Eén klap op het asfalt, en haar leven hangt aan een zijden draadje. Greet wordt wakker in het ziekenhuis. Ze is 23 en kan niets meer. Maar ze vecht, stap voor stap, tot ze weer met beide benen in het leven staat.
Greet: “Ik lig al in bed sinds 26 september 2008. Meer dan een jaar dus. Die nacht kwam ik van een feestje. Iets na middernacht reed ik met mijn fiets naar huis. Niet te laat, want ik had de volgende dag les en wilde fris zijn. Ik herinner me nog haarscherp wat er gebeurd is. Ik zag de vrachtwagen, en dacht: hij stopt wel. Toen ik hem hoorde ‘optrekken’ besefte ik in een flits dat het fout ging. Hij had me niet gezien! De vrachtwagen sleurde me mee in zijn bocht, en het volgende moment lag ik op de grond. Ik voelde geen pijn...”
Het sterke verhaal van Greet vind je in Flair van 23 februari.
