Simon (27) werd samen met zijn vriend in elkaar geslagen na een avondje uit

'Arm in arm lopen, da’s blijkbaar al reden genoeg om in elkaar geslagen te worden. Het was niet de eerste keer dat mijn vriend Peter en ik te maken kregen met homohaat, maar het was wél de eerste keer dat het zo escaleerde. Peter en ik waren een avondje op stap geweest, we hadden echt een fijne avond gehad. Arm in arm liepen we al tetterend naar huis. Tot een groepje jongens ons voorbijstak aan de overkant van de straat. Ik weet nog goed dat ik een akelig gevoel kreeg bij die gasten en bij hun manier van doen, en instinctief liet ik Peter los. Maar toen was het dus al te laat.' 

Nu zijn Peter en ik wel meer scheldtirades gewoon, maar er ging iets van die gasten uit wat me echt bang maakte. Die agressiviteit...

'Eerst begonnen ze te roepen. "Vuile janetten, kunnen jullie dat niet ergens anders doen?" en "Jullie kunnen toch zo goed pijpen? Kom dat eens bij mij doen!" Nu zijn Peter en ik wel meer scheldtirades gewoon, maar er ging iets van die gasten uit wat me echt bang maakte. Die agressiviteit... Peter ging erop in, ook al probeerde ik hem tegen te houden. Er werd wat heen en weer geroepen, terwijl ik Peter probeerde terug te trekken. "Nee, Simon, ik laat me niet meer doen", zei hij, en dat is het laatste wat ik me nog helemaal helder herinner. De volgende minuten flitsen in beelden door mijn hoofd. Hoe ze kwamen aangestormd. Hoe ze Peter begonnen te duwen. Een vuist in mijn gezicht. Ik viel op de grond en ze bleven stampen tegen mijn hoofd. Ik probeerde het af te schermen, en ik kon alleen maar denken: ik ga dood. Ze stampen me dood.'

Volgens de dokters heb ik geluk gehad, want door de schoppen in mijn gezicht had ik serieuze hersenschade kunnen oplopen.

'Ik moet toen volledig buiten westen zijn geraakt. Pas een halve dag later werd ik wakker in het ziekenhuis. Ik had een gebroken kaak, drie gebroken ribben, twee afgebroken tanden en een heleboel kneuzingen. Volgens de dokters heb ik geluk gehad, want door de schoppen in mijn gezicht had ik serieuze hersenschade kunnen oplopen. Ook Peter had een paar rake klappen gekregen, maar is kunnen vluchten. Gelukkig heeft hij toen hulp gezocht, anders hadden we het niet meer kunnen navertellen, denk ik.'