Gen F

Join onze community en krijg extra toegang tot artikelen, deel jouw verhaal & ...
© Belga

Ik stond naakt met mijn rug naar het raam en toen ik me omdraaide, zag ik plots dat ik de luxaflex niet dicht had gedaan.

‘Ik laat me elke week naakt begluren’

Eén vrije dag per week is de droom van elke werkende vrouw. De ideale gelegenheid om te shoppen, lekker een boek te lezen of de was te doen. Óf om in je evakostuum rond te lopen. Zoals Ellen (30): zij kickt erop om in haar blootje begluurd te worden door haar buren.

Tekst: Veronique Hazelzet

 

‘Ik denk dat niemand van mijn familie of vriendinnen zich een voorstelling zou kunnen maken van wat ik doe op mijn vrije dag. En ik mag er niet aan denken dat iemand het ooit ontdekt. Ik loop namelijk poedelnaakt door mijn huis en geniet van iedere seconde.
 
Het is echter niet alleen het naaktlopen dat me zo opwindt. Tegenover mijn flat huist een verzekeringskantoor en sinds een halfjaar zorg ik ervoor dat de mensen die daar werken me kunnen zien. Mijn luxaflex stel ik zodanig in dat je erdoorheen kan kijken.’
 

Blootgewoon 

Dat ik naaktlopen in het openbaar lekker vind, heb ik ontdekt toen ik samen met mijn ex ging kamperen op naturistencampings. Zijn ouders deden dat al, dus hij is ermee opgegroeid. Toen ik over de eerste onwennigheid heen was, vond ik het heerlijk: dat vrije gevoel, niks dat knelt of schuurt aan je lichaam.
 
Naturisme heeft in principe niets met seks te maken. De meeste mensen zijn in hun blootje niet op hun verleidelijkst. Zo kijk je niet naar elkaar. Maar zelf kon ik bijvoorbeeld wel heel opgewonden raken als een zacht briesje langs mijn tepels en tussen mijn benen streelde. Ook kreeg ik algauw een kick als ik merkte dat mannen met iets meer belangstelling dan normaal naar me keken. Heel soms gebeurde het zelfs dat een man zichtbaar opgewonden van me raakte.
 
Ik sport veel en heb een sexy, strak figuur. Zelf vind ik mijn borsten erg mooi. Niet heel groot – cupmaat 80B – maar ze zijn stevig en mooi rond van vorm. “Appelvormig”, zei mijn vriend altijd. Mijn tepels zijn ook perfect, al zeg ik het zelf. Donker, stevig en pront. Ik heb geen last van cellulitis of pukkeltjes en word snel en egaal bruin.
 
Sinds anderhalf jaar ben ik single en kom ik niet meer op naturistencampings. In de zomer ga ik weleens naar een naturistenstrand, maar dat is een uur met de trein bij me vandaan en daar heb ik niet altijd zin in.’

als een pin-upgirl

‘Eigenlijk ontdekte ik bij toeval dat ik erop kickte om begluurd te worden. Op een ochtend rende ik vanuit mijn badkamer de woonkamer in om de telefoon te pakken. Ik stond naakt met mijn rug naar het raam en toen ik me tijdens het gesprek omdraaide, zag ik plots dat ik de luxaflex niet dicht had gedaan. Ik keek recht in de lachende gezichten van drie heren in pak. Eentje stak zijn duim omhoog en een ander tekende een hart op het raam.
 
In plaats van te schrikken, draaide ik nog wat sensueel met mijn heupen. Ik zag hen joelen en binnen de kortste keren stonden er meer mannen én vrouwen voor het raam. Alsof ik een beroemde pin-upgirl was. Waanzinnig geil! Na het telefoongesprek heb ik een bloesje aangetrokken en de luxaflex dichtgedaan. Maar ik was er zo opgewonden van geworden dat ik daarna op bed heb gemasturbeerd.
 
Het geeft me een gevoel van macht dat ík alleen bepaal hoe en wanneer ik mezelf laat zien. En dat niemand bij me kan komen. Af en toe doe ik een mooi kanten slipje aan of een transparant bloesje. Om de spanning op te voeren. En het liefst draag ik pumps met XL-stilettohakken van wel twaalf centimeter. Dan voel ik me supersexy. Ik doe het nooit op vaste tijden, want dan wordt het een sleur.’ 
 

Dag vreemde man

Als mijn collega’s en mijn bazen eens wisten waar ik mee bezig ben... Ik ben secretaresse van de raad van bestuur en moet er dus beschaafd en representatief uitzien. Ik loop er dan ook altijd keurig gekleed bij: geen minirokjes of diepe decolletés. Soms, als ik achter mijn bureau zit te typen, zie ik mezelf in gedachten door mijn huiskamer lopen en zelfs daar raak ik al opgewonden van.
 
Mijn vrije dag is heel bijzonder voor me geworden. Ik kijk er echt naar uit. Het is niet meer zo dat de mannen zich voor het raam verdringen, maar er staan er altijd wel een paar te kijken. Als ik tijdens mijn lunchpauze boodschappen ga doen, kom ik af en toe ook mannen tegen die me blijkbaar herkennen: ze kijken me doordringend aan en sommigen knipogen of glimlachen zelfs naar me.
 
Vorige week kreeg ik een briefje in mijn handen geduwd van een zekere Dirk, die graag eens met me wil afspreken na kantoortijd. Jammer genoeg voor Dirk vind ik hem niet aantrekkelijk. Maar ik ben er nog niet uit of ik het zou doen als dat wel het geval zou zijn. Voorlopig vind ik die afstand tussen de twee gebouwen wel veilig. En extra spannend.’ 
 
 
 
Lees ook:

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content

' ' '