haar met rust moet laten of…’ ‘En dat komende van de vrouw die net tegen me zei dat ik mijn gevoelens moest uiten tegen Titus. Hoe kan je het ooit goedmaken met haar als je niet met haar probeert te praten? Face to face werkt vaak een pak beter dan via berichtjes, dat weet jij net zo goed als ik. Weet je wat? Laten we een deal sluiten. Ik zeg tegen Titus dat ik hem leuk vind als jij nu met Myrthe gaat praten.’ Ik aarzel en kijk naar Myrthes rug. ‘Hoe langer je wacht, hoe zenuwachtiger je wordt.’ ‘Spreek je nu voor mij of voor jezelf?’ ‘Allebei, I guess. O, shit, daar komt Titus net aan. Het is showtime voor ons allebei.’
Ik ben een idioot! Ik ben een idioot!
Ik tik op Myrthes rug. Ik weet niet waarom ik dat doe. Het is een veel te speels gebaar voor een vriendschap die zo lelijk is geëindigd als de onze. Ze draait zich om met een vriendelijke glimlach, die meteen van haar lippen glijdt als ze mij ziet. ‘O’, zegt ze. ‘Myrthe, ik weet dat ik de laatste persoon ben die je wil zien, maar geef me alsjeblieft de kans om nog één keer te zeggen hoe erg het me spijt. Wat ik heb gezegd... Ik meende er geen woord van. Je bent, euh... was zoveel meer dan een collega. Je was een goeie vriendin, en ik mis je als gek. Mijn leven zat toen zo in de knoop, en ik heb dat heel onterecht op jou afgereageerd. Dat is onvergeeflijk, dat besef ik voor de volle honderd procent. En toch hoop ik dat je het me ooit zal kunnen vergeven.’ Ik zwijg en kijk haar aan. Ze zegt niets. ‘Ik weet echt niet wat ik nog meer kan zeggen. Maar als je wil, herhaal ik nog wel een paar keer hoe ik je mis, hoe geweldig je bent en wat voor een idioot ik ben.’ ‘Dat laatste mag je gerust nog een paar keer herhalen.’
Ik voel een steek in mijn hart. Myrthe komt hier werken in plaats van bij mij.
‘Ik ben een idioot! Ik ben een idioot! Ik ben een idioot!’ Ik zeg het best luid, en een man die ons passeert kijkt me geschrokken aan. Ik zie een vaag glimlachje op Myrthes lippen verschijnen. Ze probeert het te verbergen, maar dat lukt niet. ‘Toe, Myrthe?’ ‘Oké, oké’, geeft ze toe. ‘Ik mis jou ook. Ik wil het niet, maar het is wel zo. En ik heb de voorbije weken nagedacht over het jaar dat ik bij je heb gewerkt. Het was echt zo leuk. Ik wéét dat je niet zo over me denkt. Al dat plezier, al onze gesprekken… Dat kan je niet faken.’ ‘O, Myrthe, wil dat zeggen dat je weer bij me komt werken?’ ‘Nee, dat niet. Ik heb al een andere job. En eerlijk? Daarvoor hebben je woorden me te erg gekwetst.’ ‘Dat begrijp ik’, zeg ik, al gaat haar opmerking door hart en ziel. ‘Kunnen we dan vrienden blijven?’ ‘We kunnen vrienden proberen te worden.’ ‘Oké, spreken we dan af?’ ‘Voorlopig niet, maar ik beloof je dat je me zeker nog ziet, oké?’ ‘Oké.’ ‘Nu moet ik terug naar de bakker. Voorlopig werk ik daar nog. Ik kwam alleen maar even gedag zeggen. Ah, Jarne’, zegt ze tegen hem wanneer hij passeert. ‘Ik moet er alweer vandoor. Maar we zien elkaar morgen, goed?’ ‘Heel goed. Ik kijk er enorm naar uit. Spannend, toch?’ zegt hij. ‘Heel spannend’, zegt ze met een stralende glimlach. Jarne lacht terug. En hij lacht nog altijd als Myrthe de deur uit is.
Wacht, wat bedoel je?
‘Zo, jij en Myrthe dus?’ ‘Ja, tof, hè?’ ‘Heel tof. En, euh… Hoe en wanneer is dat zo gebeurd?’ ‘O, shit, Maya. Het spijt me. Ik had er niet bij stilgestaan dat dat gevoelig bij je zou kunnen liggen.’ ‘Hoe bedoel je, “gevoelig”?’ vraag ik achterdochtig. Denkt Jarne dat ik nog steeds gevoelens voor hem heb? ‘Welja, omdat jij en Myrthe… Ik wilde haar niet van je afnemen. Ik weet wat ze voor je betekent.’ Wacht, nu ben ik helemáál in de war. Denkt hij dat Myrthe en ik een relátie hadden? ‘Ik had je natuurlijk moeten vragen of het wel oké was.’ ‘Jarne, waar heb je het over?’ ‘Dat Myrthe hier komt werken, wat anders?’ ‘Komt Myrthe hier werken?’ Ik voel een steek van pijn in mijn hart. Myrthe komt hier werken in plaats van bij mij. Dat bedoelde ze dus toen ze beloofde dat ik haar gauw weer zou zien. Ik zal haar elke dag zien. Maar nooit meer bij mij achter de toog. ‘Ja, daar hebben we het toch over? Niet? Wat dacht jij dat ik bedoelde?’ ‘Ik dacht dat jullie een relatie hadden.’ ‘Wat, Myrthe en ik? Natuurlijk niet!’ ‘Zo gek is dat toch niet? Jullie zijn allebei single, allebei op zoek, allebei knap… Waarom zouden jullie elkaar niet vinden?’ ‘Maya, ik kan niet geloven dat je dat nog moet vragen.’ ‘Hoe bedoel je?’ ‘Het is toch duidelijk waarom ik niets met Myrthe kan beginnen?’ ‘Is dat zo?’ ‘Natuurlijk is dat zo. Maya, je wéét toch dat ik nog altijd gevoelens voor jou heb.’ ‘Ik.. Nee… Dat wist ik niet.’ ‘Luister, ik weet dat je een heel moeilijke periode hebt gehad met Otto en je moeder en zo. Maar ik hoopte… dat je nu misschien klaar was om… Maya, wil je een keertje met me op date?’ ‘Ja’, zeg ik.
Lees elke week op Flair.be hoe Maya haar koffiebar én liefdesleven draaiende probeert te houden.
