Mama worden is niet niks, en zeker niet als je het op je twintigste én in je eentje doet. Steffi is een jonge mama die terug ging studeren.
‘Weggaan van Izes papa was geen makkelijke beslissing. We kwamen nog goed overeen, we waren alleen zo anders bezig met het leven. Toen we elkaar leerden kennen, hielden we allebei van een feestje en leefden we zorgeloos. Toen Ize kwam, ging mijn ex op dezelfde manier verder, terwijl er bij mij echt wel iets veranderd was. Uitgaan zei me niet veel meer, ik was bezig met ons dochtertje en haar toekomst.’
Geen zotte kosten
‘Daarom ben ik ook opnieuw gaan studeren, ik wil opvoedster worden. Studeren en een kind is zeker niet de meest evidente combinatie, maar ik ga ervoor, voor de volle honderd procent. Ik weet waarvoor ik het doe: voor een beter leven met mijn dochter. Ik woon alleen, dus opnieuw studeren is financieel niet evident. Ik krijg stempelgeld omdat ik voor een knelpuntberoep ga, maar iedereen weet dat je met een uitkering geen zotte kosten moet doen.'
'Praktisch is het een heel geregel en toch zie ik het allemaal niet als gigantisch zwaar. Mensen denken het soms wel, vooral omdat ik nog jong ben, terug studeer én dan nog eens single ben. Maar heel eerlijk? Ik ben ongelofelijk gelukkig. De studie die ik nu doe, ligt me écht, ik voel me meer en meer thuiskomen. En ik heb een schat van een dochter. Wat heb ik meer nodig om gelukkig te zijn?'
Mijn meisje is fantastisch. Wat heb je meer nodig om gelukkig te zijn?
'Het klopt, ik heb áltijd tijd tekort. Als ik gedaan heb met mijn les, haast ik me om Ize op te pikken. De avond is voor haar. Ik maak eten, we spelen, ze krijgt haar badje. De uren ’s avonds zijn echt geniet-tijd voor ons twee. Pas als zij slaapt kan ik beginnen studeren. Een paar uur in bad hangen, dat is een luxe die ik niet vaak meer heb nu. Maar ik heb een fantastische groep mensen om me heen die me helpen waar en wanneer ze kunnen.’
Wij zijn een totaalpakket
‘Om de twee weken gaat Ize ook een weekendje naar haar papa. In het begin vond ik dat verschrikkelijk moeilijk, maar intussen geniet ik er ook wel van. Dan werk ik veel voor school, af en toe ga ik op stap én ik neem een zalig lang bad. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik een uur voor ze thuis komt al bij het raam sta te wachten op mijn dochter...'
'Alleen zijn heeft voordelen – ik beslis gewoon zelf en hoef alleen rekening te houden met mijn dochter – maar ook nadelen. Ik blijf het jammer vinden dat het niet lukte met Izes papa, je wil uiteindelijk toch een gezin voor je kind. En ik kan wel eens wakker liggen van de rekeningen die ik moet betalen. Ik ben na onze breuk verhuisd naar een goedkoper appartement, maar een kind kost handenvol geld, natuurlijk.'
Als de ware langskomt, zal ik hem met plezier in ons even laten, maar ik ben zeker niet wanhopig op zoek. Mijn dochter en ik, wij doen dat goed samen.
'Een nieuwe relatie, daar ben ik niet echt mee bezig. Ik ben een romantisch meisje, ik zou een jongen willen die écht voor me gaat. Voor mij én mijn dochter, natuurlijk, wij komen als een totaalpakketje! Als de ware langskomt, zal ik hem met plezier in ons even laten, maar ik ben zeker niet wanhopig op zoek. Mijn dochter en ik, wij doen dat goed samen.’
